ಈ ನನ್ನ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಎಲ್ಲಾ ಪಾತ್ರಗಳು ಕಾಲ್ಪನಿಕ. ಹಾಗೂ ಈ ಕಥೆಯನ್ನು ನನ್ನ ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದೆ. ಇದು ಯಾರಿಗೂ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ್ದಲ್ಲ. ಹಾಗೇನಾದರೂ ಇದ್ದಾರೆ ಅದು ಕೇವಲ ನಿಮ್ಮ ಭ್ರಮೆ ಅಷ್ಟೇ.
 |
| ದಿಟ್ಟ ಮಹಿಳೆಯಾ ಕಥೆ |
ಭಾಗ-1 ಮೊಗ್ಗು ಹರಳಿದಾಗ
ನಾನು ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರೊಂದಿಗೆ ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ, ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರಿಗೆ ನಾನು ಮೊದಲ ಮಗು, ಸಂತೋಷದ ಮಗು. ನನ್ನ ಹಳ್ಳಿಯು ಹಸಿರು, ನದಿ ಮತ್ತು ಪಕ್ಷಿಗಳಿಂದ ಸುಂದರವಾಗಿತ್ತು.ನನ್ನ ಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಗೆಜ್ಜೆ ಇತ್ತು ಅದು ಸದ್ದು ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ನಾನು ಸಣ್ಣ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುತ ಮನೆಯ ಸುತ್ತಲೂ ತಿರುಗಡುತಿದೆ. ಆದರೆ ನನ್ನ ತಂದೆಗೆ ಗಂಡು ಮಗುವಾಗಬೇಕು ಎಂಬ ಕೆಟ್ಟ ಆಸೆ ಇತ್ತು. ಅವರು ನನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಕಷ್ಟ್ಗಗಳ್ನು ನೀಡಿದರು ಅದರಿಂದ ನನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ಎರಡು ಗರ್ಭಪಾತವಾಗಿತು. ಐದು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ನನ್ನ ತಮ್ಮ ಜನಿಸಿದ, ಅವನಿಗೆ ರಾಜೇಶ್ ಎಂದು ನಾಮಕರಣ ಮಾಡಲಾಗಿತು. ಅಮ್ಮ ಮಾಡಿದ ಪೂಜೆ, ವ್ರತ ಎಲ್ಲ ಕೈಗೂಡಿದಾವೂ. ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಕೊಡಿತು.ನಾನು ನನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ಮನೆ ಕೆಲಸ ಮತ್ತು ನನ್ನ ತಮ್ಮನಿಗೆ ಓದುವುದರಲ್ಲಿ ಸಹಾಯವನ್ನು ಮಾಡುತಿದೆ.
ಭಾಗ-2 ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲು
ಒಂದು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಒಂದು ದಿನದ ಅಟೆಂಡರ್ ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗನೊಂದಿಗೆ ಬಂದು ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ ಉಪನ್ಯಾಸಕರೀಗೆ ಇವನು ಹೊಸ ಅಡ್ಮಿಶನ್ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು, ಸರ್, ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರು ಈ ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಸೇರಲು ಹೇಳಿ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಹೊರಟ್ಟ. ಅವನೆ ಶ್ರೀವತ್ಸ.
ಅವನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮೃದುವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುವ ಹುಡುಗನಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ. ಮೊದಲ ಬೆಂಚಿನ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತನು. ತರಗತಿ ಮುಗಿದು ಊಟದ ವಿರಾಮದಲ್ಲಿ ಅವನು ಮೌನವಾಗಿ ಕುಳಿತಿದ್ದನು, ನಾನು ಅವನನ್ನು ನೋಡಿದೆ ಮತ್ತು ನಾನು ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರೊಂದಿಗೆ ಊಟ ಮಾಡುತ ಅವರು ಮಾತನಾಡಿಕೊಳುತಿದರು, ಅವನು ನಮ್ಮ ಜಿಲ್ಲೆಯವನಲ್ಲ ಎಂದು. ಅವನ ಆವಾ ಭಾವ ಮಾತು ಎಲ್ಲ ಬರೆಯೆದೇಹಾಗಿತು.
ತರಗತಿಗಳು ಮುಗಿದ ನಂತರ ನಾನು ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ ಮತ್ತು ನಾನು ನನ್ನ ತರಗತಿಯಾ ಮತ್ತು ಹೊಸ ಹುಡುಗ ಬಗ್ಗೆ ಅಮ್ಮನೊಂದ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ತಾಯಿ "ನಿಮಗೆ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಏನು ಕೆಲಸವಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ನಾನು ನನ್ನ ತಾಯಿಯೊಂದಿಗೆ ಯಾವುದೇ ವಿಷಯವಾದರೂ ಅವರರೊಂದಿಗೆ ನಾನು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತೆದೆ.
ನಾನು ಪ್ರತಿದಿನ ಅವನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಮತ್ತು ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅವನು ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಮತ್ತು ಅವನು ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚು ಹಾಗಿದ.
ದಿನಗಳು ಕಳೆದವು, ಲ್ಯಾಬ್ ಬ್ಯಾಚ್‌ನು ತಿಳಿಸಿದಾಗ ಅವನು ನನ್ನ ಬ್ಯಾಚ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದಾ. ಅವನು ನಮ್ಮ ಬ್ಯಾಚ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ನನಗೆ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು. ಯಾಕೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
ಒಂದು ಸಂಜೆ ಕಾಲೇಜು ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರು ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಸೈಕಲ್ ಇತ್ತು, ಏನೋ ಸಂಭವಿಸಿದೆ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸಿದೆ. ಧೈರ್ಯಮಾಡಿ, ನಾನು ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ನೋಡಿದಾಗ ಶ್ರೀವತ್ಸ. ನಾನು ನೋಡಲು ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆ, ಅವನು ಅಳುತ್ತಿದ್ದನು ಮತ್ತು ನಾನು ಏನಾಯಿತು ಎಂದೇ. ಅವನು ಹಾವು ನೋಡಿ ಭಯಪಟ್ಟು ಬಿದ್ದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.
ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಅವನು ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಬಂದನು, ಅವನನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೆ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು. ಯಾಕೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಸಂಜೆ ಹೋಗುವಾಗ ಅವನು ನೋಟ್ಸ್ ಬೇಕು ಎಂದು ಕೇಳಿದನು, ನಾನು ಅವನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು, ಈಗ ಹೇಗಿದ್ದೀಯ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ, ಅವನು ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದನು.
ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅವನು ಬುಕ್ ನ ಜೊತೆಗೆ ಚಾಕೊಲೇಟ್ ಕೊಟ್ಟನು, ನಾನು ಏಕೆ ಇದು ಎಂದೇ, ಅವನು ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಎಂದ. ನಾನು ನಕ್ಕು ಸುಮನದೇ .
ನಾನು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ನೋಡುತ ಹಾಗೆ ಅವನನ್ನ ನೋಡಿದೆ, ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕ. ನನ್ನ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಚಿಟ್ಟೆಗಳಿದ್ದವು. ಹೃದಯ ಬಡಿತ ಹೆಚ್ಚುಗಿತು , ನನ್ನ ಉಡುಗೆ ಬಿಗಿಯಾಗಿತ್ತು, ಇದೆಲ್ಲವೂ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಅನುಭವ. ಅವನು ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲು ಮಾಡಿದ ಮೊದಲ ಹುಡುಗ.
ನನ್ನ ಶ್ರೀ , ಕ್ಷಮಿಸಿ ಶ್ರೀವತ್ಸ, ಇಲ್ಲ ಶ್ರೀ.
ಭಾಗ-3 ಅನುರಾಗದ ಅಲೆಗಳು
ನೀನು ಯಾರು , ಯಾವ ಊರೂ, ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ, ಇರೋದು ಎಲ್ಲಿ ಅಂತ ಕೇಳಬೇಕು ಎಂದು ಹನಿಸುತ್ತಿತು.
ನಾನು ಸರಿಯಾಗಿ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ತಡವಾಗಿ ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದೆ, ಏಕೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿ ನಿಮಿಷವೂ ನಾನು ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ಹುಚ್ಚಿ ಮಾಡಿದನು.
ಆ ದಿನ ನಮಗೆ ಲ್ಯಾಬ್ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ ಕಾಲೇಜು ಬೇಗ ಮುಗಿಯಿತು, ನಾನು ಸೈಕಲ್ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ಬಳಿ ಅವನಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅವನು ಸೈಕಲ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವಾಗ ನಾನು ಅವನನ್ನು ಕರೆದು, ನಾನು ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ, ಅವನು ಸರಿ ಎಂದನು. ಸ್ವಲ್ಪ ದೊರ ಇಬ್ಬರು ನಡೆದುಕೊಡು ಹೋದೇವು ಬಳಿಕ ನಾನು ಅವನನು ಕೇಳಿದೆ, ನೀನು ಯಾರು, ಯಾವ ಊರು ಎಂದು. ನಂಗೂ ಧೈರ್ಯ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂತು ಎಂದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ನೋಡಿ ನಗುತಾ ಸೈಕಲ್ ಹತ್ತಿ ಹೊರಟು ಹೋದ.
ನನ್ನಗೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಕೊಪ್ಪ ಬಂತು, ನಾನು ಅವನ ಮೇಲೆ ಕೋಪಗೊಂಡು ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ. ಅಪ್ಪ ಮಾತಾಡಿಸಿದ್ರೂ ಕೊಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ ಮಾತಾಡಿಸಿದ್ರೂ ಸಿಟ್ಟು ಬರುತ್ತೆ. ಅಮ್ಮ ಏನ ಹಾಗಿದೆ ನಿಂಗೆ. ನಂಗೆ ಏನಾಗಿದೆ ನಾನು ಚನ್ನಾಗಿ ಇದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಕೋಣೆಗೆ ಹೋದೆ. ಅಪ್ಪ, ನಾಳೆ ನಾವು ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಎದ್ದು ರೆಡಿಯಾಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ಎಂದರು.
ಅಶ್ವತಿ ಯಾರು? ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ !.
ಭಾಗ-4 ಪ್ರಣಯದ ಪಕ್ಷಿಗಳು
ಅಶ್ವತಿ ಯಾರು? ಇವನಿಗೂ ಅವಳಿಗೂ ಏನು ಸಂಬಂಧ? ಓ ದೇವರೇ ನಂಗೆ ಏನು ಹಾಗುತಿದೆ. ಶ್ರೀ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತೇನೆ. ನನಗೆ ಏಕೆ ತುಂಬಾ ತೊಂದರೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ, ನಾನು ಯಾವುದೇ ಹುಡುಗರ ಬಗ್ಗೆ ಅಥವಾ ಚಲನಚಿತ್ರ ನಾಯಕರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಲಿಲ್ಲಇದುವರೆಗೂ, ನೀನು ನನ್ನ ದಿನಗಳನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊಂಡಿದ್ದೀಯಾ. ನನಗೆ ಯಾವುದರಲ್ಲೂ ಆಸಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ, ತಿಂಡಿ, ಓದು, ಕಾಲೇಜು, ಅಪ್ಪ , ಅಮ್ಮ, ನನ್ನ ನೆಚ್ಚಿನ ತಮ್ಮ ರಾಜೇಶ್ ಕೂಡ.
ನಾನು ನಮ್ಮ ಊರಿಗೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮರದ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ ನಿಂತೆ. ಅವನು ಬಂದು ನನಗೆ ರವೆ ಉಂಡೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಇದು ನಿನ್ನೆ ಪೂಜೆಗೆ ಮಾಡಿದವಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು ಸರಿ ಎಂದೇ. ನೀನು ನಿನ್ನೆ ನನ್ನನ್ನು ಏನೆಂದೋ ಕರೆದೆ ಎಂದು ನಾನು ಅವನನ್ನು ಕೇಳಿದೆ. ಯಾವಾಗ, ನಿನ್ನೆ ನನ್ನ ಮನೆಯಿಂದ ಹೋಗುವಾಗ. ಅವರು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ಅಶ್ವತಿ ಎಂದ.
ಅಶ್ವತಿ ಯಾರು ಎಂದು ನಾನು ಕೇಳಬಹುದೇ ?
ಅವನು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ಹೇಳಿದನು, ಅವಳು ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರ ನಂತರ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮಳು. ಅವಳು ನನಗೆ ಚಾಕೊಲೇಟ್ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಳು ನಂಗೆ ದಿನಾಲೂ, ಮುತ್ತು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಳು ಮತ್ತು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು.ನಾನು ರಸ್ತೆಯ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಾಗ ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿ, ಉಪಚರಿಸಿದ ರಿತೀ ಎಲ್ಲ ಅಶ್ವತಿಯಂತೆಯೇ ಇತು. ಅವಳು ಈಗ ಎಲ್ಲಿದ್ದಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಈಗ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ? ಎಂದೇ.
ಅವಳು ಈಗ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವಳು ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಸತ್ತು ಹೋದಳು ಎಂದು ಅವನು ಅಳುತ್ತಾ ಹೊರಟನು. ನಾನು ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ, ನಾನು ಅಳುತ್ತಿದ್ದೆ, ಆದರೆ ಏಕೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅವಳಿಗೂ ಇವನಿಗೂ ಏನು ಸಂಭಂದ ಎಂದು ನಾನು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.
ನಾನು ಗೊಂದಲಮಯ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದೇ. ಅಂದು ಲ್ಯಾಬ್‌ಗೆ ಹೋಗುವ ಮೊದಲು ನಾನು ಅವನನ್ನು ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾದೆ ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ಅಶ್ವತಿ ನನ್ನಂತೆ ಇದಾಳ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ. ಹೌದು, ಆದರೆ ಅವಳು ಹೆಚ್ಚು ಬಿಳಿ ಕೂದಲು ಇತು, ಅವಳು ನನ್ನ ಅಜ್ಜಿ. ನಾನು ನಿನ್ನ ಅಜ್ಜಿ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಲ್ಯಾಬ್‌ಗೆ ಹೋದೆ, ಹೋಗುವಾಗ ನಾನು ತಿರುಗಿ ಅವನನ್ನು ನೋಡಿದೆ, ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ನಗು ಇತ್ತು.ಆ ನಗುವನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೆ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು. ನಾನು ಕಣ್ಣಸನ್ನೆ ಮಾಡಿ ಲ್ಯಾಬ್ ಗೆ ಹೋದೆ. ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಏನೋ ಆನಂದ, ಸಂತೋಷ ಹಾಗು ನಾನು ನಾಚಿಕೆಯೆಂದ ಲಜ್ಜೆ ಯಿಂದ ಮುಂದೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುತಾ ಅವನ ಕಡೆ ನೋಡಿದೆ. ಇಬ್ಬರು ಕಣ್ಣ ಸನೆಯಿಂದ ಮಾತನಾಡಿಕೊಳುತಿದೆವು.
ಒಂದು ವಾರದಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಾ ವಾರ್ಷಿಕ ಪರೀಕ್ಷೆ ಶುರುವಾಗಲಿತು.ಫಿಸಿಕ್ಸ್ ಅಂಡ್ ಕೆಮಿಸ್ಟ್ರಿ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳು ನನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಾನು ಶ್ರೀಗೆ ಕೇಳಿದೆ, ಸರಿ ನಾನು ನಿನ್ನಗೆ ಕಲಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ನಾವು ತರಗತಿ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ತೋಟದ ಬಳಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅವರು ನನ್ನ ಉಪನ್ಯಾಸಕರಿಗಿಂತ ಸರಳ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವನಿಗೆ ಹೇಗೆ ವಿಷಯ ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದಿದೆ ಎಂದು ನಾನು ಅಂದುಕೊಳುತಿದೆ. ಅವನು 2ನೇ ಪಿಯುಸಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಿರುವ ಪ್ರವೇಶ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅನೇಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದನು.ಅವನು ನನಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು.ನಾನು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಇರಲು ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟೆ, ನಾನು ಅವನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಧೈರ್ಯವಗಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಬಹುದಿತು, ನಾನು ಅವನನ್ನು ಕೇಳಿದೆ ನಿನಗೆ ಇದೆಲ್ಲ ಹೇಗೆ ಗೊತು ಎಂದು, ಅವನು ಅವರ ಸೋದರಮಾವನಿಂದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಪಡೆದಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ನಾನು ಅವನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಕಾಳಜಿಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಗೌರವವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೆ. ನಾನು ಅವನಿಗೆ ನೆಚ್ಚಿನ ಕಡ್ಲೆಕಾಯಿ ಮತ್ತು ಚಿತ್ರಅನ್ನ, ಮೊಸರು ಅನ್ನವನ್ನು ಅವನಿಗೆ ಅವಾಗ ಅವಾಗ ತಂದುಕೊಡುತ್ತಿದೆ. ಅವನು ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ನನ್ನನ್ನು ಅಶ್ವತಿ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿದನು.
ಅಶ್ವತಿ ಎಂದು ಕರೆಸೆಕೋಳಲು ನನಗೆ ಇಸ್ಟ್ . ನನಗೆ ಅವನ ಮೇಲೆ ಬಹಳ ಗೌರವ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ ಇತ್ತು.
ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅದ್ಬುತ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ದೇವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ಹೇಳಿದೆ.
ಒಂದು ದಿನ ಶ್ರೀಯೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುವಾಗ ನಾನು ಹೇಳಿದೆ, ಶ್ರೀ ನೀವು ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರು, ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರಿಗಿಂತ ನಾನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಗೌರವಿಸುತ್ತೇನೆ. ನೀವು ನನಗೆ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ ಹಾಗು ನೀವು ನನಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡುತ್ತೀರಿ. ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಗೌರವಿಸುತ್ತೇನೆ, ನೀವು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ ಕಾಳಜಿಯಾ ಬಗ್ಗೆ ಗೌರವವಿದೆ ಎಂದೇ. ಅವನು ನನ್ನ ನೋಡಿ ನಕ್ಕ ಮೌನವಾಗಿದ್ದನು.
ಭಾಗ-5 ಆ ತಪ್ಪು... ಛೆ!
ದಿನಗಳು ಬಹಳ ವೇಗವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದವು, ನಾವು I PUC ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರೆದಿದ್ದೆವು ಮತ್ತು ನಾನು 75% ಮತ್ತು ಶ್ರೀವತ್ಸ 96% ಗಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಅವನು ವಿಜ್ಞಾನ ವಿಭಾಗ ಮತ್ತು ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಟಾಪರ್ ಆಗಿದ್ದನು. ಎಲ್ಲರು ಶ್ರೀ ಬಗ್ಗೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಮಾತುಗಳ್ನು ಆಡುತಿದರು.
1PUC ರಜೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಶ್ರೀವತ್ಸನನ್ನು ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ತೋಟದ ಬಳಿಯ ನಮ್ಮ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದೆ.ನಾನು ಅವನೊಂದಿಗೆ ತುಂಬ ತಮಾಷೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ, ಅವನು ನಗುತ್ತಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಓಹ್ ನಾನು ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಎಷ್ಟು ನಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದನು. ಒಂದು ದಿನ ನಾನು ಅವನನ್ನು ಮಾತನಾಡಲು ಕರೆದಿದ್ದೇನು, ಆದರೆ ಅವನು ನಾನು ಓದಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ ನನಗೆ ಕೊಪ್ಪ ಬಂತು, ಯಾಕೆ ಎಂದು ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಅವನನ್ನು ಒಂದು ದಿನ ನೋಡದಿದ್ದರೆ, ಅವನ್ ಜೊಯ್ತೆ ಮಾತನಾಡದಿದ್ದರೆ ನನ್ನಗೆ ತುಂಬ ಬೇಜಾರು ಹಾಗುತಿತು. ಒಂದು ದಿನ ನಾನು ಅವನನ್ನು ಕರೆದೆ , ಅವನು ಬರಲ್ಲ ಎಂದ, ಆಗ ನಾನು ನೀನು ಬರದಿದ್ದರೆ ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ ನಾನೇ ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ, ಆಗ ಅವನು ಬೇಡ ಬರಬೇಡ, ಇವತ್ತು ಎಲ್ಲೂ ಹೋಗೋಹಾಗಿಲ್ಲ, ನಾನು ನಾಳೆ ಬರುತೇನೆ ಓಕೆ ನ ಎಂದ, ನಾನು ಓಕೆ ಕಣೊ ಎಂದೇ.
ಮರುದಿನ ನಾನು ಬೇಗನೆ ಎದ್ದು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಾನು 2PUC ವಿಚಾರವಾಗಿ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು, ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ತಡವಾಗಿ ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ. ಅಮ್ಮ ಸರಿ ಎಂದಳು. ನಾನು ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವು ಮುಡಿದು ರೇಷ್ಮೆ ಚೂಡಿದಾರ್ ಹಾಕೋಕೊಂಡು ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಟೆ. ನಮ್ಮ ಮಾಮೂಲು ಜಾಗದಲ್ಲೆ ಅವನಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದೆ.ನನ್ನ ಶ್ರೀ ಬಂದ, ಏನು ಇವತ್ತು ತುಂಬಾ ಚನ್ನಾಗಿ ಡ್ರೆಸ್ ಮಾಡಿದೀಯ ಎಂದ. ಹಾಗೇನು ಇಲ್ಲ, ಕಾಲೇಜು ಇಲ್ಲವಲ್ಲ ಅದಕೆ ಆರಾಮಾಗಿ ಬಂದೆ ಎಂದೇ. ಒಹ್ ಎಂದ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೋತು ಮಾತನಾಡಿದ ನಂತರ ನಾನು, ಶ್ರೀ ನಾವಿಬ್ಬರು ಸಿನಿಮಾ ಗೆ ಹೋಗೋದ ಇವತ್ತು ಎಂದೇ , ಅದಕೆ ಅವನು ಯಾಕೆ? ಎಂದ, ನಾನು ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಎಂದೇ. ಹಾಗೂ ಇಗೋ ಏನೋ ಮಾಡಿ ಕೊನೆಗೆ ಅವನ್ನವು ಸಿನಿಮಾ ಕರೆದೊಕೊಂಡು ಹೋದೆ. ಒಳಗೆ ಕುತಮೇಲೆ, ಅವನು ಭಯವಾಗುತ್ತೆ ಯಾರಾದ್ರೂ ನೋಡಿ ಮನೆಯಲಿ ಏಳಿದ್ರೆ ಎಂದ. ನಾನು ಸುಮೇನೇ ಇರು ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ ಎಂದು ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿದೆ. ನಾನು ಮೊದಲಸಲ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಕದ್ದು ಹುಡುಗನ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಸಿನೆಮಾಗೆ ಬಂದಿದ್ದು, ಎಲ್ಲ ಈ ನನ್ನ ಮುದ್ದು ಶ್ರೀಗೆ. ನಾನು ಅವನ ನ ಭುಜಕೆ ಒರಗಿಕೊಂಡು, ಕೈ ಹಿಡಿದಾಗ ಅವನು ಕಸಿವಿಸಿ ಕೊಂಡನು. ನಾನು ಅವನ ಮುಖವನೇ ನೋಡುತಿದೆ, ಅವನಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಬರದಾಗ ಸುಮನದೇ. ಅವನ ಕೈಯಿಡಿದು ನನ್ನ ಕೈಇಂದ ಬಳಸಿದೆ ಅವನು ದಯವಿಟ್ಟು ಸರಿಯಾಗಿ ಕೂತುಕೋ ಯಾರಾದ್ರೂ ನೋಡಿದ್ರೆ ಎಂದ. ನಾನು ಏನು ಹಾಗಲ್ಲ ನೀನು ಸುಮನ್ ಇರು ಎಂದೇ, ಅಗ ಅವನು ಸುಮ್ಮನೆ ಕೊತ. ನಾನು ಯಾವುದು ಕಲ್ಲು ಬಂಡೇ ಜೊಯ್ತೆ ಕುತಂಗೆ ಇತು. ಮಧ್ಯಂತರದಲ್ಲಿ ಅವನು ಮನೆಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಅಂತ ಹೇಳಿದನು, ನನ್ನಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವುದು ಉತ್ತಮ ಎಂದು ತಿಳಿದು ಮನೆಗೆ ಬಂದೆವು. ಆ ದಿನದ ನಂತರ ಶ್ರೀ ನನ್ನಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಡಾಡುತಿದ, ನಾನು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ತುಂಬ ಕಷ್ಟಪಡಬೇಕಿತು.
2PUC ಕ್ಲಾಸ್ ಶುರುವಾಯಿತು. ಶ್ರೀ ನನ್ನಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಕಾಲೇಜಿನಲಿ ಹೋಡಾಡುತಿದನು, ಅವನ ವರ್ತನೆಯಿಂದ ನನಗೆ ಬೇಸರವಾಯಿತು. ಒಂದು ದಿನ ನಾನು ಶ್ರೀಗೆ ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡಬೇಕು ಅಂದೆ, ಅವನು ಬೇಗ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಎಂದನು, ಪ್ಲೀಸ್ ಎಂದೇ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ನಮ್ಮ ಮಾಮೂಲು ಜಾಗಕ್ಕೆ ಬಂದನು. ಬಂದವನೇ ಏನು ಪ್ರಮೋದಿತ ಎಂದನು, ನನಗೆ ಆಕಾಶವೇ ಕಳಚಿದಂತಾಯಿತು, ಅಶ್ವತಿ ಎಂದು ಕರೆಯುತಿದ್ದ ನನ್ನ ಶ್ರೀ, ನನ್ನೂ ಪ್ರಮೋದಿತ ಎಂದಾಗ ಗಾಬರಿಯಾದೆ. ಯಾಕೆ ಶ್ರೀ ನಾನು ಕರೆದರೆ ಬರೋಲ್ಲ ನೀನು ಎಂದೇ. ಅದಕೆ ಅವನು, ಇಲ್ಲಿ ನೋಡು ಪ್ರಮೋದಿತ ನಿನ್ನಗೆ ಓದುವದರಲಿ ಯಾವುದೇ ಸಹಾಯ ಬೇಕಾದರೆ ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ಕೇಳಬಹುದು, ನೀನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಬೇಕು, ಶಿಕ್ಷಣವು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಮತ್ತು ಗೌರವವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ಏಕೈಕ ಅಸ್ತ್ರ ಎಂದ. ಅದು ಸರಿ, ಆದರೆ ನಾನು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿರುತೆನೆ, ನಾನು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಇರಲು ಇಷ್ಟ ಶ್ರೀ ಎಂದೇ . ಪ್ರಮೋದಿತ ವತ್ಸವ ತಿಳಿದುಕೋ ಎಂದ ಶ್ರೀ.
ಶ್ರೀ ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ಅಶ್ವತಿ ಎಂದು ಕರೆಯುತಿಯ ಎಂದೇ. ಅದ್ಕೆ ಅವನು ಇಲ್ಲ, ನನ್ನ ಅಶ್ವತಿ ಯಾವತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಅಳುವಂತೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ನೀನು ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದೀಯಾ.ನಾನು ಮಡಿದ ತಪ್ಪು ಏನು ಪ್ರಮೋದಿತ. ನಿನಗೆ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಏನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಿ ಪ್ರಮೋದಿತ. ನಾನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಬೇಕು, ನಾನು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮೇಲೆ ಬರಲು ಶಿಕ್ಷಣವೊಂದೇ ಅಸ್ತ್ರ. ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡಲು ಹೆದರುತ್ತೇನೆ. ನನಗೇ ಭಯವಾಗುತ್ತೆ ನಿನ್ನ ನೋಡಲು ಯಾಕೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನಿನಗೆ ಏನು ಸಹಾಯ ಬೇಕಾದ್ರೆ ಕೇಳು ನಾನು ಮಾಡುತೇನೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ನಂಗೆ ತೊಂದ್ರೆ ಕೊಡಬೇಡ ಪ್ರಮೋದಿತ.
ಪ್ರಮೋದಿತ ನೀನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಬೇಕು, ಒಳ್ಳೆಯ ಅಂಕಗಳನ್ನೂ ಪಡೆಯಬೇಕು. ಕೆಲವು ಅಸಂಬದ್ಧ ವಿಷಯಗಳ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ನಿನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡಬೇಡ.ನಾವು ಯಾವಾಗಲೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಿರೋಣ, ನೀನು ಯಾವಾಗ ಬೇಕಾದರೂ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಬಹುದು ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ವಿದ್ಯಾ ಅಭ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಸಹಾಯ ಇರುತದೆ.
ಶ್ರೀ, ನೀನು ನನ್ನ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ, ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ತುಂಬಾ ಗೌರವಿಸುತ್ತೇನೆ, ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರಿಗಿಂತ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ನಂಬಬಲ್ಲೆ. ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ತುಂಬಾ ನೋಯಿಸಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಕ್ಷಮಿಸು ಪ್ಲೀಸ್, ಎಂದೇ . ಇನ್ನ ಮುಂದೆ ನಾನು ಮತ್ತೆ ಆ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಜೋರಾಗಿ ಕೊಗುತ ಹೇಳಿದೆ, ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದರೆ ಶ್ರೀ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಅಯೋ ದೇವರೇ ಎಂದೇ. ಅವನು ಹೊರಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದನು.
ನನ್ನ ಮನೆಯ ವಾತಾವರಣ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರ ನಡವಳಿಕೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ದಿನೇ ದಿನೇ ಬದಲಾಗುತಿತು. ನಾನು ವಾಸ್ತವವನ್ನು ತಿಳಿದಾಗ ನಾನು ಆಘಾತಕ್ಕೊಳಗಾಗಿದ್ದೆ, ನನ್ನ ತಮ್ಮ ರಾಜೇಶ್ ಎಲ್ಲ ಹೇಳಿದ. ನನ್ನ ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ ನಂಗೆ ಈ ಥರ ಮೋಸ ಮಾಡತಾರೆ ಅಂಥ ನಾನು ಯಾವತು ಅಂದುಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ನನಗೆ ಗೋತಗಿದ ಹೆಸರು ಶಿವು . ಹೆತ್ತ ಮಗಳಿಗೆ ಈ ರೀತಿ ಮೋಸ ಮಾಡತಾರ ಅಂತ, ನನ್ನ ಮನಸಿನಲಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಆಲೋಚನೆಗಳು ಬರುತಿತು. ದೇವರೇ ನನ್ನ ಕಾಪಾಡಪ್ಪ ಎಂದೇ.
ಭಾಗ-6 ಮುಗಿಲ ಮಲ್ಲಿಗೆ
ಅವನು ನಮ್ಮ ಮಗು ಹೇಗಿದೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದನು, ಅವಳು ಇನ್ನು ಮಗು ಅಲ್ಲ ಎಂದೇ. ಅವನು ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷ ಪಟ್ಟನು ಮತ್ತು ನಾನು ಅವಳೊಂದಿಗೆ ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ ದೇವರೇ ಎಂದನು. ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಅವಳು ನಿನ್ನಂತೆ ಬೋಲ್ಡ್ ಶ್ರೀ. ಅಪ್ಪ ನಂತೆ ಮಗಳು ಎಂದನು. ನಾನು ಓಕೆ ಓಕೆ ಎಂದೇ. ಶಿವು ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದನು, ನಾನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಇನ್ನು ಮನೆಗೆ ಬಂದಿಲ್ಲ, ಅವನು ಎಷ್ಟು ಗಂಟೆಗೆ ಬರುತ್ತಾನೆಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತಿಲ್ಲ, ಈಗ ನನ್ನ ಪ್ರಪಂಚ ನಮ್ಮ ಮಗಳು ಮತ್ತು ನಾನು ಮಾತ್ರ. ಆದರೆ ಅವನು ಅಪ್ಪ ಅಲ್ಲವಾ ಎಂದ. ಅವಳ ಬಯೋಲಾಜಿಕಲ್ ಡ್ಯಾಡಿ ಮತ್ತು ಮಮ್ಮಿ ಯಾರೆಂದು ನಿನಗೆ ಮತ್ತು ನಂಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಈಗ ಆ ವಿಷಯ ಬೇಡ ಶ್ರೀ ಪ್ಲೀಸ್. ಸರಿ ಎಂದ.
ಹೇಗಿದ್ದೀಯ ಪ್ರಮೋದಿತಾ? ನಾನು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ. ಆಫೀಸ್ ನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕೆಲಸ ಹೇಗಿದೆ, ನಾನು ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಓಕೆ ಎಂದೇ. ಸರಿತಾ ಹೇಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ, ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಅವಳು ಈಗ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಿಂದ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಬಂದಿದಾಳೆ, ಅವಳು ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದ. ಶ್ರೀ ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನೀವು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಮಡಿದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಿಷಯಕ್ಕೂ ನಾನು ನಿಮಗೆ ಚಿರಋಣಿ ಹಾಗು ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಶ್ರೀ. ಅವನು ಆ ಹಳೆಯ ದಿನಗಳನ್ನು ಮಾತನಾಡಬೇಡ ಎಂದು ಎಷ್ಟು ಸರಿ ಹೇಳಬೇಕು ನೀನು ಆರಾಮಾಗಿ ಸಂತೋಷವಾಗಿರು ಅದು ನಂಗೆ ಮುಖ್ಯ . ನಿಮ್ಮ ತಲೆ ನೋವು ಹೇಗಿದೆ? ಕಮ್ಮಿ ಆಗ್ತಾಯಿದಿಯ ಎಂದ, ಓಕೆ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹುಷಾರು ಇವಾಗ ಎಂದೇ. ವೈದ್ಯರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡು, ಕರೆಕ್ಟ್ ಹಾಗಿ ಔಷಧಿ ತಗೋ. ನಂಗೆ ನಿನ್ನ ಆರೋಗ್ಯದೆ ತುಂಬಾ ಚಿಂತೆ ನಂಗೆ. ನೀನು ನನ್ನ ಬಳಿ ಇರುವಾಗ, ನಂಗೆ ಯಾವ ಭಯವಿಲ್ಲ ಶ್ರೀ ಎಂದೇ . ಆದ್ರೂ ನಮ್ಮ ಹುಷಾರಲಿ ನಾವು ಇರಬೇಕು ಗೊತ್ತ. ಶ್ರೀ ನಿಮ್ಮ ಆಫೀಸ್ ಕೆಲಸ ಹೇಗಿದೆ, ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದ. ಸರಿತಾ ಗರ್ಭಿಣಿ, ಈಗ ಆಕೆಗೆ ಮೂರು ತಿಂಗಳು ಎಂದ. ಮಗುವಿನ ಜನನದ ನಂತರ ನಾವು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದ. ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು, ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರನ್ನು ನೋಡಲು ನಾನು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಶ್ರೀ ಎಂದೇ ಹೇಳಿದ್ದೇ.
ಪ್ರಮೋದಿತಾ ನಾನು ನಿನಗೆ ವೀಡಿಯೊ ಕಾಲ್ ಮಾಡಬಹುದೇ? ಎಂದ ಶ್ರೀ, ನೋ ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದೇನೆ ಬೇಡ ಶ್ರೀ ಎಂದೇ, ನನಗೂ ಕೂಡ ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡಬೇಕು ಅನಿಸುತಿದೆ, ನಾಳೆ ನನಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುತೇನೆ, ನಾನು ಕೂಡ ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡುತ ವೀಡಿಯೋ ಕಾಲ್ ಮೂಲಕ ತುಂಬ ಮಾತನಾಡಬೇಕು ಶ್ರೀ ಎಂದೇ. ಓಕೆ ಎಂದ. ಈ ವಿಷಯಕೆ ನಂಗೆ ಶ್ರೀ ಬಗ್ಗೆ ತುಂಬ ಗೌರವ ಬರೋದು, ಒಬ್ಬರ ಮನಸಿಗೆ ನೋವು ಕೊಡೊವುದಿಲ್ಲ ನನ್ನ ಶ್ರೀ, ಹಾಗು ಬಲವಂತ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಯಾವುದಕೂ. ಶ್ರೀ ಐ ಆಮ್ ಸಾರೀ ಎಂದೇ, ಇಟ್ಸ್ ಓಕೆ ಟೇಕ್ ರೆಸ್ಟ್, ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದ ಶ್ರೀ. ನಾನು 5 ದಿನ ರಜೆ ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ ಶ್ರೀ. ನಾನು ತುಂಬಾ ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದೇನೆ, ನಾನು ಈಗ ಫೋನ್ ಇಡುತ್ತೇನೆ. ಬೈ ಶ್ರೀ ಎಂದೇ . ಬೈ ಟೇಕ್ ಕೇರ್ ಎಂದ. ಲೈನ್ ಸಂಪರ್ಕ ಕಡಿತಗೊಂಡಿತು. ಬೈ ಶ್ರೀ, ನೀವು ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಭರವಸೆಯ ಕಿರಣ ಎಂದು ಕೊಂಡೆ. ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರು ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಏಕೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ?.
ನಾಳೆ ಆಫೀಸ್ ಇಲ್ಲ, ಮನೆ ಕೆಲಸದವಳು ಬರುವ ಮೊದಲು ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಬಾತ್ರೂಮ್ ಇಂದ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಇಡಬೇಕು, ಇದರಿಂದ ಅವಳೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಅನುಮಾನಗಳು ಬರಬಾರದು.
ನಾಳೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಈ ಒಳ್ಳೆಯ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಅಮ್ಮ ಮತ್ತು ರಾಜೇಶ್ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಇಬ್ಬರೂ ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ.
ನಿಧಾನವಾಗಿ ನಾನು ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರಿದೆ, ಆದರೆ ನನ್ನ ನೆನಪುಗಳು ಮತ್ತೆ ಆ ದಿನಗಳಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದವು.
ಭಾಗ-7 ಕಾಲಾಯ ತಸ್ಮಾಯ ನಮಃ
ನನ್ನ ಮನೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಗೊಂದಲಗಳ ಗೂಡು ಹಾಗಿತು,ನನಗೆ ಸುಷ್ಕ್ಮವಾಗಿ ತಿಳೀತು. ಒಂದು ದಿನ ನಾನು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ರಾಜೇಶ್ ನಮ್ಮ ಜಮೀನಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆವು, ಹೋಗುವಾಗ ದಾರಿಯಲೇ ನಾನು ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಏನಾಯಿತು ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ, ನಂ ಜೊತೆಯಾಲೇ ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾತಾಡ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದೇ, ಹೌದು, ನನಗೆ ಗೊತ್ತುಎಂದ, ನಾನು ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳ್ಳಲ್ ಹೇಳೋ ಎಂದೇ.
ನೀನೇ ಎಲ್ಲಾ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದೀ, ಅವರು ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಎಷ್ಟು ನಂಬಿಕೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ನೀನು ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮವ್ನ್ಗೆ ಬಗೆ ಯಾಕೆ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಬೆರೆವವರು ಮತಡಬೇಕು.
ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂಗೆ ತುಂಬಾ ಹೊಡೆದ್ರು , ನೀನು ಯಾಕೆ ಅವಳ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟೆಲ್ಲ ಎಂದು. ನೀನು ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ಮಗನೊಂದಿಗೆ ಸಿನಿಮಾಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೀ ಮತ್ತು ನೀವು ತೋಟದ ಬಳಿ ಕುಳಿತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ.ಇದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ನಿಮ್ಮ ಕಾಲೇಜಿನ ಉಪನ್ಯಾಸಕರು ನೋಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಅಪ್ಪಂಗೆ ಹಾಗು ಅಮ್ಮಂಗೆ ಹೇಳಿದ್ರು, ಅವಾಗ ಅಪ್ಪ ನಾವು ನ್ಯಾಯ ಹೇಳು ಮನೆತನದವರಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮರ್ಯಾದೆ ಏನಾಗ ಬೇಕು ಎಂದು ಯೂಚಿಸಿದರು. ಮುಂದೇನು, ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದ.
ನಾನು ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿಯಿತು. ನಾನು ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿ ಎಂದು ಕೇಳಬೇಕು, ಆದರೆ ಹೇಗೆ ಕೇಳಬೇಕು, ಏನಾಯಿತು ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಏನು ಹೇಳಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಆ ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಊಟ ಮಾಡುವಾಗ ನಾನು ಕ್ಷಮಿಸಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ, ಆದರೆ ನಾನು ಏನು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ, ನೀವು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದೇ ನನಗೆ ಏನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ.ಆಗ ಅಮ್ಮ ನಾವು ಯಾವುದೋ ಹಣಕಾಸಿನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಬ್ಯುಸಿಯಾಗಿದ್ದೇವೆ, ಅಂಥದ್ದೇನೂ ಇಲ್ಲ, ಚಿಂತಿಸಬೇಡಿ ಎಂದರು.
ನಿಧಾನವಾಗಿ ನಾನು ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೊಂದಿಗೆ ಅಂತರವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ನಾನು ಶ್ರೀ ಜೊತೆಯಾಲ್ಲೇ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಅರ್ಥವಾಗದ ಪಾಠವನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಎಲ್ಲವೂ ಚೆನ್ನಾಗಿತು , ಆದರೆ ಒಂದು ಕರಿ ನೆರಳು ನನ್ನನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನಾನು ಗಮನಿಸಲಿಲ್ಲ, ಅದು ನನ್ನ ದೂರದ ಸಂಬಂಧಿ ಹುಡುಗಿ ಸುಲೋಚನಾ. ಅವಳು ನನ್ನ ತಾಯಿಯ ಬಳಿ ಏನು ಹೇಳಿ ನನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಅಳುಮಾಡಿದಳು. ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಾನೊಂದಿಗೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಅನಿಸಿತು. ಕೆಲವಂದು ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ನನ್ನ ದೂರ ಇಟ್ಟಿದ, ಪಾಠದ ಬಗೆ ಮಾತ್ರ ತುಂಬ ಸಹಾಯ ಮಾಡ್ತಿದ್ದ. ನನಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಅಥವಾ ನನಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡಲು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾನು ಭಾವಿಸಿದೆ. ನನ್ನ ತಂದೆ-ತಾಯಿಯ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಾನಿರಲಿಲ್ಲ.
ಮಿಡ್ ಟರ್ಮ್ ಪರೀಕ್ಷೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು, ನಾನು ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಿಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದುತಿದೆ, ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರಿಗೆ ನಾನು ಓದಿನಲೇ ಉತ್ತಮ ಎಂದು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಕೊಂಡಿದೆ. ಆದರೆ ಫಲಿತಂಶ ಸುಮಾರ್ಗಿ ಇತು. ನಾನು ಪ್ರತಿದಿನ ಅಳುತ್ತಿದ್ದೆ, ಯಾರೂ ನನ್ನನ್ನು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಸರಿಯಾಗಿ.
ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಶ್ರೀ ಹೇಳಿದನು, ನಾಳೆ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಕರೆದನು. ಅವನು ಏನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ನನಗೆ ಭಯವಾಯಿತು ಆದ್ರೂ ಸಮಾಧಾನದಿಂದ ಇದ್ದೆ ಶ್ರೀ ತಾನೇ ಎಂದು. ನಾನು ನನ್ನ ತಮ್ಮ ಜೊತೆಗೆ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ನಾನು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಏನು ಹೇಳಬೇಡ ಎಂದು ರಾಜೇಶ್ ಗೆ ಹೇಳಿದೆ, ಅವನು ಸರಿ ಎಂದನು.
ನಾವು ಬರುವ ಮೊದಲೇ ಅವನು ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದನು. ದೇವರೆಗೆ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಹಾಕುವಾಗ, ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದವರು ನಿಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ ಎಂದು ಶ್ರೀ ಹೇಳಿದ.ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ ನಂಗೆ ಅಳುಬಂತು, ಆದ್ರೆ ಶ್ರೀ ಹೇಳಿದ ಮಾತು ನನಗೆ ಧೈರ್ಯಬಂತು. ಅವನು BE BOLD & BRAVE ಎಂದ. ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ0ದಿಗೆ ಇರುತ್ತೇನೆ, ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದು ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಭರವಸೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ ಓಕೆ. ಓಕೆ ಎಂದೇ. ಜನರು ಮಾತನಾಡುವ ಅಥವಾ ಅವರಿಗೆ ಹೇಳುವ ವಿಚಾರದಿಂದ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಅಸಮಾಧಾನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ನೀನು ನನಗೆ ಭರವಸೆ ನೀಡಬೇಕು, ಯಾವುದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂದರೂ ನೀನು ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಎರಡನೇ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳದಿಲ್ಲ ಎಂದು, ಎಂದ ಶ್ರೀ, ನಾನು ಸರಿ ಎಂದೇ.
ನೀನು ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬಂದ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯ ______ ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾದ. ನಾನು ಶ್ರೀಯನ್ನು ಅರ್ಥವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದೇ, ಅವನು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ಹೋದನು ಮತ್ತು ಹೋಗುವಾಗ ಅವನು BE BOLD & BRAVE ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.
ನಾನು II PU ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಿಗೆ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದೆ, ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದು ಮತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯ ಮಗುವಾಗಿರು ಎಂದು ಅಪ್ಪ ಹೇಳಿದರು. ನನ್ನ ತಂದೆಯ ಸ್ಪರ್ಶ ಮತ್ತು ಅವರು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ ರೀತಿಯಿಂದ ನಾನು ನಿರಾಳನಾಗಿದ್ದೆ. ಆ ದಿನ ನಾನು ತುಂಬ ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದೆ.
ಕಾಲ ತನ್ನ ಪ್ರಯಾಣ ತುಂಬ ಜೋರಾಗಿ ಮುಂದುವರೆಸಿತು....
ಭಾಗ-8 ಮೂರು ಗಂಟಲ್ಲಿ ಈ ಬಾಳ ನಂಟು
ನನ್ನ 2PUC ಪರೀಕ್ಷೆಯ ನಂತರ ನನ್ನ ಜೀವನವು ಬಹಳ ದೊಡ್ಡ ತಿರುವು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು.ಅನೇಕ ಜನರು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು, ಅವರು ಅಪ್ಪಾ ,ಅಮ್ಮನ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ನಾನು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ನಾನು ಯಾವುದೇ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲು ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದಲಿಲ್ಲ, ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ಏನಾಗಲಿದೆ ಎಂದು ನಾನು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡುತ್ತಿದ್ದೆ.
ನಾನು ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಅಮ್ಮನನ್ನು ಕೇಳಿದೆ, ನಿನ್ನ ಮದುವೆ ಎಂದಳು. ಆಕಾಶವೇ ಕಳಚಿದಂತೆ ಆಯಿತು ನನಗೆ. ನಾನು ಅಳುತ್ತಾ ಇದೆಲ್ಲಾ ಯಾಕೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ. ಅವಳು ನೀನು ಸಿನಿಮಾಕ್ಕೆ ಹುಡುಗನ ಜೊತೆ ಹೋಗು, ತೊಟ್ಟಕೆ ಹೋಗು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನೀವು ಭಾವಿಸುತ್ತೀಯಾ. ನಮಗೆ ಮಾನಮರ್ಯಾದೆ ಮುಖ್ಯ ಹುಷಾರಾಗಿರು ನೀನು. ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಬುದ್ದಿ ಏಳೋ ಮನೆತನ ಕಣೆ ನಮ್ಮದು ಗೊತ್ತ, ನಿನ್ನಿಂದ ಹಾಳಾಗಿ ಹೌಯಿತು. ನಿಮ್ಮ ಅಪ್ಪ ಸಾಯೋಕೆ ಹೋಗಿದ್ರು ಗೊತ್ತ ನಿಂಗೆ. ನಿನ್ನಗೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿ ನಮ್ಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹಾಗು ಮಾನಮರ್ಯಾದೆ ಎರಡನು ನಾವು ಉಲಿಸಿಕೊಳ್ತೇವೆ ಎಂದು ಜೋರಾಗಿ ಕಿರಿಚಿದಳು. ನನ್ನ ತಾಯಿ ಕೋಪಗೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ನಾನು ಎಂದು ನೋಡಿರಲಿಲ್ಲ, ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳು ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದವು. ನಾನು ಏನು ಮಾತನಾಡುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ, ನಾನು ಅಸಾಯಕಳಾಗಿ ಇದ್ದೆ. ನಿನ್ನಿಂದಾಗಿ ನಾವು ಮೂವರೂ ಸಾಯುತ್ತೇವೆ ಆಮೇಲೆ ನೀನು ಎಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದರೂ, ಯಾರ ಜೊಯ್ತೆ ಬೇಕಾದ್ರು ಹೋಗು. ಸಾಕಿದ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಗಿಂತ ನಿನಗೆ ಅವನ ಜೊಯ್ತೆ ತಿರುಕೊಂಡಿರೋದೇ ಮುಖ್ಯ ಅಲ್ಲ್ವಾ ನಿನಗೆ. ಯಾಕಮ್ಮ ಏನ್ ಏನೋ ಮಾತಾಡ್ತೀಯಾ, ನಿನ್ನ ಮಗಳ ಮೇಲೆ ನಂಬಿಕೆನೇ ಇಲ್ಲವೆನಮ್ಮ ನಿನಗೆ. ನಂಬಿಕೆ ಇತ್ತು, ಯಾವಾಗ ನಿಮ್ಮ ಅಪ್ಪ ಸಾಯೋಕೆ ಯೋಚನೆಮಾಡಿದ್ರು ಆವಾಗಲೇ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ನೀನು ಸತ್ತೆ ಹೋದೆ ಕಣ್ಣೇ. ಅಮ್ಮ, ನಾವು ಕೇವಲ ಸ್ನೇಹಿತರು ಅಷ್ಟೇ, ನಾನು ಅವನ್ನನು ಕರ್ಕೊಂಡ್ ಬರ್ತಿನಿ ನೀನು ಅವನನ್ನು ಕೇಳಬಹುದು. ಅದನ್ನು ಕೇಳಿದ ನಂತರ ಅವಳು ಇನ್ನು ಕಿರುಚಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಳು. ಅಹ್ ಮನೆಗೆ ಕರ್ಕೊಂಡ್ ಬಂದು ಊರೋರು ಮುಂದೆ ನಮ್ಮ ಮರಿಯದೇನೆ ತಗಿಬೇಕು ಅಂತ ಇದ್ದೀಯ ಎಂದಳು. ಗಲಾಟೆ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿ ಜನರು ಮನೆ ಮುಂದೆ ಬರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ನಾನು ಸುಮನದೇ ಹಾಗು ಅಮ್ಮ ಏನು ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಕಳಿಸಿದಳು ಎಲ್ಲರನು.
ಒಂದು ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಸುಮಾರು ರಾತ್ರಿ 7:00 ಗಂಟೆಗೆ ಕಾರು ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಬಂದಿತ್ತು, ಅಮ್ಮ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ರೆಡಿಯಾಗು ನಾವು ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು. ಎಲ್ಲರೂ ರೆಡಿಯಾಗೀ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತೇವು, ಅಪ್ಪ ಮುಂದಿನ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದರು. ನಾನು ಅಮ್ಮ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಹಿಂದೆ ಕುಳಿತಿದ್ದವು. ನಾನು ದೇವರೇ ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರಿಗೆ ಒಳ್ಳೆ ಮಗಳಾಗಿರಬೇಕು ಎಂದು ದೇವರನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದೆ, ದೇವಸ್ಥಾನದಿಂದ ಹಿಂತಿರುಗಿದ ನಂತರ ನಾನು ಅಮ್ಮಂಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಎಲ್ಲ ವಿವರಿಸುತ್ತೇನೆ. ಹಾಗ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನಂಬಿಕೆ ಬರುತ್ತೆ ಎಂದುಕೊಂಡೇ. ಅಮ್ಮ, ನಾನು ನಿನ್ನ ತೊಡೆಮೇಲೆ ಮಲಗುತ್ತೇನೆ ಎಂದೇ, ಸರಿ ಎಂದಳು, ಆದರೆ ಅವಳ ಕೋಪ ಮಾತ್ರ ಕಮ್ಮಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.
ನಾನು ಎಚ್ಚರವಾದಾಗ ಕತ್ತಲೆಯಾಗಿತ್ತು, ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಕಾರು ನಿಂತಿತು ಮತ್ತು ಕೆಲವೇ ಜನರು ಇದ್ದರು. ನನಗೆ ಭಯವಾಯಿತು, ನನಗೆ ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಾಯಿತು, ನಾನು ಅಮ್ಮನನ್ನು ನೋಡಿ ಏನ್ ಅಮ್ಮ ಇದು ಎಂದೇ, ಅವಳು ನಿನ್ನ ಮಾದುವೆ, ಸುಮ್ಮನೆ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬಾ ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು. ನಾನು ಅಸಹಾಯಕಳಗಿದ್ದೆ . ಕ್ಷಣ ಮಾತ್ರದಲೇ ಮಾದುವೆ ನೆಡೆದು ಹೋಯೇತು. ಏನೋ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿಸಿದ್ರು ನಂಗೆ ತಾಳಿ ಕಟಿಸಿದ್ರು. ಅಪ್ಪ ನನ್ನ ತಲೆ ಮುಟ್ಟೆ ನನ್ನ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುತಿದ್ದರು, ಅವರ ಕಣ್ಣಲೇ ನೀರು ಬರುತ್ತಿತು. ನಂಗೆ ಯಾಕೂ ಯಾರಲ್ಲೂ ನಂಬಿಕೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಬೆಳ್ಳಗೆ ನಮ್ಮಿಬರನು ಜೊತೆಯಾಲೇ ದೇವರ ಮುಂದೆ ಕೋರಿಸಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡ್ಸಿದ್ರು ಆವಾಗ್ಲೇ ನಾನು ಶಿವು ನೋಡಿದು, ಅವ್ರೆ ನಂ ಗಂಡ ಅಂತ, ಜೇವ ಕೊಟ್ಟೋರೇ ಜೇವ ತೆಗೆದರು. ಇನ್ನು ನಿನ್ನನು ಹೇಗೆ ನಂಬಬೇಕು ನಾನು ಮತ್ತು ಏಕೆ? ಎಂದುಕೊಂಡೆ. ಶಿವುನ ನೋಡಿದಾಗ ನನ್ನಲಿ ಯಾವ ಭಾವೆನೆನು ಬರಲಿಲ್ಲ. ದೇವೆರೆ ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಎಂದೇ.
ಅವತು ಸಂಜೆ ಎಲ್ಲರು ಮನೆಗೆ ಬಂದ್ವಿ, ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ಒಳಗೆ ಕರೆದು ಶಿವು ಮನೆಗೆ ಹೋಗ್ತಾನೆ ಅವನ ಕಳಿಸಿ ಬಾ ಅಂದ್ಲು, ನಾನು ಏನು ಮಾತನಾಡದೆ ಇದ್ದೆ. ಅಮ್ಮನೇ ಅವಳು ಸ್ನಾನಕೆ ಹೋಗಿದಾಳೆ ನಾನು ಹೇಳ್ತಿನೆ ಎಂದ್ಲು.
ಮನೆ ಮೌನವಾಗಿತ್ತು, ಸ್ಮಶಾನ ಮೌನವಾಗಿತ್ತು.
ಅಪ್ಪ ಜೋರಾಗೆ ಅಳುತಿದ್ದರು, ನಿನಗೆ ಈಗ ಸಮಾಧಾನವಾಯಿತಾ ಎಂದು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಕೇಳಿದರು. ನಂಗೆ ಆವಾಗ್ಲೇ ಗೋತಗಿದು ಇದು ಎಲ್ಲ ಅಮ್ಮನ ಆಟ ಅಂತ. ಅಪ್ಪ ನನ್ನ ಕೋಣೆಗೆ ಬಂದು ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಅಮ್ಮಾ ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿ ತಾಯೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು, ನಾನು ಜೋರಾಗಿ ಅಳುತಾ ಅಪ್ಪ ಎಂದು ಬಿಗಿದು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡೆ, ಆಗ ನನಗೆ ಒಂದು ನಂಬಿಕೆ ಬಂತು, ಅಪ್ಪ ನನ್ನ ಅಪ್ಪ.
ನಾನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದಾಗಲೇ ಲೇಟಾಗಿತ್ತು, ಅಮ್ಮ ಅಡುಗೆಮನೆಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ನಾನು ನೋಡಿದೆ, ಅಪ್ಪ ಬಂದು ತಯಾರಾಗು ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಹೊರಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು, ಆದರೆ ಅಮ್ಮ ಬೇಡ ಅಂದರು. ಅಪ್ಪ ಸುಮನಾದ್ರು.
ನಾನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಬಂದು ಕುಳಿತುಕೊಂಡೆ, ಅಮ್ಮ ನನ್ನನ್ನು ಒಳಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದು ನನಗೆ ಆಘಾತಕಾರಿ ವಿಷಯ ಹೇಳಿದಳು, ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ತನಕ ನೀನು ಈ ತಾಳಿಯನ್ನು ಒಳಗೆ ಇಟ್ಟುಕೊ ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ಕಾಲು ಉಂಗುರವನ್ನು ಯಾರಿಗೂ ತೋರಿಸಬೇಡ ಯಾವಾಗಲೂ ಸಾಕ್ಸ್‌ಗಳನ್ನು ಧರಿಸು ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು, ನಾನು ಯಾಕೆ ಎಂದೇ, ಅವಳು ನನ್ನ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳು ಎಂದಳು. ಅಮ್ಮ ಯಾಕೆ ಯೇಳಿದ್ಲು ಎಂದು ನಂಗೆ ತುಂಬ ವರ್ಷವಾದ ಮೇಲೆ ಗೊತಾಯಿತು.
ನಾನು 18 ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು ನನ್ನ ಮದುವೆಯಾಗಿತು ಅದಕೆ ಅಮ್ಮ ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದ್ರು , ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಎಲ್ಲ ಜೈಲ್ಗೆ ಹೋಗ್ತಿದ್ರು ಈ ವಿಷ್ಯ ಜನರಿಗೆ ಗೊತಾದ್ರೆ ಎಂದು.
ಶಿವು ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಹಾಗು ತಮ್ಮನ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಆದರೆ ನಾನು ಅವನಿಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅವನು ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಒಹ್ ನಾನು ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಅನಿಸುತಿತ್ತು, ಅವಾಗ ನಾನು ತುಂಬ ಅಳುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಭಾಗ-9 ಬೆಂಕಿಯ ಬಲೆ
ನಾನು ಹೊರಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಅಥವಾ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗುವಾಗಲೂ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಅಪ್ಪ ಇರುತ್ತಿದರು ಯಾವಾಗಲೂ. ಅವರು ಧೈರ್ಯವಾಗಿರಿ, ಬದುಕು ಸುಂದರವಾಗಿರುತದೆ, ನಾವು ಅದನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕು ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ನೀನು ಮುಂದೆ ಓದು, ಎಂದಿಗೂ ಓದುವಾದನು ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಡಿ .ಅದೇ ಒಂದು ಶಕ್ತಿ ನಿನ್ನ ಕಾಪಾಡುತದೆ. ನಿನ್ನ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸು ಇದರಿಂದ ನೀನು ಮುಂದೆ ಜೇವನದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷವಾಗಿರುತಿಯ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.
ನನ್ನ ತಂದೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಬದಲಾಗಿದರು, ನನ್ನ ತಂದೆ ನನ್ನನ್ನು ಹೋಟೆಲ್ಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು ಊಟಕೆ ಹಾಗು ಏನಾದ್ರು ಮಾತಾಡಬೇಕಾದ್ರೆ. ಒಂದು ದಿನ ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದರು, ನೀನು ಇಷ್ಟಪಡುವ ಕೋರ್ಸ್‌ಗೆ ಪ್ರವೇಶ ಪಡೆದುಕು ಮಗಳೇ, ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ನಲ್ಲೆ ಇದ್ದು ಓದು ಮುಂದುವರೇಸು ಮನೆ ಬೇಡ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.
ಹಾಸ್ಟೆಲ್ಗೆ ಸೇರುವ ದಿನ ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ, ತಮ್ಮ ಮತ್ತು ಶಿವು ಬಂದಿದ್ದರು. ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲರನ್ನು ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲ್ ಮತ್ತು ವಾರ್ಡನ್‌ಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಇಲ್ಲಿ ಇರುವರನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಯಾರಾದರೂ ಬಂದರೆ ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಮಗಳನ್ನು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಬೇಡಿ ಸರ್ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.
ಪ್ರತಿ ಶನಿವಾರ ಅಪ್ಪನ ಜೊಯ್ತೆ ತಮ್ಮನು ಬರುತ್ತಿದ್ದನು, ಬಂದಾಗ ನಾನು ಅವರ ಜೊಯ್ತೆ ಆಚೆ ಹೋಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೂತು ತಿರುಗಾಡಿ ಬರುತಿದ್ದೆ. ಆಚೆ ತಿರುಗಾಡುವಾಗ ಅಪ್ಪನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಕೊಂಡು ತಿರುಗಾಡುತಿದ್ದೆ, ಒಂದು ನಂಬಿಕೆ ಹಾಗು ಸಂತೋಷ ನನ್ನ ಮನಸಿಗೆ ಸಿಗುತಿತು.ಒಂದು ಸಲ ಶಿವುನನ್ನ ನೋಡೋಕೆ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ಗೆ ಬಂದಿದನು, ನಾನು ಹೆದರಿಕೊಂಡು ಕೆಳಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಒಮ್ಮೆ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ಗೆ ಅಪ್ಪ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಲು ಬಂದಾಗ ನಾನು ಹೇಳಿದೆ , ಶಿವು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಲು ಬಂದಿದನು ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ, ಅಪ್ಪ ಕೋಪಗೊಂಡರು, ನೀನು ಹಾಸ್ಟೆಲ್‌ನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬರಬೇಡ ರೂಂನಲ್ಲಿ ಇರು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು..
ಒಂದು ದಿನ ಶಿವು ಹಾಸ್ಟೆಲ್ಗೆ ಬಂದು ನನ್ನನ್ನು ಬಲವಂತವಾಗಿ ವಾರ್ಡನ್‌ಗೆ, ಅವಳಿಗೆ ಬಟ್ಟೆ ಕೊಡಿಸಬೇಕು ಅಂತ ಹೇಳಿ ಹೊರಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದರು, ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಅವರ ಮನೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದರು. ಅವರ ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ನೋಡಿ, ಇದು ನಿನ್ನ ಮನೆಯಿದಂಗ್ ಕಣ್ಣೇ, ಅವಾಗವಾಗ ಬರ್ತಿರು ಎಂದರು. ನಾನು ಸುಮನೇ ಇದ್ದೆ . ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಬಂದಿರೋದು ಅಪ್ಪ ಮತ್ತು ಅಮ್ಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದೇ. ಏನು ಹಾಗಲ್ಲ ಎಂದು ಶಿವು ಹೇಳಿದರು. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಊಟ ಮಾಡಿದೆವು. ನಾನು ಊಟ ಮಾಡಿ ಒಂದು ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಲು ಹೋದೆ, ನಿದ್ದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ , ಅಪ್ಪ,ಅಮ್ಮ ಏನು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ನನಗೆ ನಿದ್ದೆ ಬಂದಿತು, ನಿದ್ದೆ ಮಾಡತಾಯಿದ್ದೆ, ನಂಗೆ ಯಾರೋ ಹಿಂಸೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ರು ಎಂದು ಕನಸು ಬಿತು ತಕ್ಷಣ ಕಣ್ಣು ಬೆಟ್ಟು ನೋಡಿದ್ರೆ ಅದು ಕನಸಲ್ಲ ಶಿವು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಇದ್ದ ಕಿರುಚಲು ಹೋದೆ , ನನ್ನ ಬಾಯಿಮುಚ್ಚಿ ಹಿಂಸೆ ಮಾಡ್ತಿದ. ನನ್ನಗೆ ಏನು ಮಾಡಲಾಗದೆ ಸುಮನದೇ. ಇವನನ್ನು ನಾನು ನಂಬಿ ಬಂದೆ, ಎಂಥ ಅನಾಹುತ ಮಡಿದ ಪಾಪಿ ಎಂದು ಅನಿಸಿತು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದಾಗ ತುಂಬ ನೋವು ಮತ್ತು ಸುಸ್ತಾಗಿತು, ಕಾಲುಗಳು, ಬೆನ್ನು ತುಂಬ ನೋವು ಇತು. ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲ ಕರೆಯಾಗಿತ್ತು, ನನಗೆ ತುಂಬ ಭಯವಾಯಿತು, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೋತು ಅತ್ತೆ, ನಂತರ ಮನೆಯಲಿ ಶಿವು ಇರಲಿಲ್ಲ ತಕ್ಷಣ ನಾನು ಯಾರಿಗೂ ಏನು ಏಳದೆ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ಗೆ ಬಂದೆ. ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ತಲೆ ಹೊರಸಿ ಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಯಾಕೊ ತುಂಬ ಸುಸ್ತ ಅನಿಸುತ್ತಿತು ಹಾಗು ಆಘಾತ ದಿಂದ ನಾನು ಕುಸಿದು ಬಿದ್ದೆ.
ನಾನು ಕಣ್ಣು ತೆರೆದಾಗ ನಾನು ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದೆ . ಡಾಕ್ಟರ್ ಮತ್ತು ಅಪ್ಪನ್ನು ನೋಡಿದೆ, ನಾನು ಅಪ್ಪ ಎಂದು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡೆ, ಅಪ್ಪ ನಂಗೆ ತುಂಬ ನೂವು ಅಪ್ಪ, ನನ್ನ ಸಾಯಿಸಿ ಬೇಡು ನಾನು ಬದುಕಾಕೆ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಜೋರಾಗಿ ಅತ್ತೆ, ಹಾಗ ಅಪ್ಪ ಆಯೂ ಮಗಳೇ, ನಾನು ನೆನ್ನೆ ಬರೋಣ ಅಂತ ಇದ್ದೆ, ಇವಳೇ ಯಾಕೆ ವಾರ ವಾರ ಹೋಗ್ತೀರಾ ಎಂದು ಗಲಾಟೆ ಮಾಡಿದ್ಲು, ನೋಡೇ ಮಗುನ, ಸಾಯಿಸಿ ಬಿಟ್ಟರು ಎಲ್ಲ ಸೇರ್ಕೊಂಡು ಮಗುನ ಎಂದು ಅಮ್ಮನ್ ಬೈತಿದ್ರು ಅಪ್ಪ. ಅಮ್ಮ ಅಳುತಾ ಮುಂದೆ ಬಂದ್ರು, ಅಪ್ಪ ಮೆಟ್ಟಲೇ ಹೊಡಿತೀನಿ ಹತ್ತಿರ ಬಂದ್ರೆ ಎಂದ್ರು, ಅಮ್ಮ ಆಚೆ ಹೋದ್ರು. ಅಪ್ಪ ಡಾಕ್ಟರಿಗೆ ನನ್ನ ಮಗುನ ಬದುಕಿಸಿ ಡಾಕ್ಟರೇ ಎಂದು ಅಪ್ಪ ಜೋರಾಗೆ ಅತ್ತರು. ನೀವು ಧೈರ್ಯವಾಗಿರೀ ಚಿಂತಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ ಅವಳು ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಾಳೆ ಎಂದ್ರು ಡಾಕ್ಟರ್. ಎರಡು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಶಿವು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಬಂದರು, ಅಪ್ಪ ಅವನ ಜೊತೆ ಕೂಗಾಡಿದ್ರು ಮತ್ತು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಬರಬೇಡಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು, ಶಿವು , ನಾನು ಅವಳ ಗಂಡ, ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ನನ್ನ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು, ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ಒಳ್ಳೆಯದು ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟದ್ದು ಏನು ಎಂದು ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ಎಂದ, ಅಪ್ಪ ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೂಗು ಆಚೆ ಎಂದರು.
ಒಂದು ಶನಿವಾರ ನಾನು ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ, ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಮದುವೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದರು, ತಮ್ಮ ಮಾತ್ರ ಮನೇಲೇಯಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ಅಕ್ಕ ಯಾವಾಗ ಬಂದೇ ಎಂದ, ನಾನು ಇವಾಗ್ಲೆ ಎಂದೇ ಸಂತೋಷ್ ದಿಂದ್ದ ನಕ್ಕನು, ನಂತರ ಊಟ ಮಾಡಿ ರೆಸ್ಟ್ ಮಾಡ್ತಿರು, ನಾನು ತೋಟಕೆ ಹೋಗಿ ದೊಂಡುಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವು ಹಾಗು ಹಲಸಿನ ಹಣ್ಣು ತರುತೇನೆ ಎಂದ. ಬಾಗಿಲು ಹಾಕೊಂಡು ಅಡಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲ ತೊಳದೇ , ಸ್ವಲ್ಪ ಹೋತು ಮಲಗೋಣ ಅಂಥ ರೂಮ್ಗೆ ಹೋಗ್ತಿದೆ, ಯಾರೋ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟಿದರು, ನಾನು ಹೋಗಿ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದಾಗ ಶಿವು ನಿಂತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದನು, ಅವನು ಒಳಗೆ ಬಂದು ನೀನು ಯಾಕೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದನು, ನಾನು ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದೇ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ. ಅದಕೆ ಸರಿ ನೀರು ಕೊಡು ಸ್ವಲ್ಪ ಎಂದ, ನೀರು ತಂದು ಕೊಟ್ಟೆ , ನೀರು ಕೊಡಿದು, ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಏಳದ, ಗಾಬರಿಯಾಗೆ ಆಯಾ ತಪ್ಪಿ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದೆ. ಮಾತುಮ್ಮೆ ಹಿಂಸೆ ಮಡಿದ, ನಾನು ಸುಮ್ಮನಾದೆ ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳದೆ. ಇದು ನಿರಂತರ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು, ನಾನು ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿ ಅಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅಪ್ಪಂಗೆ ಗೊತಾದ್ರೆ ದೊಡ್ಡ ಜಗಳ ಹಾಗುತ್ತೆ ಹಂತ ಸುಮ್ಮನಾದೆ.
ದಿನಗಳು ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು, ಒಂದು ದಿನ ನಾನು ನನ್ನ ಅಮ್ಮನಿಗೆ , ನಾನು ಎರಡು ತಿಂಗಳಿಂದ ನಾನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಅಮ್ಮ ಎಂದೇ , ನನ್ನನ್ನು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಳು ಹಾಗು ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಏನೂ ಹೇಳಬೇಡ ಎಂದಳು.
ಹಿಂಸೆ ನಿರಂತರ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು, ನಂಗೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಗೊತಾಗಲಿಲ್ಲ, ಎರಡನೇ ಸಲ ನಾನು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದರು, ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಿಂದ ಡಿಸ್ಚಾರ್ಜ್ ಮಾಡುವಾಗ ಮಹಿಳಾ ವೈದ್ಯರು, ಬೇಡುವಿದಾಗ ಬಂದು ನನ್ನ ಒಮ್ಮೆ ಭೇಟಿಮಾಡು ಎಂದಿದ್ದರು.
ಒಂದು ದಿನ ನಾನು ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಗೆ ಹೋಗಿ ಮಹಿಳಾ ವೈದ್ಯರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದೆ, ಅವರಿಗೆ ನಾನು ಎಲ್ಲ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿದೆ, ಶಿವು ಹಿಂಸೆ, ನಂಗೆ ತುಂಬ ಕಷ್ಟ ಮೇಡಂ ಎಂದೇ . ನೀನು ಚಿಕ್ಕ ವಯಸು, ಇದೆಲ್ಲ ಜಾಸ್ತಿ ಅದ್ರ್ ನಿಂಗೇನ್ ತುಂಬ ಕಷ್ಟ, ನಿನ್ನ ಮುಖ ಬಿಳಿಚಿಕೊಂಡಿದೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ಕ್ರೀಮ್ ಹಚ್ಚಿಕೋ , ನಿನ್ನ ಬೆನ್ನು ತುಂಬ ಬಾಗಿದೆ ಎಂದರು. ಮುಂದೆ ಹುಷಾರಿಗಿರಬೇಕು ಎಂದರು. ಅವರು ನನಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡಿದರು ಮತ್ತು ಪೂರ್ಣ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸಿ ಮತ್ತು ಮುನ್ನೆಚ್ಚರಿಕೆ ಕ್ರಮ ವಹಿಸಲು ಹೇಳಿದರು. ನಾನು ಸರಿ ಮೇಡಂ ಎಂದೇ.
ಈಗ ನಾನು ಮೂರನೇ ವರ್ಷದ ಪದವಿಯಲ್ಲಿದ್ದೆ, ನಾನು ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಕೆಲವು ಬಾರಿ ಹಿಂಸೆ ನನಗೆ ಸರಿ ಹನಿಸಿತು . ಯಾಕೆಂದರೆ ನನಗೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯಾವುದೇ ಆಯ್ಕೆ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ಭಾಗ-10 ಸವತಿಯ ನೆರಳು
ನಿಧಾನವಾಗಿ ಶಿವು ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ತಿಳಿಯಿತು, ಅವರು ಮದ್ಯ ಸೇವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು, ಧೂಮಪಾನದ ಅಭ್ಯಾಸಗಳು ಅವರಿಗೆ ಇತ್ತು . ನಾನು ಇದನ್ನು ಅವನ ಬಟ್ಟೆಯಿಂದ ಹಾಗು ಅವನ ದೇಹದಿಂದ ದುರ್ಗಂಧನದಿಂದ ಗೊತಾಗಿತು.
ಒಮ್ಮೆ ನಾನು ಶಿವುನ ಕೆಟ್ಟ ಅಭ್ಯಾಸಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ತಂದೆಗೆ ಹೇಳಿದೆ. ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಕೋಪ ಬಂದಿತು ಮತ್ತು ಅವನು ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ತಂದೆ ಅವನನ್ನು ಗಟ್ಟಿ ಧ್ವನಿ ಯಲ್ಲಿ ಗದರಿಸಿ ಕೇಳಿದರು. ಆಗ ಅವನು ನನ್ನತ್ತ ದುರುಗುಟ್ಟಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದನು ನಾನು ಸುಮನದೇ.
ನಾನು ನನ್ನ ಪದವಿ ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದೆ, ಒಮ್ಮೆ ತಂದೆ ನನ್ನನ್ನು ಕೇಳಿದರು ನಿನ್ನ ಡಿಗ್ರಿ ಮುಗಿದಿದೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿಯಾ ಅಥವಾ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಓದುತಿಯ ಎಂದು ಅಪ್ಪ ಕೇಳಿದರು, ನಾನು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ, ಆದರೆ ಯಾವುದೇ ಕೆಲಸ ಬೇಡ ಅವಳು ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇರಲಿ ಎಂದು ಶಿವು ಹೇಳಿದನು. ಹಾಗ ಅಪ್ಪ, ಹಂಗಂದ್ರೆ ಹೇಗೆ ಎಂದರು, ಶಿವು ಉತ್ತರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅವಳು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ, ಯೋಚಿಸಿ, ಎಂದು ಅಪ್ಪ ಹೇಳಿದರು.
ನಮ್ಮ ಊರಲ್ಲಿ ಜಾತ್ರೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಕೆಲವು ದಿನ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದು ಜಾತ್ರೆ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಕಲಿಸಿಕೊಡತ್ತೆವೆ ಎಂದರು, ಹಾಗು ನೀವು ಬನ್ನಿ ಜಾತ್ರೆಗೆ ಎಂದ್ರು. ಶಿವು ಓಕೆ ಎಂದ್ರು , ಅಪ್ಪ ನನ್ನನ್ನು ಊರಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದ್ರು. ಬರುವಾಗ ದಾರಿಯಲಿ ಹೋಟೆಲ್ಗೆ ಹೋದ್ವಿ, ಅಲ್ಲಿ ತಿಂಡಿ ತಿಂದಿವಿ, ಅವಾಗ ಅಪ್ಪ, ಬಾ ಮಗಳೇ ಕಾಲೇಜುಗೆ ಹೋಗಿ ಬರೋಣ ಎಂದರು. ಸಿಟಿ ಬಂದು ಎಂಬಿಎಗೆ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಹಾಕಿ ಬಂದ್ವಿ, ನಂತರ ಅಪ್ಪ ನೀನು ಮುಂದೆ ಓದುಬೇಕು ಮಗಳೇ, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಆ ಮೂರ್ಖ ನಿನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮಗಳೇ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ನಾನು ಅಪ್ಪನಿಗೆ ನಿನಗೆ ಇದೆಲ್ಲ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತು ಅಪ್ಪ ಎಂದೇ, ಅದಕೆ, ಕೊಲ್ಲೋಕೆ ಒಬ್ಬ ಇದ್ರೆ, ಕಾಯೋಕು ಒಬ್ಬ ಇರ್ತನೆ ಮಗಳೇ. ಯಾರಪ್ಪ ಅದು, ಟೈಮ್ ಬಂದಾಗ ನಾನೇ ಹೇಳ್ತೇನೆ ಎಂದ್ರು.
ನಾನು ಅಳುತಾ ದೇವ್ರು ಇದ್ದಾನ ಅಪ್ಪ ಎಂದೇ, ಅದ್ಕೆ ಅಪ್ಪ ಇದ್ದಾನೆ ಮಗಳೇ ಎಂದು ಅವ್ರು ಅಳುತಾ ನನ್ನ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿದರು.ನಾನು ಇನ್ನೂ ಬದುಕಿದ್ದೇನೆ ನೀನು ಚಿಂತಿಸಬೇಡಿ ಮಗಳೇ ಎಂದು ಅಪ್ಪ ಹೇಳಿದರು. ನನ್ನಗೆ ತುಂಬಾ ದ್ಯರ್ಯ ಬಂತು.
ಬಹಳ ಕಷ್ಟದಿಂದ ಶಿವು ನನ್ನನ್ನು ಕಾಲೇಜುಗೆ ಕಳುಹಿಸಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು, ನಾನು ಕಾಲೇಜು ಹಾಸ್ಟೆಲ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದೆ, ನಾನು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಮತ್ತು ನಿರಾಳವಾಗಿದ್ದೆ. ನಾನು ಪ್ರತಿ ವಾರ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ, ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುವಷ್ಟು ಬಲಶಾಲಿಯಾಗಿದ್ದೆ. ಜೀವನ್ ನಂಗೆ ಪಾಠ ಕಳಿಸಿತು, ಹಾಗು ನನ್ನ ತಮ್ಮ ಕೊಡ ಸಿಟಿ ಗೆ ಬಂದು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ . ನಾನು ಬೇಜಾರಾದರೆ ನನ್ನ ತಮ್ಮನ ರೂಮ್ ಗೆ ಹೋಗ್ತಿತ್ದೆ ಹಾಗು ಇಬ್ಬರು ಸಂತೋಷ ವಾಗಿ ಶನಿವಾರ ಹಾಗು ಭಾನುವಾರ ಕಳೆಯುತಿದ್ವೆ, ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಯಾವಾಗಲಾದ್ರೂ ತಮ್ಮನ ರೂಮ್ಗೆ ಬರುತಿದ್ರು, ಎಲ್ಲರೂ ಆನಂದಿಸುತ್ತಿದೇವು , ಅಮ್ಮ ಈಗ ನನ್ನನ್ನು ತುಂಬಾ ಚನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವಳು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿರುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಅನೇಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಒಂದು ದಿನ ಶಿವು ಬೈಕ್ ನಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯ ಜೊತೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನನ್ನ ತಮ್ಮ ನೋಡಿದನು. ನಾನು ಈ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಶಿವು ಜೊತೆ ಬೈಕ್ ಮತ್ತು ರೆಸ್ಟೊರೆಂಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಹಲವು ಬಾರಿ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಅವನು ಹೇಳಿದನು.
ನಾನು ಒಮ್ಮೆ ಊರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಶಿವುಗೆ ಕೇಳಿದೆ, ಯಾವುದೊ ಹುಡುಗಿ ಜೊತೆಯಾಲ್ಲಿ ತಿರುಗುತಿದ್ದೀಯಾ ನೀನು. ಅವನು ಇಲ್ಲ ಎಂದ, ನಾನು ನೋಡಿದ್ದೇನೆ ಎಂದೇ, ಆಗ ಅವನು ತಡವರಿಸಿದ ನಾನು ಕೋಪ ದಿಂದ ಜೋರಾಗಿ ಕಿರಿಚಾಡಿದೆ, ನನ್ನ ಎಲ್ಲ ಕೋಪ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಬಂತು, ನಾನು ಉಟ್ಟಿದ ಸೀರೆಯನ್ನು ಕಿತು ನೋಡು ನನ್ನ ಹೇಗೆ ಹಿಂಸೆ ಮಾಡಿದೆಯಾ , ನಾನು ಯಾವಾತದ್ರೂ ನಿಂಗೆ ಏನಾದ್ರು ಹೇಳಿದ್ನ, ನೀನು ಮೃಗ ಥರ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಎರಗಿದ್ರು ಸುಮ್ಮೆ ಇದ್ದೆ, ನನ್ನ ಏನು ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡಿದೆನೇ ಅಂತ ಅವಳ ಜೊತೆ ತಿರ್ಗುತಿಯ, ನಾಚಿಕೆ ಹಾಗಲ್ವಾ ನಿಂಗೆ ಎಂದೇ. ಗೊತ್ತು ತಾನೇ ನಮ್ಮ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಏನು ಹಾಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಎಂದೇ, ಅವನು ಸುಮ್ಮನೆ ಎದ್ದು ಹೊರಗೆ ಹೋದ.
ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ತಮ್ಮ ಆ ಹುಡುಗಿಯ ಮನೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡೆವು, ಅವಳ ಹೆಸರು ಮಂಥನ, ಅವಳು ಗಾರ್ಮೆಂಟ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳ್ನ ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ , ಶಿವು ನನ್ನ ಗಂಡ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ. ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತೆ ನೋಡಿದರೆ, ನಿನ್ನ ಗ್ರಾಚಾರ ಬಿಡಿಸುತ್ತೆನೆ ಎಂದೇ, ಅವಳು ಹಾಗೆ ಏನು ಇಲ್ಲ, ಸುಮ್ಮನೆ ಪರಿಚಯ ಎಂದ್ಳು. ನಾನು ಅವನನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ, ಹಾಗು ಉಷಾರಾಗಿರು ಇನ್ನ ಮುಂದೆ ನೀನು ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ.
ನಾನು ನನ್ನ MBA ಅಭ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ನಿರತನಾಗಿದ್ದೆ, ನಾನು HR ಮತ್ತು Finance ಡ್ಯುಯಲ್ ಸ್ಪೆಷಲೈಸೇಶನ್‌ನಲ್ಲಿ MBA ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ.
ಜೀವನ ಸರಾಗವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿತು , ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ನನಗೆ ಆಘಾತಕಾರಿ ಸುದ್ದಿ ಬಂತು, ನನ್ನ ಜೀವನವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತಲೆಕೆಳಗಾಗಿತ್ತು.
ಭಾಗ-11 ಅಂತಿಮ ಘಟ್ಟ
ನನ್ನ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ದಿನಗಳು ಹತ್ತಿರ ಬಂದವು. ನಾನು ಹಾಸ್ಟೆಲ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದು ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ತಯಾರಿ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಸೆಮಿನಾರಿಗೂ ಸಹ ನಾನು ತಯಾರಿ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದೆ.ಅಪ್ಪ ಗುರುವಾರ ಮನೆ ತಿಂಡಿ ನೀಡಲು ಬಂದಿದ್ದರು, ನಾನು ನನ್ನ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ಮುಗಿಯುವವರೆಗೆ ನಾನು ಮನೆಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ. ಅಪ್ಪ ಸರಿ ಮಗಳೇ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದುಕೋ ಅಂದರು.
ಶಿವು ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಗೆ ಬಂದು ಮನೆಗೆ ಬಾ ಎಂದ. ನಾನು ಪರೀಕ್ಷೆ ಗೆ ಓದುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದೇ. ಅವನು ಕೋಪಗೊಂಡು ಕಿರುಚುತ್ತಿದ್ದನು, ನನಗೆ ಭಯವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಇತರ ಹೋಸ್ಟ್‌ಲೈಟ್‌ಗಳು ನೋಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನಾನು ಬ್ಯಾಗ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಬೈಕ್‌ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡೆ. ನಾನು ಮನೆಯೊಳಗೆ ಹೋದೆ, ನಾನು ಓದುವುದರಲ್ಲಿ ಇದ್ದೆ , ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ಕೂಗಿ ಮೊದಲು ನನ್ನ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒಗೆದು ನಂತರ ನೀನು ಓದು ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ನಾನು ಅವನ ಎಲ್ಲಾ 8 ಜೊತೆ ಬಟ್ಟೆ, ಟವೆಲ್ಗಳನು ವಗೆದ್ದು ದಣಿದಿದ್ದೇ, ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ಈಗ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆದು ನಂತರ ನಾನು ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಓದಿದರೆ ಆಯಿತು ಎಂದು ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದೇ. ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲಿ ನಂಗೆ ಏನು ಸುಟ್ಟಂಗೆ ಆಯಿತು, ತಕ್ಷಣ್ ನಾನು ಎದ್ದೆ,ನೋಡಿದ್ರ್ ಶಿವು ಸಿಗರೇಟ್ನಿಂದ ನನ್ನ ಬುಜಕೆ ಸುಟ್ಟಿದ , ನಾನು ಜೋರಾಗಿ ನುವಿನಿಂದ ಅಳುತಿದೆ, ಆಗ ಅವನು ನನ್ನ ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿ ನನ್ನ ಬೆನ್ನಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಸುಟ್ಟ ಮನೆಗೆ ಬಾರೇ ಅಂದ್ರೆ ಇಲ್ಲ ಅಂತೀಯಾ , ನಾನು ನಿನ್ನ ಗಂಡ ಎಂದು ತಲೆಗೆ ಜೋರಾಗೆ ಹೊಡೆದನು. ನಾನು ಅಮ್ಮ ಅಂತ ಕೂಗಿದೆ, ತುಂಬಾ ಜೋರಾಗಿ ತಲೆಗೆ ಪೆಟ್ಟು ಬಿದ್ದು ಜುಮ್ ಎನುತಿತು. ನನಗೆ ಭಯವಾಯಿತು, ಪಕ್ಕದಲಿ ಇದ್ದ ಬ್ಯಾಗ್ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ನನ್ನನು ಬೆಟ್ಟು ಬಿಡು ಎಂದೇ, ನಾನು ಕರೆದರೆ ನೀನು ಬರಬೇಕು ಅಷ್ಟೇ ಎಂದ. ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಹಿಂಸೆ ಕೊಡ್ತೀಯಾ, ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡು ಎಂದೇ, ಅದಕೆ ಅವನು ಬಿಡ್ತಿನೇ ಆದ್ರೆ ಈವಾಗ ಅಲ್ಲ , ನಿನ್ನ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಹಿಂಸೆ ಮಾಡಿ ಬೀದಿಯಲ್ಲೇ ಬಿಡ್ತಿನೇ ಎಂದು ಕಪಾಳಕೆ ಹೊಡೆದ, ಹೊಡೆದ ರಭಸಕೆ ನಾನು ಅಪ್ಪ ಎಂದು ನೆಲಕೆ ಬಿದ್ದೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತಿನ ನಂತರ ಎಚ್ಚರಗೊಂಡಗ ಸುತಲೂ ನೋಡಿದೆ ಮನೇಯಲಿ ಯಾರು ಇರಲಿಲ್ಲ, ನಾನು ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿದೆ ತುಟಿಯಿಂದ ರಕ್ತ ಬಂದಿತು, ವದ್ದೆ ಬಟ್ಟೆ ಮಾಡಿ ಮುಖ ತೊಳೆದು, ಬ್ಯಾಗ್ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ನಾನು ಬಸ್ಟ್ಯಾಂಡಿನ ಕಡೆಗೆ ಬಂದು ಬಸ್ ಹತ್ತಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ. ಅಪ್ಪ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ಏನಾಯಿತು ಮಗಳೇ ಎಂದರು, ನಾನು ಸಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಅಪ್ಪಾ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ, ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ಕಡೆಗೆ ಓಡಿ ಬಂದಳು, ಅಮ್ಮ ನನ್ನನ್ನು ಕೋಣೆಯೊಳಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದು ಕೇಳಿದಳು, ನನ್ನ ಭುಜ ಮತ್ತು ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಸುಟ್ಟ ಗಾಯವನ್ನು ತೋರಿಸಿದೆ, ನನ್ನ ನೋಡಿ ಹಣೆ ಹಣೆ ಚಾಚಿಕೊಳುತಿದಳು, ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯ ಹೇಳಿದಳು.ಅಪ್ಪ ಅಯ್ಯೋ ಮಗಳೇ ಎಂದು ಜೋರಾಗಿ ನೆಲಕೆ ಬಿದ್ದರು. ನಾನು ಅಮ್ಮ, ತಮ್ಮ ಸರಿ ತಕ್ಷಣ ಹಾಸ್ಪತ್ರೆ ಗೆ ಸೇರಿಸಿದ್ವೆ, ತಂದೆಯನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿದ ನಂತರ ಡಾಕ್ಟರ್ ಹೇಳಿದರು ಅವರೆಗೆ ಹಾರ್ಟ್ ಅಟ್ಯಾಕ್ ಹಾಗಿದೆ ICU ನಲೀ ಇಟ್ಟಿದೇವಿ 24 ಗಂಟೆ ಯಾದ್ಮೇಲೆ ನಿಂಮ್ಗೆ ಎಲ್ಲ ವಿಚಾರ ಹೇಳ್ತಿವೆ ಎಂದರು. ನಾವು ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಬೆಂಚ್ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತೆವು. ಆಗ ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ಬಗೆ ಎಲ್ಲ ತಿಳಿದುಕೊಂಡ್ರು, ರಾಜೇಶ್ ಅಳುತ್ತಿದ್ದನು ಕೇಳಿ.
ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಡಾಕ್ಟರ್ ಬಂದು, ಅವರು ನಿಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ ಮಾತಾಡಬೇಕಂತೆ ಎಂದ್ರು, ಎಲ್ಲರೂ ಹೋಗಿ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದ್ರು ಡಾಕ್ಟರ್. ನಾನು ಯಾಕೆ ಅಪ್ಪ ಎಂದೇ, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೋತು ಮೌನವಾಗಿತು ರೂಮ್, ನಂತರ ಅಪ್ಪ ಮೊಬೈಲ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಒಂದು ನಂಬರ್‌ಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ಮಾತನಾಡಲು ಕೊಟ್ಟರು, ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಫೋನ್ ಕನೆಕ್ಟ್ ಆಯಿತು. ನಾನು ಹಲೋ ಅಂದೆ, ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಗುರುತಿಸಿದ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿತು ಪ್ರಮೋದಿತಾ ಹೇಗಿದ್ದೀಯಾ? ನಾನು ನೀವು ಯಾರು? ಎಂದೇ. ಆಗ ಅಪ್ಪ, ನಿನ್ನ ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವಾಗ ನನಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡಿದವನು ಎಂದರು ಅಪ್ಪ.
ನಾನು ಕೇಳಿದೆ ಯಾರು ಇದು? ಅಪ್ಪ ಹೇಳಿದರು ಶ್ರೀವತ್ಸ ಎಂದು.
ವೈದ್ಯರು ಬಂದು ವಿಶ್ರಾಂತಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿ ಎಂದರು. ನೀವು ಸಂಜೆ ಬನ್ನಿ ಎಂದರು. ನಾನು ತಮ್ಮ, ಅಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದ್ವಿ, ನಾವು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿದರು.
ನನ್ನ ಸುಟ್ಟ ಗಾಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಚಿಂತಿಸಲಿಲ್ಲ, ನಾನು ನನ್ನ ತಂದೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಚಿಂತಿಸಿದೆ.
ಅಪ್ಪ, ತಮ್ಮ, ಅಮ್ಮ ಮಾತ್ರ ನನ್ನ ಜಗತ್ತು ಎಂದು ಅನಿಸಿತು.
"ನಾನು ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ನಿನ್ನನ್ನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ನೀನು ನನ್ನ ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ ಹಾಗು ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ತುಂಬಾ ಗೌರವಿಸುತ್ತೇನೆ ಶ್ರೀ" ಎಂದು ನಾನು ಅವನಿಗೆ ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿದ್ದೇ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾವು ಏನು ಹೇಳುತ್ತೇವೋ ಅದು ನಿಜ ಆಗುತಂತೆ, ಅಶ್ವಿನಿ ದೇವತೆಗಳು ತಥಾಸ್ತು ಏನುತಾರಂತೆ, ಅದಕೆ ನಾವು ಯಾವಾಗಲು ಒಳ್ಳೆಯ ಮಾತು ಹಾಗು ವಿಚಾರವನು ಮಾಡಬೇಕಂತೆ, ಆಗ ಎಲ್ಲ ಒಳ್ಳೆಯೇದೇ ಆಗುತ್ತೆ.
ಅ ದಿನ ಅಮ್ಮ ದೇವರ ದೀಪ ಹಚ್ಚುವಾಗ ದೀಪ ಸರಿಯಾಗಿ ಉರಿತಇರಲಿಲ್ಲ, ನನ್ನ ಕರೆದು ದೀಪ ಹಚ್ಚು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು, ನಾನು ಅಮ್ಮನ ನೋಡಿ ಯಾಕೆ ನೀನು ಹಣೆಗೆ ಕುಂಕುಮ ಹಿಟಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ ಎಂದೇ, ಅದಕೆ ಮರೆತು ಹೋಯಿತು ಎಂದ್ರು. ಆಗ ನಾನು ಬೇಗ ಇಟ್ಕೋ ಅಸ್ಪತ್ರೆ ಹೋಗಬೇಕು ಎಂದೇ. ನಾನು ದೇವರ ದೀಪ ಹಚುತಲಿದೆ , ನಮಗೆ ಅಸ್ಪತ್ರೆ ಯಿಂದ ಫೋನ್ ಬಂತು, ಅಪ್ಪ ಇನ್ನಿಲ್ಲ ಎಂದು.
ನಾನು ದೇವರ ಮನೆಯಲಿ ಹಾಗೆ ಕೂತೇ, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೋತು ನಂಗೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಗೊತಾಗಲಿಲ್ಲ ನಾನು ತಕ್ಷಣ ತಮ್ಮ ಹಾಗು ಅಮ್ಮನ ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆ, ರಾಜೇಶ್, ನನ್ನ ನೋಡಿ ಅಕ್ಕ, ಏನು ಅಕ್ಕ ಇದು, ನಾವು ತಬ್ಬಲಿ ಆಗಿಹೋಗಿಬಿಟ್ಟಿವಿ ಎಂದು ನನ್ನ ತಬ್ಬಿ ಕೊಂಡು ಅಳುತಿದನು, ನಾನು ಅವನಿಗೆ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುತ, ಅಮ್ಮನ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ ಅಮ್ಮ ಎಂದೇ, ಅದಕೆ ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲ ಮುಗಿದು ಹೋಯಿತು ಕಣೆ ಎಂದ್ರು. ಅಮ್ಮ ಇಲ್ಲ ಅಮ್ಮ, ನಾವು ಎಲ್ಲ ಇದಿವೆ ಅಳ ಬೇಡ ನೀನು ಎಂದೇ.
ನಾನು ಅಳುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆ, ಆದರೆ ನನ್ನ ನೋವು ನನ್ನೊಳಗೆ ಮಾತ್ರ ಇತ್ತು. ನನಗೆ ಅಪ್ಪ ಜ್ಯೋತೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾರೆ ಎನಿಸಿತು. ಅನೇಕ ಜನರು ಮನೆಯ ಬಳಿ ಜಮಾಯಿಸಿದರು, ಹತ್ತಿರದ ಸಂಬಂಧಗಳು ಬರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ನಾನು ಹೋಗಿ ಅಮ್ಮ ಮತ್ತು ತಮ್ಮನಿಗೆ, ಬನ್ನಿ ನಮಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಕೆಲಸಗಳಿವೆ.ಅಪ್ಪ ನಮ್ಮ ಜ್ಯೋತೆ ಇದ್ದಾರೆ ಧ್ಯ್ರವಾಗಿರಿ ಎಂದೇ. ನಾವು ಮುಂದೆ ಹಾಗಬೇಕಾದ ಕೆಲಸಗಳತ ಗಮನಹರಿಸಿದೆವು.
ಅಪ್ಪ ನನ್ನ ಜಗತ್ತಿನಿಂದ ದೂರಸರಿದರು, ಅವರ ಮಾತು, ಪ್ರೀತಿ ಈಗಲೂ ನನ್ನ ನೆರಳಾಗಿ ಕಾಯುತಿದೆ. ಅಪ್ಪ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಪ್ಪ. ಅಪ್ಪ .... i miss you Appa....
ಭಾಗ-12 ಬಾಳು ಬೆಳಕಾಯಿತು
ನನ್ನ MBA ಪರೀಕ್ಷೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರೆದೆ, ನನಗೆ ಕ್ಯಾಂಪಸ್ ಸೆಲೆಕ್ಷನ್ನಲಿ ಕೆಲಸ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಜೀವನವು ಸುಗಮವಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು ನಾವು ಸಂತೋಷವಾಗಿದ್ದೇವೆ ಆದರೆ ತಂದೆಯಿಲ್ಲದ ನಮ್ಮ ದಿನಗಳನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಷ್ಟವಾಗಿದ್ದವು .
ಒಂದು ದಿನ ಶಿವು ಮನೆಗೆ ಬಂದ, ಅಮ್ಮ, ನಾನು ನನ್ನ ಮಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲಿಗೂ ಕಳುಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ನಾನು ಬದುಕಿರುವವರೆಗೂ ಅವಳು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇರುತ್ತಾಳೆ, ನಂತರ ಅವಳ ತಮ್ಮ ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಅವಳು ಹೇಳಿದಳು. ನೀವು ಕ್ರೂರ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಂದು ತಮ್ಮ ಹೇಳಿದನು.
ಅಮ್ಮ, ದಯವಿಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಯಾವತು ಬರಬೇಡಪ್ಪ ಎಂದರು.
ಕೆಲವು ಬಾರಿ ನಾನು ಅವನನ್ನು ಮಂಥನ ಜೊತೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ, ಒಮ್ಮೆ ನಾನು ರಾಜೇಶ್ ಹೇಳಿದಾಗ, ಅವನು ಮತ್ತೆ ಆ ನಾಯಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಬೇಡ ಅಕ್ಕ ಎಂದನು.
ಒಂದು ದಿನ ನಾನು ಆಫೀಸ್ ನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಅಮ್ಮ ಕರೆ ಮಾಡಿ 3 ದಿನ ರಜೆ ಹಾಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು, ನಾವು ದೇವಸ್ಥಾನಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆ, ಇದರಿಂದ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಲಿ ಎಂದರು.
ನನ್ನ ರಜೆಯನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸಲಾಗಿತು.
ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಹೋಟೆಲ್ಗೆ ಬಂದು ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆದವು. ಸಂಜೆ ನಾವು ಬೀಚ್‌ಗೆ ಹೋದೆವು, ನಾನು ಅಮ್ಮನ ಕೈಯನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನನ್ನ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯನ್ನು ನನ್ನ ತಮ್ಮನ ಭುಜದ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಾನು ಸೂರ್ಯಾಸ್ತವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಸೂರ್ಯಾಸ್ತವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಅಮ್ಮ ಮತ್ತು ತಮ್ಮನೊಂದಿಗೆ ಆನಂದಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ, ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಯಾರು ಹಿಂದೆ ಬಂದು ನಮಸ್ತೇ ಅಮ್ಮಾ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ನಾನು ಹಿಂತಿರುಗಿದೆ, ನೋಡಿ ನನಗೆ ಅಚ್ಚರಿಯಾಯಿತು, ನಂತರ ಅಮ್ಮ ತಿರುಗಿ ಅವನಿಗೆ ನಮಸ್ತೆ ಹೇಳಿದರು.
ಜೋರಾದ ಅಲೇ ಬಂದು ಬಂಡೆಗೆ ಅಪ್ಪಳಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಆಯಿತು, ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಆ ದಿವ್ಯ ತೇಜಸ್ಸು ನೋಡಿ, ತಕ್ಷಣ ನನ್ನ ಎರಡು ಕೈಗಳು ನನ್ನ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ಜೋಡಿಸಿ ನಮಸ್ತೇ ಎಂದು ಹೇಳಿಸಿತು. ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆ, ನನ್ನ ದೈವ, ನನ್ನ ದೇವರು, ನನ್ನ ಮುಂದೆ ನಿಂತಿತ್ತು.
ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನೀರು ಹೊರಬಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಲೂ ಮೌನ ಆವರಿಸಿತು.
ಭಾಗ-13 ಮುಸ್ಸಂಜೆ ಮಾತು
ನಾವು ಸಂಪೂರ್ಣ ಮೌನವಾಗಿದ್ದೆವು.ಈಗ ಏನು ಮಾತನಾಡಬೇಕೆಂದು ನಮಗೆ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ಅಮ್ಮ, ನಾನು ರಾಜೇಶ್ನ ಜೊತೆ ಪಾರ್ಕಿಂಗ್ ಲಾಟ್‌ಗೆ ಹೋಗಿ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬ್ಯಾಗ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತೇನೆ, ನೀವಿಬ್ಬರೂ ಬೀಚ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೊಡಾಡ್ತಿರಿ , ನಾವು ನಂತರ ಬಂದು ಸೇರುತ್ತೇವೇ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ನಂಗೆ ಮುಜುಗರ ಆಯಿತು. ಅಮ್ಮ ಹೋಗು ಎಂದು ಕಣ್ಣಲೇ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದಳು. ಬನ್ನಿ ಪ್ರಮೋದಿತ ಎಂದರು.
ನಾನು ಶ್ರೀ ಹೇಗಿದ್ದೀಯ ಎಂದೇ,
ಅದಕೆ ಅವನು ಅಬ್ಬಾ ಈವಾಗ ನಂಗೆ ಜೇವ ಬಂತು, ಎಲ್ಲಿ ನೀನು ನನ್ನ ಬೈತಿಯ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ನಾನು ಯಾಕೆ ಎಂದೇ, ಅದಕೆ ಅವನು ಏನು ಇಲ್ಲ ಬೇಡು ಎಂದ.
ಅವನು ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದ, ತಕ್ಷಣ ನನಗೆ ಅವನ ಮೇಲೆ ಹೊಂದಿದ್ದ ಗೌರವ, ವಿಶ್ವಾಸ ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆ ಬಲವಾದ ಬಂಧವನ್ನು ನಾನು ಆ ಕ್ಷಣ ಅನುಭವಿಸಿದೆ.
ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಜನರು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬರಬಹುದು ಮತ್ತು ಹೋಗಬಹುದು, ಆದರೆ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ತನ್ನ ನಂಬಿಕೆ, ವಿಶ್ವಾಸ ಮತ್ತು ತನನ್ನು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವಾಗಿ ಬದುಕುವುದಕೆ ಬಿಡುವುದೇ, ಅವಳಿಗೆ ಕೊಡಬಹುವುದಾದ ಒಂದು ಅಪರೂಪದ ಒಲವಿನ ಉಡುಗೊರೆ. ಅದು ಶ್ರೀ ನಲ್ಲಿ ಇದೆ.
ನಾನು ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿದೆ ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು, ಆದರೆ ಅವಳನ್ನು ಎಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಅಮ್ಮ ಬದಲಾಗಿದ್ದಾರ, ನೋಂಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ಸುಖ, ಸಂತೋಷ ಬಯಸುತಿದಳೂ.
ನಾವು ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ನಾನು ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿದೆ, ಅಮ್ಮ ದೂರದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರು. ಅಮ್ಮ ಬಂದು ಸ್ವಲ್ಪ ತಡವಾಯಿತು ಎಂದರು.
ಶ್ರೀ ಕೇಳಿದರು, ನಾವು ಎಲ್ಲ ಕಾಫಿ ಕುಡಿಯಬಹುದೇ ಎಂದು, ನಾನು ಸರಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ.
ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಹತ್ತಿರದ ಸಣ್ಣ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡೆವು, ನಾನು ಕಾಫಿ ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದೆ, ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಮಂಜಾದವು ಅಷ್ಟೆ, ನಾನು ಎಚ್ಚರವಾದಾಗ ನಾನು ಹಾಸ್ಪಿಪಾಲ್‌ ಬೆಡ್ ಮೇಲೆಲ್ಲಿದ್ದೆ.
ನಾನು ಕಣ್ಣು ತೆರೆದಾಗ ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ನೋಡಿ ಅಳುತ್ತಿದ್ದರು. ನಾನು ರಾಜೇಶ್ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಯನ್ನು ನೋಡಿದೆ. ನೀವು ಎಂದಾದರೂ ಅಪಘಾತಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿದ್ದೀರಾ ಮತ್ತು ತಲೆಗೆ ಗಾಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೀರಾ ಎಂದು ಶ್ರೀ ನನ್ನನ್ನು ಕೇಳಿದರು.
ಅಮ್ಮ ಇಲ್ಲ ಎಂದಳು, ಅವಳ ಪತಿ ಶಿವು ಅವಳನ್ನು ಚನ್ನಾಗಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಅವನು ಅವಳ ತಲೆಗೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದನು, ಅದರಿಂದ ಅವಳಿಗೆ ತಲೆನೋವು ತುಂಬಾ ಬರುತ್ತೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವಳು ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು ನೋವಿಂದ.
ಶ್ರೀ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ, ಈಗಲೂ ಜನ ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲೆ ಕೈ ಎತ್ತುತ್ತಾರೆ ಚೇ ಎಂದ.
ವೈದ್ಯರು ನನ್ನನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿ ಆಕೆಗೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು, ನೀವು ಅವಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರoತಿ ಕೊಡಬಹುದು ಯಾವುದೇ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಲ್ಲ. ಅವಳು ಔಷಧಿಗಳನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಲಿ, ಒಂದು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಒಮ್ಮೆ ಪರೀಕ್ಷಿಸಿ ನೋಡೋಣ, ನಾನು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಮುಂದೆ.
ಶ್ರೀ ನಮ್ಮನ್ನು ಹೋಟೆಲ್ಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬೈ ಹೇಳಿದರು. ಅವರು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಏನಾದರೂ ಅಗತ್ಯವಿದ್ದರೆ ದಯವಿಟ್ಟು ನನಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಹೋದರು.
ಅಮ್ಮ ಏನಾದ್ರೂ ತಿಂದು ಟ್ಯಾಬ್ಲೆಟ್ ತಗೊ ಎಂದಳು, ನಾಳೆ ರಾತ್ರಿ 10:00 ಗಂಟೆಗೆ ಟ್ರೈನ್ ಇದೆ ಅಂದಳು.
ನನ್ನಗೆ ಯಾಕೋ ಬೇಜಾರಾಯಿತು, ನಾನು ಏನ್ ಕೆಟ್ಟ ಮನಸು ನಂದು ಎಂದು ಕೊಂಡು ನಗುತಾ ಮಲಗಿದೆ.
ಮರುದಿನ ಶ್ರೀ ಲೇಡಿ ಡಾಕ್ಟರ್ ಜೊತೆ ಬಂದಿದ್ದರು, ಅವರು ನಾನು ಶ್ರೀ ಪತ್ನಿ ಸರಿತಾ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು, ನಾನು ಹಲೋ ಅಂದೆ. ಅವಳುರು ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಕರೆದೊಯ್ದು, ಹೆಚ್ಚು ಚಿಂತಿಸಬೇಡಿ, ನಾನು ಮತ್ತು ಶ್ರೀ ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ 8:00 ಗಂಟೆಗೆ (ನರವಿಜ್ಞಾನಿ) neurologist ವೈದ್ಯರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದೆವು. ಇದು ವಾಸಿಯಾಗುತ್ತೆ, ಆದರೆ ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ನೀವು ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಮಾತ್ರೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ರು. ನಿಮ್ಮ ಅರೋಗ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಈಗ ಸಂಪೊರ್ಣ ತಿಳಿದು ಬಂದಿದೆ ಎಂದರು. ನಿಮ್ಮ ಆರೋಗ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸಬೇಡಿ.
ಶ್ರೀ, ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮದುವೆಗು ಮುಂಚೆಯೇ ಹೇಳಿದ್ದರು, ಆದರೆ ನಾನು ನಿಮ್ಮನು ನೋಡಿರಲಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮನು ನೋಡಬೇಕೆಂದು ಬಯಸಿದ್ದೆ ಆದರೆ ಈಗ ನಿಮ್ಮನು ನೋಡುವ ಸಮಯ ಬಂದಿದೆ.
ಸರಿತಾ ಆಫೀಸ್ ಮತ್ತು ಕೆಲಸ ಹೇಗಿದೆ ಅಂತ ಕೇಳಿದರು. ನಾನು ಗುಡ್ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ.
ಮಧ್ಯಾಹ್ನದವರೆಗೆ ಕೆಲವು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಾಯಿತು. ನಂತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತು, ಹರಟೆ. ಅವರು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಜೊತೆ ಮಾತುಕತೆಮುಗಿಸಿ, ಒಟ್ಟಿಗೆ ಊಟ ಮಾಡಿ ನಮ್ಮನು ರೈಲ್ವೆ ಸ್ಟೇಷನ್ಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದರು.
ರೈಲು ಮುಂದೆ ಸಾಗುತಿತು, ನನ್ನ ಯೋಚನಾ ಲಹರಿ ಶ್ರೀ ಮಾತು ಅವರ ಪತ್ನಿ ಸರಿತಾ ಬಗ್ಗೆ, ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿ ಎಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯವರು. ಗಂಡ ಮತ್ತು ಹೆಂಡತಿಯ ಸಂಬಂಧವು ತುಂಬಾ ಶುದ್ಧವಾದದ್ದು , ನಂಬಿಕೆ, ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಾ ಅಗತ್ಯ. ದೇವರೇ ಅವರನ್ನ ಚನ್ನಗಿ ಇಟ್ಟಿರಪ್ಪ ಎಂದೇ.
ರೈಲು ಬೆಟ್ಟ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನುದಾಟಿ ವೇಗವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ದೇನೆ ಬರಲಿಲ್ಲ ಯಾಕೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಆದ್ರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಖುಷಿ ಹಾಗು ಬೇಜಾರು ಇತ್ತು.
ಬೆಂಗಳೂರು ತಲುಪಿದ ನಂತರ ಅಮ್ಮ ಶ್ರೀಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ಧನ್ಯವಾದ ಹೇಳಿದರು. ಬಿಡುವಿದ್ದಾಗ ಒಮ್ಮೆ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಬನ್ನಿ ಎಂದಳು.
ಕಾಲ ತನ್ನ ಪ್ರಯಾಣ ತುಂಬ ಜೋರಾಗಿ ಮುಂದುವರೆಸಿತು.
ನನ್ನಲಿ ಏನೋ ಒಂಥರಾ ಅಸೆ, ಕನಸುಗಳು, ಚಿಗುರು ಹೊಡೆಯುತ್ತಿತು.
ಭಾಗ-14 ಚಿಗುರಿದ ಕನಸುಗಳು
ಮಂಗಳೂರು ಭೇಟಿಯ ನಂತರ, ನಾನು, ಶ್ರೀ ಮತ್ತು ಅವರ ಹೆಂಡತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಕೆಲವು ಬಾರಿ ತಡವಾಗಿ ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ನನಗೆ ಕೆಟ್ಟ ಅನುಭವವಿದ್ದ ಕಾರಣ ಗಂಡ ಮತ್ತು ಹೆಂಡತಿ ಅಂತಹ ಉತ್ತಮ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನಾನು ಎಂದಿಗೂ ಭಾವಿಸಿರಲಿಲ್ಲ.
ಶಿವುನ್ನನ್ನು ಹೇಗೆ ನಡೆಸಿಕೊಂಡರು, ನನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ನರಕವಾಗಿಸಿದರು. ಅವನು ಕುಡುಕನಾಗಿದ್ದರೂ ಹಾಗು ಕ್ರೂರವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುವ ಕೆಟ್ಟ ನಡತೆ ಇದ್ದರೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾನು ಸುಮನೆ ಇರುತಿದೆ. ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿಯ ಸಂಬಂಧಗಳು ಒಂದು ತಂಪಾದ ತಂಗಾಳಿಯಂತೆ ಇರ್ಬೇಕಿತು ಆದ್ರೆ ನನ್ನ ಜೇವನದಲ್ಲಿ ಅದು ಬೆಂಕಿ ಬಿರುಗಾಳಿಯಾಗಿತ್ತು. ನೆನೆಸಿಕೊಂಡರೆ ಭಯವಾಗುತ್ತೆ. ಆ ನರಕ ದೃಶಗಳು, ಅಬ್ಬಾ, ದೇವರೇ ನನ್ನ ಕಾಪಾಡಿದ.
ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಫೋನ್ ರಿಂಗಾಯಿತು, ಅದು ಅಪರಿಚಿತ ಸಂಖ್ಯೆ ಯಾಗಿತು, ನಾನು ಸುಮನಾದೆ.ಮತ್ತೆ ಅದೇ ನಂಬರ್ ನಿಂದ ಕರೆ ಬಂತು, ಈ ಸಲ ಯಾರಪ್ಪ ಎಂದು ಹಲೋ ಎಂದೇ, ಆ ಕಡೆಯೆಂದ ಹಲೋ ನಾನು ಶ್ರೀ ಎಂದ್ರು, ಮಲಗಿದ್ರಾ ನೀವು ಎಂದ, ನಾನು ಇಲ್ಲ ಹೇಳಿ ಶ್ರೀ ಎಂದೇ, ಅದಕೆ,ನಾನು ಮುಂದಿನ ವಾರ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಆಫೀಸ್ ಕೆಲಸದ ಮೇಲೆ, ನಾನು ಎರಡು ದಿನ ಇರುತೇನೆ ಎಂದರು. ಓಕೆ ಶ್ರೀ ಎಂದೇ, ಬೈ ಗುಡ್ ನೈಟ್ ಹೇಳಿ ಫೋನ್ ಕಟ್ ಆಯಿತು. ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಆ ದಿನಗಳಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಶ್ರೀ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದ ತಕ್ಷಣ, ಬಂದೆ ಎಂದು ನನಗೆ ಸಂದೇಶ ಕಳುಹಿಸಿದರು, ಊಟದ ವಿರಾಮದ ನಂತರ ನಿಮಗೆ ಕರೆ ಮಾಡವೇ, ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಬ್ಯುಸಿ ಎಂದು ಕಳುಹಿಸಿದರು. ನಾನು ಓಕೆ ಎಂದು ಕಳಿಸಿದೆ.
ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಹವಾಮಾನವು ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿತ್ತು, ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮಳೆಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು ನಾನು ಆಫೀಸ್ನಲ್ಲಿ ಬ್ಯುಸಿಯಾಗಿದೆ. ನಾಳೆ ನೋಡಿದರೆ ಆಯಿತು ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಿದೆ. ಆದ್ರೂ ಒಂಥರ ಭಯ ಆಗು ಕೆಟ್ಟ ಖುಷಿ ಹಾಗುತಿತ್ತು.
ಸಂಜೆ 4:00 ಗಂಟೆಗೆ ಶ್ರೀ ಕರೆ ಮಾಡಿ, ನಾನು ನಾಳೆ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಇವತ್ತೆ ಎಲ್ಲ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಯುತು, ಸಾಧ್ಯವಾದ್ರೆ ನಾನು ಇಂದು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಬಹುದೇ? ಎಂದರು, ನಾನು ಓಕೆ, ಲೊಕೇಶನ್ ಕಳ್ಸಿ ಎಂದೇ. ನಾನು ಸಂಜೆ 6:00 ಗಂಟೆಗೆ ಬರುತ್ತೆನೆ ಆಫೀಸ್ ನಂತರ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ.
ಸಂಜೆ ತುಂಬಾ ಮಳೆಯಾಗುತ್ತಿತು, ನಾನು ಕ್ಯಾಬ್ ಬುಕ್ ಮಾಡಿ ಹೋಟೆಲ್ಗೆ ಹೋದೆ, ಅವರು ಪ್ರವೇಶದ್ವಾರದಲ್ಲಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರು, ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ರೆಸ್ಟೊರೆಂಟ್‌ಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದರು ಮತ್ತು ನಾವು ಕಾಫಿ ಕೋಡಿಯುವಾಗ,ಅವರು ನನ್ನ ಆರೋಗ್ಯ ಹೇಗಿದೆ ಮತ್ತು ಜೀವನ ಹೇಗಿದೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೇಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.ನಾನು ವಾಶ್ ರೂಮ್ ಬಳಸಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ, ಅವರು ಹೋಟೆಲ್ ರೂಮ್ಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದರು, ನಾವು ಲಿಫ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೋದೆವು, ಅವರು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಅಂತರವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ನಾವು ಹೋಟೆಲ್ ರೂಮ್ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದೆವು,
ನಾನು ಶ್ರೀಗೆ ಸೋಫಾ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಿ ಎಂದೇ, ಈಗ ನೀವು ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳಬಹುದು ಎಂದೇ. ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಬಹುದು ಎಂದೇ. ರೂಮ್ನಲ್ಲಿ ತುಂಬ ಮೌನಆವರಿಸಿತು. ತಕ್ಷಣ ನಾನೇ ಮಾತನಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ. ನಾನು ಸಂತೋಷವಾಗಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ನಾನು ಸಂತೋಷವಾಗಿರುತ್ತೇನೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಇದೆ ಎಂದೇ. ಚಿಂತಿಸಬೇಡಿ, ಒಳ್ಳೆಯದಾಗುತೇ ಎಂದರು.
ಇಷ್ಟು ದಿನ ನನ್ನ ತಂದೆ ನನ್ನ ಜೊತೆಗಿದ್ದರು. ನನ್ನ ಗಂಡ ಕೊಡುವ ಹಿಂಸೆ ತಿಳಿದು, ನನ್ನ ತಂದೆಯ ಆರೋಗ್ಯವು ಕೆಟ್ಟಿತು, ಅದರಿಂದ ಅಪ್ಪ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಾನೇ ನನ್ನ ಅಪ್ಪನ ಸಾವಿಗೆ ಕರಣವಾದೆ ಎಂದು ಅಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ. ಶ್ರೀ ಬಂದು ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ನನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಸಮಾದಾನಮಾಡಿದನು, ಅವನು ನನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ಹಿಡಿದಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೆ ಆಶ್ಚರೀಯವಾಯಿತು, ನಾನು ತಕ್ಷಣ ಅವನನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ತುಂಬಾ ಅತುಬಿಟ್ಟೆ ಅವನ ಕೈಗಳು ನನ್ನ ಬೆನ್ನಿನ ಮೇಲೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದವು, ಥಟ್ಟನೆ ನನ್ನ ಭುಜ ಹಿಡಿದು ಸ್ವಲ್ಪ ಆರಾಮವಾಗಿರು ಎಂದು ಹೇಳಿ, ಸ್ವಲ್ಪ ನೀರು ಕುಡಿ ನೀನು ಎಂದು ನೀರು ತರಲು ಎದ್ದನು, ನಾನು ತಕ್ಷಣ ಓಡಿ ಹೋಗಿ ಅವನನ್ನು ಇಂದಿನಿಂದ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡೆ. ನಾನು ಅವನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಪಿಸುಗುಟ್ಟುತ್ತಾ ಶ್ರೀ ....... ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ. ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೋತು ಮೈಮರ್ತಿದೆ. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ನಾನು ಧರಿಸಿದ್ದ ಎಲ್ಲ ನನ್ನ ಉಡುಗೆ ಬಿಗಿಯಾಗಿತ್ತು, ನನಗೆ ಉಸಿರು ಕಟ್ಟುವ ಹಾಗಿತು, ನಾನು ಬೆವರುತಿದೆ, ನಾನು ಶ್ರೀ ನ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬಿಕೊಂಡಿದೆ. ಈ ಆಘಾತದಿಂದ ಶ್ರೀ ಹಿಂದೆ ಸರಿದನು, ಪ್ರಮೋದಿತಾ ಪ್ಲೀಸ್ ರಿಲ್ಯಾಕ್ಸ್ ಎಂದನು. ನಾನು ವಾಸ್ತವಕೆ ಬಂದೆ, ನಾನು ಅಳುತಾ ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸು ಶ್ರೀ ಎಂದೇ.
ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಸೋಫಾದಲ್ಲಿ ಕೋರಿಸಿ ಕುಡಿಯಲು ನೀರು ಕೊಟ್ಟನು. ನನ್ನ ಕ್ಷಮಿಸಿ, ನಾನು ನಿಮ್ಮನು ತುಂಬಾ ಗೌರವಿಸುತ್ತೇನೆ ಶ್ರೀ ಎಂದೇ. ಅವನು ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ನನ್ನ ಗಲ್ಲವನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಚಿಂತಿಸಬೇಡ, ನಾನು ಕೂಡ ನಿನ್ನನ್ನು ತುಂಬಾ ಗೌರವಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರನು ಒರೆಸುತ, ದಯವಿಟ್ಟು ಅಳಬೇಡ, ನಾನು ಯಾವಾಗಲೂ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.ಅವನು ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತನು. ನಾನು ಅವನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಕೇಳಿದೆ, ನಾನು ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಬಹುದೇ? ಎಂದು, ಅವನು ಓಕೆ ಎಂದ. ನಾನು ಮಗುವಿನಂತೆ ಅವನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ , ನೀನು ಜಗತ್ತನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಧೈರ್ಯದಿಂದಿರಬೇಕು. ನಿಮ್ಮ ತಂದೆಯ ಮರಣದ ಒಂದು ವಾರ ಮೊದಲು ನಾನು ನಿಮ್ಮ ತಂದೆಯೊಂದಿಗೆ ದೀರ್ಘಕಾಲ ಮಾತನಾಡಿದ್ದೆ, ನಿಮ್ಮ ಮಗಳನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಅವರಿಗೆ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದ್ದೇನೆ. ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಒಳ್ಳೆಯ ವೆಲ್‌ವಿಶರ್ ಆಗಿ ಇರುತ್ತೇನೆ ಎಂದನು.
ಶ್ರೀ, ನಾನು ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಕಷ್ಟ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನ ಜೀವನವು ಇಷ್ಟು ತಿರುವುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಾನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಯಾವತೋ ಸತ್ತು ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು, ಅಪ್ಪ ನನ್ನ ಜೊತೆಗಿದ್ದರು, ನೀವು ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಇದ್ದೀರಾ. ಅದು ಒಂದೇ ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಷಯ ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇರೋದು ಎಂದೇ, ನಾನು ಅವನ ಮಡಿಲಿನಿಂದ ಎದ್ದು ಸೋಫಾದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತೆ.
ನನ್ನ ಎಲ್ಲ ಮೊದಲ ಅನುಭವವು ನರಕವಾಗಿತು ಶ್ರೀ. ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಜಿಗುಬ್ಸ್ ಬಂತು. ನಾನು, ನನ್ನ ಭುಜವನ್ನು ನೋಡುತ, ನಿಮಗೆ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಗುರುತು ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆಯೇ ಎಂದೇ, ಅವನು ಹೌದು ಎಂದರು. ಇದು ನನ್ನ ಪತಿ ನೀಡಿದ ಉಡುಗೊರೆ, ನನ್ನ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಕಡೆ ಇವೆ, ನಾನು ನಿಮಗೆ ಹೇಳಲು ಅಥವಾ ತೋರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದೇನು. ನಾನು ನನ್ನ ತುಟಿಗಳ ಮೇಲೆ ವಿಶಾಲವಾದ ಸ್ಮೈಲ್ ಮತ್ತು ಲಿಪ್ಸ್ಟಿಕ್ನೊಂದಿಗೆ ಯಾವಾಗಲು ಇರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತೇನೆ ನನ್ನ ದುಃಖವನ್ನು ಮರೆಮಾಚಲು ಈ ಪ್ರಪಂಚಕೆ .
ನಾನು ಶಿವುನ್ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡಬೇಕು ಎಂದನು ಶ್ರೀ. ನೀವು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಅವನು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ. ಶಿವುಗೆ ಮಂಥನ ಎಂಬ ಗರ್ಲ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಇದ್ದಾಳೆ. ಓಹ್ ಅವನಿಗೆ ಅದಕೆಲ್ಲ ಸಮಯವಿದೆಯಾ ಎಂದನು. ನಾನು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಇರಲು ಯಾವುದೇ ಅಸೆ ಅಥವಾ ಆಸಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ ನನಗೆ. ಅಮ್ಮ ಕೂಡ ಇದನ್ನು ಒಪ್ಪಲ್ಲ ಎಂದೇ. ಹಾಗಾದ್ರೆ ಮುಂದೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರಮೋದಿತ ಎಂದನು. ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ದೇವರ ಇಚ್ಛೆ ಎಂದೇ.
ಅವನು ಸೈಲೆಂಟ್ ಆಗಿದ್ದ, ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಫೋನ್ ರಿಂಗಾಯಿತು, ಅದು ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ಸರಿತಾ ಇಂದ. ನಾನು ಇಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಬೇಡ ಎಂದೇ. ಅವನು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯೊಂದಿಗೆ ಫೋನ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದನು, ಆಗ ಅಗಾ ನನ್ನ ನೋಡುತಿದ ಶ್ರೀ, ನಂತರ ನಾವು ಊಟಕೆ ಕೆಳಗೆ ಬಂದೆವು. ಬರುವಾಗ ನಾನು ಅವನ ಕೈಹಿಡಿದು ಬಂದೆ, ಸರ್ವರ್ ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದನು.ಊಟ ಮಾಡುವಾಗ ನಾನು ಶ್ರೀನ ನೋಡುತಿದೆ, ನನ್ನೊಳಗೆ ನಾನೇ ನಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಊಟದ ನಂತರ, ಕ್ಯಾಬ್ ಬುಕ್ ಮಾಡಿದ, ನಿಮ್ಮ ಕ್ಯಾಬ್ ಬಂದಿದೆ ಎಂದ, ನಾನು ಓಕೆ ಎಂದೇ, ಬೇಕರ್ಫ್ಯೂಲ್ ಎಂದ. ನಾನು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ಅವನನ್ನು ಹಗ್ ಮಾಡಿ ಬೈ ಎಂದು ಕಾರು ಹತ್ತಿದೆ. ಶ್ರೀ ಬೈ ಎಂದ. ಕಾರಿನ ಮುಂಭಾಗದ ಗಾಜಿನ ಮೇಲೆ ನೀರಿನ ಹನಿಗಳು ಇದ್ದವು, ವೈಪರ್ ಅದನ್ನು ಒರೆಸುತ್ತಿತ್ತು ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ದಾರಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿತು. ಕಾರು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಚಲಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುವಾಗ ನಾನು ಶ್ರೀ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.
ನಾನು ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ, ಮಳೆ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ ಮನೆಗೆ ತಲುಪಲು ತುಂಬಾ ಸಮಯವಾಯಿತು,ಅಮ್ಮ ಯಾಕೆ ಲೇಟು ಎಂದರು, ನಾನು ಮಳೆಬರ್ತಿದಿಯಲ್ಲ ಅದಕೆ ಎಂದೇ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದೆ, ಬೇಗ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಬಾ ಎಂದ್ರು, ಇಲ್ಲ ಅಮ್ಮ, ತುಂಬಾ ಸುಸ್ತಾಗಿದೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಮಲಗ್ತೇನೆ ಎಂದೇ, ಅಮ್ಮ ಸರಿ ಎಂದ್ರು. ನಾನು ಶ್ರೀ ಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ನಾನು ಮನೆಗೆ ತಲುಪಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ , ಅವನು ಓಕೆ ಟೇಕ್ ಕೇರ್ ಎಂದನು. ಆ ರಾತ್ರಿ ನಾನು ನನ್ನ ದಿಂಬನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ತುಂಬ ಅತುಬಿಟ್ಟೆ ಯಾಕೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ತುಂಬ ಹೋತು ನಿದ್ದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ ನಂತರ ಮಲಗಿದೆ.
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಯಾರೋ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟಿದರು, ನಾನು ಎದ್ದು ನೋಡಿದೆ, ಶ್ರೀ ಕಾಫಿ ತಂದು ನನಗೆ ನೀಡಿ, ನಾನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಹೋಗುವ ಮೊದಲು ಒಂದು ಸಲ ನೋಡ್ಕೊಂಡು ಹೋಗೋಣ ಅಂತ ಬಂದೆ ಎಂದ್ರು. ಬೇಗ ರೆಡಿಯಾಗು ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ಈಗಲೇ ಏರ್ಪೋರ್ಟ್ ಡ್ರಾಪ್ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದ್ರು , ನಾನು ಸರಿ ಎಂದು ತಕ್ಷಣ ಕಣ್ಣುಬಿಟ್ಟೆ. ಯಾರು ಇಲ್ಲ, ಅಯೋ ಶ್ರೀ ಎಂದೇ, ನಾನು ಎದ್ದಾಗ ಗಂಟೆ 9:00am ಹಾಗಿತು, ನಾನು ಶ್ರೀ ಗೆ ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡಿದೆ "ನಾನು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಅಸಭ್ಯವಾಗಿ ವರ್ತಿಸಿದ್ದರೆ , ನಿಮ್ಮ ಮನಸಿಗೆ ನೋವು ಮಾಡಿದರೆ ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿ" ಎಂದೇ. ನಾನು ಮತ್ತೆ ಮಲಗಿದೆ. ಯಾಕೋ ತುಂಬ ಅಳು ಬಂತು . ನನ್ನ ದಿಂಬಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತು ನಾನು ಎಷ್ಟು ಆತ್ತಿದೇನೆ ನನ್ನ ಜೇವನದಲ್ಲಿ ಎಂದು. ನಾನೂ, ಶ್ರೀ i am sorry ಪ್ಲೀಸ್ ಎಂದುಕೊಂಡು ದಿನ ಕಳೆದೆ.
ನನ್ನಲಿ ಈ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಏಕೆ? ಓ ದೇವರೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಕೊನೆ ಹಾಕು.
ಭಾಗ-15 ಚದುರಿದ ಚಿತ್ರಗಳು
ಭಾಗ-16 ಜೀವನ ಜೋಕಾಲಿ
