'

ಈ ನನ್ನ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಎಲ್ಲಾ ಪಾತ್ರಗಳು ಕಾಲ್ಪನಿಕ. ಹಾಗೂ ಈ ಕಥೆಯನ್ನು ನನ್ನ ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದೆ. ಇದು ಯಾರಿಗೂ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ್ದಲ್ಲ. ಹಾಗೇನಾದರೂ ಇದ್ದಾರೆ ಅದು ಕೇವಲ ನಿಮ್ಮ ಭ್ರಮೆ ಅಷ್ಟೇ.

ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ಮತ್ತು ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು,

idontknowwhatareyousayingdear@gmail.com

*****************************************************************************************************************

ಅಧ್ಯಾಯ-1 ಕನ್ನಿಯಾಕುಮಾರಿ

ಕನ್ನಿಯಾಕುಮಾರಿ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ ತಾಣವಾಗಿದೆ. ಇದು ಭಾರತದ ಮುಖ್ಯ ಭೂಭಾಗದ ದಕ್ಷಿಣದ ತುದಿಯಾಗಿದೆ. ಮೂರು ಪ್ರಮುಖ ಜಲಮೂಲಗಳು - ಅರಬ್ಬಿ ಸಮುದ್ರ, ಬಂಗಾಳ ಕೊಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಮಹಾಸಾಗರ - ಇಲ್ಲಿಯೇ ಕನ್ನಿಯಾಕುಮಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಗಮಿಸುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಭೌಗೋಳಿಕವಾಗಿ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದ ತಾಣವು ಅಪರೂಪವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಈ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು ಕನ್ನಿಯಾಕುಮಾರಿಯನ್ನು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಭೇಟಿ ನೀಡುವ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ.

ಈ ಸ್ಥಳವು ಹಿಂದೂ ದೇವತೆ ದೇವಿ ಕನ್ನಿಯಾಕುಮಾರಿಯಿಂದ ತನ್ನ ಹೆಸರನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದೆ, ಇದನ್ನು ಭಗವಾನ್ ಕೃಷ್ಣನ ಸಹೋದರಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ ಇದನ್ನು ಕನ್ನಿಯಾಕುಮಾರಿ ಎಂದು ನಾಮಕರಣ ಮಾಡಿತು.

ಭಾವೋದ್ರಿಕ್ತ ಪ್ರಯಾಣಿಕನಿಗೆ ಕನ್ನಿಯಾಕುಮಾರಿಯು ಅನೇಕ ಅದ್ಭುತ ಸಂತೋಷಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಕರಾವಳಿ ಪ್ರದೇಶವಾದ ಕನ್ನಿಯಾಕುಮಾರಿಯು ಉತ್ತಮವಾದ ಬೀಚ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ಅದು ವಿಹಾರವನ್ನು ಕಳೆಯಲು ಸೂಕ್ತವಾಗಿದೆ. ನಂತರ ಕನ್ನಿಯಾಕುಮಾರಿ ನೀಡುತ್ತಿರುವ ಶ್ರೀಮಂತ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪರಂಪರೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನಿಮಗೆ ನೆನಪಿಸುವ ಅದ್ಭುತ ಸ್ಮಾರಕಗಳಿವೆ. ನಂತರ ವಿವಿಧ ದೇವಾಲಯಗಳು, ಚರ್ಚ್‌ಗಳು, ಜಲಪಾತಗಳು - ಇವೆಲ್ಲವೂ ಕನ್ನಿಯಾಕುಮಾರಿಯನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸಲೇಬೇಕಾದ ತಾಣವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವ ಬೆರಗುಗೊಳಿಸುವ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸುತ್ತವೆ. ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸುವ ಸೂರ್ಯಾಸ್ತ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರೋದಯದ ಚಮತ್ಕಾರವನ್ನು ನೀವು ವೀಕ್ಷಿಸಬಹುದಾದ ಭಾರತದ ಏಕೈಕ ತಾಣವೆಂದರೆ ಕನ್ನಿಯಾಕುಮಾರಿ. ‘ಚಿತ್ರ ಪೌರ್ಣಮಿ’ಯ ದಿನದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರರು ಒಂದೇ ದಿಗಂತದಲ್ಲಿ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಇನ್ನೂ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ.

ಈ ಪ್ರದೇಶದ ಎರಡು ಜನಪ್ರಿಯ ಆಕರ್ಷಣೆಗಳೆಂದರೆ ವಿವೇಕಾನಂದ ರಾಕ್ ಸ್ಮಾರಕ ಮತ್ತು ಸಮುದ್ರದ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರುವ ತಿರುವಳ್ಳುವರ್ ಪ್ರತಿಮೆ.

ನಾನು ಈ ಸ್ಥಳ, ಬೀಚ್, ಸೂರ್ಯೋದಯ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯಾಸ್ತವನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತೇನೆ. ನಾನು ಬಹಳಷ್ಟು ಸಂತೋಷವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ನಾನು ನನ್ನ ಮನಸು ಶಾಂತವಾಗಿರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.

ಅಧ್ಯಾಯ-2 ಮೋಡ ಕವಿದ ಆ ಚಂದ್ರ

ನಾನು ಬಂಡೆಗಳಿಗೆ ಅಪ್ಪಳಿಸುವ ಅಲೆಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ನಾನು ಆ ಅಲೆಗಳನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತಿದೆ. ಈ ಊರು ಎಷ್ಟೋ ಜನ ಪ್ರವಾಸಿಗರನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುತ್ತೆ. ನಾನು ಈ ಊರಲ್ಲಿ ಜೀವನ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ಬಂದೆ.

ಆದರೆ ನಿನ್ನೆಯಿಂದ ಯಾಕೋ ನನ್ನ ಮನಸು ಸರಿಯಾಗಿಲ್ಲ. ನಿನ್ನೆ ಬಂದ ಆ ಫೋನ್ ಕರೆಯಿಂದ, ಆ ಕರೆ ಮಾಡಿದ ಆ ಹುಡುಗಿ ಹೆಸರು ಹೇಳದೆ ಫೋನ್ ಯಾಕೆ ಇಟ್ಲು. ಯಾರವಳು ನನ್ನತ್ರ ಏನು ಕೆಲಸ ಅವಳಿಗೆ.

ಸುಖವಾಗಿದ್ದ ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇದೆಂತ ವಿಪರ್ಯಾಸ. ಎಲ್ಲ ತೊರೆದು ಬಂದು ನಾನು ಹೊಸ ಜೀವನ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ, ಮತ್ತೆ ಹಳೇಯ ನೆನಪುಗಳು ಯಾಕೆ. ಅವಳ್ಯಾಕೆ ನಾನ್ ನೋಡಕ್ ಬರ್ಬೇಕು, ಅದು ಇಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ. ನನಗೂ ಅವಳಿಗೂ ಏನು ಸಂಬಂದ.

ನಾನು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಕಾರಿನ ಹಾರ್ನ್ ಕೇಳಿಸಿತು, ನನ್ನ ಮಗ ನನಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಆಫೀಸಿಗೆ ಡ್ರಾಪ್ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ನಾನು ನನ್ನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ದುಃಖವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲಿಲ್ಲ, ನಾನು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ಇಂದು ಕಾಲೇಜಿಗೆ ತಡವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ. ಇಲ್ಲ ಅಮ್ಮಾ, ಇವತ್ತು ಕ್ಲಾಸ್ 9:00 ರಿಂದ ಶುರು. ಅಮ್ಮಾ, ನೀನು ಈ ಬೀಚ್ ಸೈಡ್ ಏರಿಯಾಗೆ ದಿನಾಲೂ ಯಾಕೆ ಬರುತ್ತೀಯ, ಅದೇ ಬಿಸಿಲು, ಅದೇ ನೀರು, ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾವ ಬದಲಾವಣೆಯೂ ಇಲ್ಲ,ಆದ್ರೂ ನೀವು ದಿನನಿತ್ಯ ಏನು ನೋಡ್ತೀರಿ ನಾವು ಪ್ರವಾಸಿಗರಲ್ಲ. ಕಾರು ವೇಗವಾಗಿ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿತು, ಅಲೆಗಳು ದಡ್ಡಕೆ ಮುತ್ತಿಕುತಿದ್ವು.

ನಿನ್ನ ಗೆಳತಿ ಹೇಗಿದ್ದಾಳೆ? ಅವಳು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ನಿನ್ನೆ ಅವಳು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಕೋಪಗೊಂಡಿದ್ದಳು ಏಕೆಂದರೆ ನಾನು ನಂದುವನ್ನು ನೋಡಲು ಬೇಗನೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ. ನೀನು ಅವರನ್ನು ನಂದು ಎಂದು ಕರೆಯಲು ಎಷ್ಟು ಧೈರ್ಯ?, ಅವರು ನಿಮ್ಮ ತಂದೆ, ನಂದ ಕಿಶೋರ್, ಅವರನ್ನು ಪಪ್ಪ ಅಥವಾ ಡ್ಯಾಡಿ ಎಂದು ಕರಿಯಬೇಕು. ಸರಿ ಅಮ್ಮಾ, ನಾನು ನಿನ್ನ ಮುಂದೆ ಹೇಳಿದ್ದೆ, ಅಪ್ಪನ ಬಳಿ ಅಲ್ಲ, ಆದರೆ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಅವರನ್ನು ಅಗೌರವಿಸುವುದು ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ಯಾವುದೇ ಹಂತಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ್ರು ಹೋಗಬಹುದು.

ನನಗೆ ಗೊತ್ತು, ನೀವಿಬ್ಬರೂ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಸ್ತೀರಾ ಅಂತ. ಆದ್ರೆ ಅಮ್ಮ, ಪಪ್ಪಾ ಯಾಕೆ ನಿನ್ನ ಅನುಪಮ್ಮ ಅಂತ ಕರೀತಾರೆ , ಅನು ಅಂತ ಯಾಕೆ ಕರಿಯಲ್ಲ, ಶಾರ್ಟ್ ಅಂಡ್ ಸ್ವೀಟ್ ಹಾಗಿ. ಅವರು ನನ್ನ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಸ್ತಾರೆ ಹಾಗು ಗೌರವಿಸುತಾರೆ , ಅದಕೆ ಪೂರ್ತಿ ಹೆಸರಿಂದ ಕರೀತಾರೆ.

ಮಮ್ಮಿ ನಿಮ್ಮ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಬಂತು, ಓಕೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಮಗನೆ, ಬೈ ಅಮ್ಮ, ಏ,ಅವಳಿಗೆ ಸಾರೀ ಹೇಳು. ಓಕೆ ಅಮ್ಮ. ಬೈ ಆದಿತ್ಯ. ಬೈ ಅಮ್ಮ, ಸಂಜೆ ನಾನೇ ಬಂದು ಪಿಕ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ. ಓಕೆ ಹುಷಾರು ಕಣೋ.

ಅವಳು ಕಛೇರಿಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ ತಕ್ಷಣ ಎಲ್ಲಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಎದ್ದು ಅವಳಿಗೆ ಗುಡ್ ಮಾರ್ನಿಂಗ್ ಮೇಡಂ ಎಂದರು, ಅವಳು ಕೂಡ ಎಲ್ಲರಿಗು ವಿಶ್ ಮಾಡಿ ತನ್ನ ಕ್ಯಾಬಿನ್‌ಗೆ ಹೋದಳು. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಆಕೆಗೆ ಒಂದು ಕರೆ ಬಂತು, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತಿನ ನಂತರ ಅವಳು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಕುಳಿತ ಕುರ್ಚಿಯಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಳು, ಆಕೆಯನ್ನು ಮಹಿಳಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಮೇಲೆತ್ತಿದರು ಮತ್ತು ತಕ್ಷಣ ಆಕೆಯನ್ನು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು. ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅವಳು ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಗಂಡನಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ಎಂದು ಹೇಳುತಿದಳು. ಮೇಡಂ , ನಿಮ್ಮ ಯಜಮಾನರಿಗೆ ವಿಷ್ಯ ತೆಳಿಸಿದರೆ.

ನಂದಕಿಶೋರ್ ಐಸಿಯುಗೆ ಧಾವಿಸಿದರು, ಡಾಕ್ಟರ್ ಬಿಪಿ ಚೆಕ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ವೈದ್ಯರು ಒತ್ತಡದ ಕಾರಣ ದಿಂದ ಹಾಗಿದೆ, ಅವರು ಒಂದು ಗಂಟೆಯಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾಗುತ್ತಾರೇ , ನಂತರ ನಾವು ವಾರ್ಡ್‌ಗೆ ಶಿಫ್ಟ್ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ, ಅವರು ಇಲ್ಲಿಯೇ ಇರಲಿ ಎಂದರು, ಓಕೆ ಡಾಕ್ಟರ್ ಎಂದು ಹೇಳಿ, ಮಗ ಆದಿತ್ಯನಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಹಾಸ್ಪಿಟಲ್ಗೆ ಬಾ ಎಂದರು ನಂದಕಿಶೋರ್.

ಅವಳನ್ನು ವಾರ್ಡ್‌ಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಲಾಯಿತು, ವೈದ್ಯರು ನಂದ ಕಿಶೋರ್ ಅವರನ್ನು ಕರೆದರು, ಚಿಂತಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅವಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಮಾತನಾಡುವಂತೆ ಮಾಡಬೇಡಿ, ಅವಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿ ಎಂದರು.

ನನಗೆ ಎರಡು ದಿನಗಳಿಂದ ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ ಒಂದು ಹುಡುಗಿಯಿಂದ ಫೋನ್ ಕರೆಗಳು ಬರುತ್ತಿದ್ದವು, ಇಂದು ಆ ಹುಡುಗಿ ಕನ್ಯಾಕುಮಾರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾಳೆ, ಅವಳು ನನ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಿದಳು. ನಂದ ಕಿಶೋರ್ ಗೆ ಸಣ್ಣಗೆ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಬೆವರು ಬಂತು, ಅನುಪಮ್ಮ, ರೀ, ಯಾಕೆ, ಏನಾಯಿತು , ಏನು ಇಲ್ಲ ಎಂದ ನಂದ ಕಿಶೋರ್. ಅವಳು ತಾಜ್ ವೆಸ್ಟೆಂಡ್ ನಲ್ಲಿ ಸೂಟ್ 301ನಲಿ ಇದ್ದಾಳೆ, ನಾನು ಹೋಗಿ ನೋಡಬೇಕು, ಬೇಡ ಎಂದ ನಂದ ಕಿಶೋರ್, ನಾನೇ ಹೋಗಿ ಕರ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತೀನಿ ಎಂದು ಹೇಳಿ, ಹೊರಗಡೆ ಇದ್ದ ಮಗನಿಗೆ ಒಳ ಕರೆದು, ಅಮ್ಮನ ಹತ್ತಿರ ಇರು ನಾನು ಬರ್ತೀನಿ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಹೋರಾಟ.

ಕಾರು ವೇಗವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು, ಆ ಹುಡುಗಿ ಯಾರು, ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯಿಂದ ಅವಳಿಗೆ ಏನು ಬೇಕು ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಹೋಟೆಲ್ ತಲುಪಿದ ನಂತರ, ಅವರು ಸೂಟ್ ರೂಮ್ ಕೇಳಿದ ಮತ್ತು ಅವನು ರಿಸೆಪ್ಶನ್ ಬಳಿ ವಿಚಾರಿಸಿದನು, ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅವರನ್ನು ಸೂಟ್ ಕೋಣೆಗೆ ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ರೂಮ್ನ ಒಳಗೆ ಹೋದಾಗ , ಅವಳು ನಂದ ಕಿಶೋರ್ನ ನೋಡಿ ನಮಸ್ಕಾರ ಹೇಳಿದಳು, ಅವನು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಾಧಾನವಾಗಿ ಪ್ರತಿ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿದನು. ಸೋಫಾ ಮೇಲೆ ಕೊಳೀತುಕೊಳ್ಲು ಹೇಳಿದಳು. ಕೋಳಿತ ನಂತರ ನಂದ ಕಿಶೋರ್ ಯಾರು ನೀವು ಎಂದ?. ಅನುಪಮ್ಮ ಬರುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ, ನೀವು ಹೇಗೆ ಬಂದಿದ್ದೀರಿ? ಆಕೆಯನ್ನು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದ. ಅವಳು ಯಾವಾಗ ?. ನಿಮ್ಮ ಫೋನ್ ಕರೆ ಬಂದ ನಂತರ, ಅವಳು ಕುಸಿದುಬಿದ್ದು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ದಾಖಲಾಗಿದ್ದಳು. ಅಷ್ಟು ಭಯ ಯಾಕೆ? ಯಾರು ನೀನು?.

ನನ್ನ ಹೆಸರು ಲಾವಣ್ಯ. ಡಾ.ಲಾವಣ್ಯ. ನಾನು ಬಾಲ್ಕಿ ಮತ್ತು ಅನುಶ್ರೀ ಅವರ ಮಗಳು. ನಿನಗೆ ಬಾಲ್ಕಿ ಗೊತ್ತಾ? ಅವರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಹೆಸರು ಬಲರಾಮ್ ಕೃಷ್ಣ ಮೂರ್ತಿ ಅಂತ. ಅವರು ಒಬ್ಬ ರೈತ.

ಕ್ಷಮಿಸಿ, ನಾನು ದೊಡ್ಡ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನುಪಮ್ಮನನ್ನು ಅವಾಯ್ಡ್ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಎಂದ ನಂದ ಕಿಶೋರ್.

ತಪ್ಪಾ?, ನೀವು ಕುಟುಂಬದ ಗೌರವ ಹಾಗು ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡಿದ್ದೀರಿ, ನನ್ನ ತಂದೆ, ತಾಯಿ ಮತ್ತು ಅನುಪಮ್ಮ ಅವರನ್ನು ಕೂಡ. ಎಂತಹ ಸಂತೋಷದ ತುಂಬಿದ ಕುಟುಂಬ ನಮ್ಮದು. ನೀವು ನಮಗೆ ಮತ್ತು ಅನುಪಮ್ಮನನ್ನು ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದಿರಿ?.

ನಿಮ್ಮ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡೋಕು ನನಗೆ ನಾಚಿಕೆ ಆಗುತ್ತೆ , ನೀವು ಕುಟುಂಬದ ಮರಿಯದೆಯನು ಹಾಳುಮಾಡಿದ್ದೀರಿ ಮಿಸ್ಟರ್ ನಂದ ಕಿಶೋರ್. ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ಮುಂದೆ ನಿಲ್ಲಬೇಡಿ . ಮಿಸ್ಟರ್ ನಂದ ಕಿಶೋರ್ ಗೆಟ್ ಔಟ್ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಕಿರುಚಿದಳು. ಅವನು ಹೋದ ಮೇಲೆ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿದಳು. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ, ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ, ಆ ಬೇವರ್ಸಿ ನಂದ ಕಿಶೋರ್ ಬಂದಿದೆ, ಚನ್ನಾಗಿ ಬೈದ್ದು ಕಳಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಅಮ್ಮ, ಅಮ್ಮ ಹಾಸ್ಪತ್ರೆ ಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಳೆ, ಅವಳಿಗೆ ಏನಾಯಿತು?, ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ನಾನು ನಾಳೆ ಹೋಗಿ ಅಮ್ಮನನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ. ಹುಶಾರು ಮಗಳೇ ಜೋಪಾನ. ಓಕೆ ಅಮ್ಮ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಫೋನ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿದಳು.

ಅಧ್ಯಾಯ-3 ನಮ್ಮ ಊರು.....

ಅದು ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಹಳ್ಳಿ, ಬೆಂಗಳೂರು ನಿಂದ ಸುಮಾರು 45 ಕಿಲೋಮೀಟರ್. ಬೆಟ್ಟ, ಗುಡ್ಡ, ಕಾಡು, ಇಳಿಜಾರಿನ ರಸ್ತೆ ಇಂದ ಕೊಡಿದ್ದ ಹಳ್ಳಿ.

ಬೆಳಗಿನ ಜಾವದ ಆ ಊರಿನ ಸೊಬಗೇ ಒಂದು ಚಂದ. ಮನೆ ಮುಂದೆ ಸಗಣಿ ನೀರಿನಲೇ ಸಾರಿಸಿ,

ರಂಗೋಲಿ ಹಾಕೋ ಹಳ್ಳಿ ಹೆಂಗಸರು. ದನ ಕರುಗಳಿಗೆ ಮೆವು ಹಾಕಿ, ಕಾಫಿ ಕೊಡಿದು ಹರಟೆ ಮಾಡೋ ಹುಡುಗೀರು. ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋರಟ ಗಂಡಸರು. ಇದು ಈ ಹಳ್ಳಿಯ ದಿನದ ಚಿತ್ರಣ.

ಕಾಫಿ ಕುಡಿಯುತ್ತ, ಮುಂದೆ ಎನುಮಾಡಬೇಕು ಹಂತಿಯ ಅವ್ವ ಎಂದು ಪುಟ್ಟೆ ಗೌಡ್ರು ಮಗಳಿಗೆ ಕೇಳಿದ್ರು, ಆಗ ಅನುಪಮ್ಮ ಅವರನ್ ಕೇಳು ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಎಂದು ಗಂಡ ಭಾಲ್ಕಿ ಕಡೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಹೇಳಿದಳು. ಆಗ ಭಾಲ್ಕಿ, ನಂದೇನು ಇಲ್ಲ ಮಾವ, ಮುಂದೆ ಓತಿನಿ ಅಂದ್ರೆ ಓದಲಿ, ಮನೇಲೇ ಕೂತು ಮಾಡೋದು ಎನಿದೆ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ, ಯಾರು ನನಗೆ ಊಟವನ್ನು ಮಾಡ್ ಕೊಡ್ತಾರೆ ಎಂದು ಅನುಶ್ರೀ ಹೇಳಿದಳು, ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಪಮ್ಮ , ಇವಳಿಗೆ ಬರೀ ಊಟದ್ ಚಿಂತೆ, ಕರೆಕ್ಟಾಗಿ ಸ್ಕೂಲ್ ಹೋಗಬೇಕು, ಓದ್ಬೇಕು ಅನ್ನೊ ಆಸಕ್ತಿನೇ ಇಲ್ಲ ಇವಳಿಗೆ. ಅಕ್ಕ ನೀನು ಭಾಲ್ಕಿ ಹತ್ರ ಮಾತಡು, ನನ್ನ ಹತ್ರ ಅಲ್ಲ ಎಂದು, ಬಾಲ್ಕಿ ಹತ್ತಿರ ಹೊಡಿ ಹೋದಳು. ಆಗ ಭಾಲ್ಕಿ, ನೀನು ಏನ್ ಹೇಳಿದ್ರು ಕರೆಕ್ಟ್ ಎಂದ. ಆಗ ಅನುಪಮ್ಮ, ಎಲ್ಲರೂ ಅವಳನ್ನ ಮುದ್ದು ಮಾಡಿ ಅವಳಿಗೆ ಯಾರದು ಬಯನೇ ಇಲ್ಲ, ಬರೇ ಬೇಗ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸ್ಟಿತೀನಿ ಎಂದು ಬಚ್ಚಲು ಮನೆಗೆ ಹೋದಳು. ಆಗ ಭಾಲ್ಕಿ ಮಾವನ ಮುಖ ನೋಡುತ್ತಾ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗಿ ಕೇಳ್ಕೊಂಡು ಬಾರ್ಲಿ, PG ಎರೆಡು ವರ್ಷ ಮಾತ್ರ ಮಾವ, ಮುಗಿಯೋದು ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ, ಓದಲ್ಲಿ ಬೀಡಿ, ಅದಕೆ ಗೌಡ್ರು ಸರಿನಪ್ಪ ಇಬ್ಬರೂ ಹೋಗಿ ಕೇಳ್ಕೊಂಡು ಬರೀ ಎಂದ್ರು.

ಇಬ್ಬರೂ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗಲು ಸಿದ್ಧರಾದರು, ಬಾಲ್ಕಿ ನಾನು ಸಹ ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಅನುಶ್ರೀ ಹೇಳಿದರು. ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದರು, ಅವರು ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದ ಹತ್ತಿರ ಇರುವ ಕಾಲೇಜನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಮತ್ತು ಅವರ ಅನುಕೂಲಕ್ಕಾಗಿ ಮೂರು ಕಾಲೇಜುಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿದರು.

ನಂತರ ಅವರು ಮನೆಗಾಗಿ ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಅನುಶ್ರೀಗೆ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ಖರೀದಿಸಿದರು.

ದಿನಗಳು ಕಳೆದವು, ಒಂದು ದಿನ ಇಬ್ಬರೂ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅಡ್ಮಿಷನ್ ಮಾಡಿದರು, ಕಾಲೇಜಿನ ನಿಯಮಗಳು ಮತ್ತು ನಿಬಂಧನೆಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದರು. ನೀನು ಈಗ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಬರುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ ನೀನು ಕೆಲವು ಒಳ್ಳೆಯ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸಿ ಎಂದು ಬಾಲ್ಕಿ ಹೇಳಿದನು.

ಅನುಪಮ್ಮ ನನಗೆ ಬೇಡ ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು, ಆದರೆ ಬಾಲ್ಕಿ ಅವಳನ್ನು ಬಲವಂತಪಡಿಸಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಚಪ್ಪಲಿಯೊಂದಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನೂ ತಂದನು. ಅನುಪಮ್ಮ ಸಂತೋಷದಿಂದ್ದರು. ಶೂಪಿಂಗ್ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಇಬ್ಬರೂ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಕಾಲೇಜು, ಕೋರ್ಸ್ ಮತ್ತು ನಿಯಮಗಳು ಮತ್ತು ನಿಬಂಧನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಂದೆಗೆ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಿದರು. ನಿನಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಗಂಡನಿದ್ದಾನೆ, ಅವ್ನೇ ಯೆಲ್ಲಾ ನೋಡ್ಕೊಂತೇನೆ, ನಿಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ಇದ್ದ್ರೆ ಬಾಲ್ಕಿ ನಾ ನೋಡಿ ತುಂಬಾ ಅವಳಿಗೆ ಖುಷಿ ಆಗ್ತಿತ್ತು. ದೇವರೇ ಯಲ್ಲರು ಚನ್ನಾಗಿ ಇರಲಿ.ಆ ರಾತ್ರಿ ಅನುಪಮಾ ತನ್ನ ಗಂಡನನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಅಳುತ್ತಾಳೆ, ಚಿಂತಿಸಬೇಡಿ, ಧೈರ್ಯವಾಗಿರಿ ಎಂದು ಬಾಲ್ಕಿ ಹೇಳಿದರು. ಅವನು ಅವಳ ಹಣೆಗೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟನು ಮತ್ತು ಅವಳ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ಒರೆಸಿದನು, ಅವಳು ಕೂಡ ಅವನನ್ನು ಚುಂಬಿಸಿದಳು.ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ನೋಡುತಿದ್ದ ಚಂದ್ರ ನಾಚಿ ಮೋಡದಲ್ಲಿ ಮರೆಯದ.

ಅಧ್ಯಾಯ-4 ಕೃಷ್ಣ ರುಕ್ಮಿಣಿ

ಕಾಲೇಜು ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು, ಅನುಪಮಾ ಹೋಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಳು, ಪ್ರತಿದಿನ ಬಾಲ್ಕಿ ಅವಳನ್ನು ತನ್ನ ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಹೆದ್ದಾರಿ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಅವನು ಅವಳನ್ನು ಹೆದ್ದಾರಿ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದಿಂದ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದನು.

ಒಂದು ದಿನ ಅನುಶ್ರೀ ಬಾಲ್ಕಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ಅಕ್ಕ ಅಳುತಿದಾಳೆ, ಬೇಗ ಮನೆಗೆ ಬನ್ನಿ. ಅವನು ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು, ಅವನು ತಕ್ಷಣ ಮನೆಗೆ ಬಂದ, ಅವಳು ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಅಳುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದನು, ಬಾಲ್ಕಿ ಏನಾಯಿತು ಎಂದು ಕೇಳಿದಳು, ನನಗೇ ತುಂಬ ಸುಸ್ತಾಗುತ್ತೆ, ಮೈ ಕೈ ಯಲ್ಲ ನೋವು ಯೆಂದಳು, ಅದಕೆ ಅವನು ನಗುತಾ, ತುಂಬ ಕಷ್ಟ ಆಗ್ತಾ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗಿಬರೋದಕ್ಕೆ ಎಂದ. ಸರಿ, ನಾಳೆಯಿಂದ ನೀನು ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗು, ನಾನು ಮನೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ, ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದು, ಹೆಚ್ಚು ಒತ್ತಡ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಡ ಎಂದ. ಅದ್ರೂ ನಿಮಗೆ ಕಷ್ಟ ಆಗಲ್ವಾ ಎಂದಳು,ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸಬೇಡಿ, ನೀವು ಯಾವಾಗಲೂ ಸಂತೋಷವಾಗಿರಬೇಕು, ಅದು ನನ್ನ ಮೊದಲ ಆದ್ಯತೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದ. ಅವಳು ಅವನನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು , ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಲಗು ನಾನು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು ನಂಥರಾ, ನಾನೂ ಅಡುಗೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಎಂದಳು,ಸರಿ ಎಂದನು,ಅವಳು ಅವನ ಬಲಗೈ ಮೇಲೆ ತಲೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಮಲಗಿದಳು.

ದಿನಗಳು ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು, ಬಾಲ್ಕಿ ಹೊಲದಲಿ ಬ್ಯುಸಿ ಯಾಗಿದನು.ಬಾಲ್ಕಿ ಮನೆಗೆ ತಡವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ ಅನುಪಮ್ಮಗೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬೇಸರವಾಗುತ್ತಿತ್ತು, ಅವಳು ಅವನನ್ನು ತುಂಬಾ ಮಿಸ್ ಮಡಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು.ಕೃಷ್ಣನಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ರುಕ್ಮಿಣಿ ಎಂತದಾಳು, ಅನುಶ್ರೀಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹೀಗೆ ದಿನಗಳು ಕಳೆದವು.

ಬಾಲ್ಕಿ ಮಾವನಿಗೆ ಹೇಳಿದನು, ನಾವು ಬೋರ್‌ವೆಲ್‌ಗೆ ಬ್ಯಾಂಕ್‌ನಿಂದ ಸಾಲ ಪಡೆಯಬೇಕು.ನೀವು ಬ್ಯಾಂಕ್ ಜನರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ್ದೀರಾ? ಮಾವ ಕೇಳಿದರು.ನಾನು ಬ್ಯಾಂಕ್‌ಗೆ ಹೋಗಿ ಮಾತನಾಡಬೇಕು, ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಟೈಮ್ ಬೇಕು, ನಾನೂ ಬ್ಯುಸಿಯಗಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಬಾಲ್ಕಿ ಹೇಳಿದನು. ಸರಿ, ವಿಚಾರಿಸಿ ನೋಡಿ ಎಂದರು. ಇಬ್ಬರೂ ತಡರಾತ್ರಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆಲವು ಬಾರಿ ಅನುಪಮ ಬಂದು ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಬೈಯುತ್ತಿದ್ದಳು, ಈಗಾಗಲೇ ತಡವಾಗಿದೇ ಹೋಗಿ ಮಲಗಿ.

ಅನುಪಮಾ ಪ್ರತಿದಿನ ರಾತ್ರಿ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಗಂಡನಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳಿಗೆ ತುಂಬ ಬೇಜಾರ್ ಹಗತಿತ್ತು. ಅವಳು ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದಳು.

ಕೃಷ್ಣನಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ರುಕ್ಮಿಣಿ ಎಂತದಾಳು!!!!!!.

ಅಧ್ಯಾಯ-5 ಬಯಲುದಾರಿ

ಅನುಪಮ ಕಾಲೇಜು ಹೋಗಿ ಬರ್ತಾ ಇದ್ಲು. ಒಂದೊಂದ್ಸಲ ತುಂಬಾ ಸುಸ್ತಾಗಿದೆ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ಲು ಅವಾಗ ಭಾಲ್ಕಿ ಅವಳು ಬೆನ್ನು , ಕೈಕಾಲನ್ನು ಒತ್ತುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ದೈಹಿಕ ಹಿಂಸೆ ಕೊಡದೆ ಅವಳನ್ನು ಅವಳ ಪಾಡಿಗೆ ಬಿಟ್ಟಿದನು.

ದಿನಗಳು ಹೀಗೆ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದವು, ಒಂದಿನ ಬಾಕಿ ಬ್ಯಾಂಕ್ ವಿಷಯವಾಗಿ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದಿದನು, ಆಗ ಅವನು ಅನುಪಮ ಮತ್ತು ಅವಳ ಸ್ನೇಹಿತರ ಜೊತೆ ನೋಡಿದನು, ಬಾಲ್ಕಿಗೆ ತುಂಬಾ ಕೋಪ ಬಂತು, ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಬ್ಯಾಂಕಿನ ಕಡೆ ಹೊರಟನು. ಬ್ಯಾಂಕಿನ ಕೆಲಸ ಎಲ್ಲ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ನೋಡಿದರೆ ಅನುಪಮ ಇನ್ನು ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಇವನು, ಅನುಶ್ರೀ ಇಬ್ಬರೂ ಅಡುಗೆಲ್ಲಿ ಬಿಜಿಯಾಗಿದ್ದರು, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದಳು ಅನುಪಮಾ. ಆಗ ಬಾಲ್ಕಿ ಅವಳನ್ನು ಯಾಕ್ ಲೇಟು ಅಂತ ಕೇಳಿದನು, ಅದಕ್ಕೆ ಅವಳು ಇವತ್ತು ಸೆಮಿನಾರ್ ಇತ್ತು ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು. ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾದನು.

ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅವಳನ್ನು ಹೈವೇ ರಸ್ತೆ ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪ್ ಗೆ ಬಿಡಲು ಹೋದನು, ಆಗ ದಾರಿ ಮಧ್ಯೆ ಬೈಕ್ ನಿಲ್ಸಿ ಅವಳನ್ನು ಕೆಳಗಿಳಿಸಿ ಕೇಳಿದನು, ನಿನ್ನೆ ಎಲ್ಲೋಗಿದ್ದೆ ಎಂದು, ಅದಕ್ಕೆ ಅವಳು ನನ್ ಕಾಲೇಜ್ ನಲ್ಲಿ ಸೆಮಿನಾರ್ ಇತ್ತು ಎಲ್ಲೂ ಹೋಗಿರ್ಲಿಲ್ಲ ಎಂದಳು. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬಾಲ್ಕಿ ಅವಳೇನು ನಿನ್ನೆಲ್ಲೋಗಿದೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿ ಹೇಳು ಎಂದನು, ಅದಕ್ಕೆ ಅವಳು ಏನಾಗಿದೆ ನಿಮಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಅನುಮಾನ ಪಡ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ? ನಾನು ನಿನ್ನೆ ಕಾಲೇಜಲ್ಲೇ ಇದ್ದೆ ಎಂದಳು, ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ ಸಿಟ್ಟಿಗೆ ಬಾಲ್ಕಿ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹೆಲ್ಮೆಟ್ ನಿಂದ ಅವಳ ತಲೆಗೆ ಹೊಡೆದನು, ಅವಳು ಅಮ್ಮ ಎಂದು ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಳು, ತಕ್ಷಣ ಗಾಬರಿಗೊಂಡ ಬಾಲ್ಕಿ ಅವಳನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿದನು ಅವ್ಳು ಹಣೆ ಹತ್ತಿರ ಗಾಯವಾಗಿತ್ತು.

ನಾಳೆ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋದರಾಯ್ತು , ಮನೆಗೆ ಹೋಗನ ಬಾ ಅಂದನು, ಅವಳು ಏನು ಮಾತನಾಡದೆ ಬೈಕ್ ಹತ್ತಿದಳು. ಬೈಕು ವೇಗವಾಗಿ ಮನೆ ಕಡೆ ಹೊರಟಿತು, ಆಗ ಬಾಲ್ಕಿ, ನಾನು ನಿನ್ನೆ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಹತ್ರ ಬಂದಿದೆ, ನೀನು ಎಲ್ಲಿದ್ದೇ ಅಂತ ನನಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತು. ನಾ ನಿನ್ನ ತುಂಬಾ ನಂಬಿದ್ದೀನಿ, ನನ್ನ ಯಾವತ್ತು ಮೋಸ ಮಾಡಬೇಡ, ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿ ಸಂಬಂಧ ನಂಬಿಕೆ ಮೇಲಿರುತ್ತೆ, ಪ್ರೀತಿ, ವಿಶ್ವಾಸದ ಮೇಲಿರುತ್ತೆ. ನೀನು ಎಲ್ಲಾ ಹಳ್ಳಿ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ತರ ಮನೇಲಿ ಇದ್ರೆ ನಿನ್ ಜೀವನ ಹಾಳಾಗ್ ಹೋಗುತ್ತೆ ಪ್ರಪಂಚದ ಜ್ಞಾನ ಗೊತ್ತಿರೋಲ್ಲಾ ನಿನಗೆ. ಒಂದ್ ನಾಲಕ್ ಅಕ್ಷರ ಕಲ್ತ್ರೆ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಏನು ನಷ್ಟ ಇಲ್ಲ, ನಿನ್ ಜೀವನಕ್ ಆಧಾರವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ನೀನು ಓದಬೇಕು ಸಂತೋಷವಾಗಿರಬೇಕು ಹಾಗೆ ನಮ್ಮರ್ಯಾದೆನು ಕಾಪಾಡಬೇಕು. ನಿಮ್ಮಪ್ಪ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ತುಂಬಾ ಆಸೆ ಇಟ್ಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚನೆ ಮಾಡು. ನೀನು ಮದುವೆ ಆಗಿರೋ ಹುಡುಗಿ, ನಾಳೆ ಯಾರಾದರೂ ಏನಾದ್ರೂ ಮಾತಾಡಿದ್ರೆ ಮರ್ಯಾದೆ ನಿಂದಲ್ಲ ಹೋಗೋದು ನಂದು, ಎಂದನು ಬಾಲ್ಕಿ. ಸ್ವಲ್ಪ ಬೈಕ್ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಎಂದಳು ಅನುಪಮ, ಬೈಕಿನಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿದ ಅನುಪಮಾ ಬಾಲ್ಕಿಯನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಐ ಯಾಮ್ ಸಾರಿ ಎಂದಳು. ಬಾಲ್ಕಿ, ನನ್ನ ಕ್ಷಮಿಸು ಎಂದನು, ನನ್ ಬದುಕಿರೋವರ್ಗು ಇನ್ಯಾವತ್ತೂ ನಿನ್ ಮೇಲೆ ಕೈ ಮಾಡಲ್ಲ ಎಂದನು. ಇಬ್ರು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರಿತ್ತು, ಇಬ್ಬರು ಮನಸು ತಿಳಿಯಾಗಿತ್ತು. ಅನುಪಮಾ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು, ನನ್ ತಾಯಿ ಆಗ್ಬೇಕು ಅಂತ ಆಸೆ ಪಡ್ತಾ ಇದೀನಿ ಅಪ್ಪಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದಳು. ಅವಳು ಯಾವಾಗಲೂ ತನ್ನ ಗಂಡನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಅಪ್ಪಿ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ಭಾಲ್ಕಿ, ಮೊದಲು ನೀನು ಓದು ಮುಗಿಲಿ, ಆಮೇಲೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡೋಣ ಈಗ ಆ ವಿಚಾರ ಬೇಡ ಎಂದನು. ತೋಟ ಸ್ವಲ್ಪ ಇಂಪ್ರೂ ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಕಷ್ಟ ಎಲ್ಲ ಬಗೆಹರಿಯುತ್ತೆ , ಆಗ ನಾವು ಹೊಸ ಮನೆ ಕಟ್ಟಬಹುದು ಚೆನ್ನಾಗಿರಬಹುದು ಎಂದನು, ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ ಅನುಪಮಾ ಅವನ ಭುಜವನ್ನು ಜೋರಾಗಿ ಕಚ್ಚಿದಳು. ಅಯ್ಯೋ ಎಂದನು.

ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಬೈಕು ಮನೆಯ ಕಡೆ ಹೊರಟಿತು. ಮನೆ ತಲುಪಿದಾಗ, ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದ ಅಪ್ಪ ಏನಾಯ್ತವ್ವ, ಏನು ಇಲ್ಲಪ್ಪ ಎಂದು ಒಳಗ ಹೋದಳು. ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ತಂಗಿ ಅಕ್ಕ ಏನಾಯ್ತು ಎಂದಳು, ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಪಮ ಏನು ಇಲ್ಲ ಎಂದು ರೂಮ್ ಹೋದಳು. ಹಿಂದೆ ಹೋದ ಅನುಶ್ರೀ, ಅಕ್ಕ ಹಣೆಯನ್ನು ಒರೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ, ಏನಿದು ಹಣೆಯಲ್ಲ ಗಾಯ ಆಗಿದೆ, ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಬೈಕಿನಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದೆವು, ಅಪ್ಪಯ್ಯಗೆ ಹೇಳಬೇಡ ಎಂದಳು. ಆಯ್ತು ಎಂದು ರೂಮಿಂದ ಹೊರ ನಡೆದಳು. ಭಾಲ್ಕಿ ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು, ಅನುಶ್ರೀ ಬರೋದು ನೋಡಿ ಟವಲ್ನಿಂದ ಕಣ್ಣೊರೆಸಿಕೊಂಡು ಸುಮ್ಮನಾದನು. ಏನಾಯ್ತ್ ಬಾಕಿ ಎಂದಳು, ಏನು ಇಲ್ಲ ಎಂದನು.

ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರ ವಿಚಿತ್ರನೆ ಅರ್ಥ ಆಗಲ್ಲ ನನಗೆ ಅಂದಳು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ರೂಮಿಂದ ಬಂದು ಅನುಪಮಾ ಬೇಗ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಸ್ಕೂಲ್ಗೆ ಹೋಗು ಟೈಮ್ ಆಗುತ್ತೆ ಎಂದಳು. ಸರಿ ಕಣೆ ಎಂದಳು ಅನುಶ್ರೀ. ಗಂಡನ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಕುಳಿತ ಅನುಪಮ ಏನಾಯ್ತು ಎಂದಳು, ಅವನು ಅವಳ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿ ಜೋರಾಗಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳುತ್ತಿದ್ದನು, ಅನುಪಮಾ, ಎಲ್ಲಾ ನನ್ನಿಂದಲೇ ನೀನ್ಯಾಕಾಳುತ್ತಿದ್ದೀಯ ಸುಮ್ನೆ ಇರು ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು. ಆಚೆ ಕೂತಿದ ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಕಾಫಿ ಆಯ್ತಾ ಮಾಡಿದ್ದು ಎಂದರು, ಬಂದೆ ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಎಂದು ಅನುಪಮಾ ಹೇಳಿದಳು. ಗಂಡನ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿ ಅಡುಗೆ ಮನೆ ಹೊಕ್ಕಳು.

T-20 ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಪಂದ್ಯ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು, ಪಂದ್ಯ ಮುಗಿಯುವವರೆಗೂ ಎಲ್ಲರೂ ಟಿವಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳುರು, ಕೆಲವು ಬಾರಿ ಅನುಶ್ರೀ ನೋಡುತ್ತಾ ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದಳು, ಬಾಲ್ಕಿ ಅವಳನ್ನು ರೂಮ್ನ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿ ಇಬ್ಬರೂ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಪಂದ್ಯವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು, ಅನುಪಮ್ಮ ಗಂಡ ನನ್ನನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಪಂದ್ಯವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ತುಂಟ ಜೋಕ್ ಹೇಳುತಿದಳು, ಬಾಲ್ಕಿ ಅದಕೆ ಸ್ಪಂದಿಸುತಿದನು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪಂದ್ಯವನ್ನು ನೋಡುವಾಗ ಅವರು ಸೋಫಾದಲ್ಲಿ ರೋಮ್ಯಾನ್ಸ್ ಶೊರುಮಾಡುತಿದರು . ಅನುಪಮ್ಮ ತುಂಬಾ ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಭಾಲ್ಕಿಯ ಒರಟಾದ ಕೈ, ಅವನ ಬಹು ಬಂಧನದಲ್ಲಿ ಬಂದಿಯಾಗಿ ಖುಶಿಯಿಂದ ಉನ್ಮಾದದಲಿ ತೇಲುತಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದ ಮುಂಗುರುಳನು ಸರಿಸಿ ಅವಳ ಹಣೆಗೆ ಚುಂಬಿಸಿದನು.

ಜೀವನ ತುಂಬಾ ಚನ್ನಾಗಿ ಸಾಗುತಿತು ದೇವರ ದಯೆಯಿಂದ. ಅನುಪಮ್ಮ ತನ್ನ M.Com ಕೋರ್ಸ್ ಮುಗಿಸಿದಳು, ಅವಳು 82% ಡಿಸ್ಟಿಂಕ್ಷನ್‌ನಲ್ಲಿ ತೇರ್ಗಡೆಯಾದಳು, ಬಾಲ್ಕಿ, ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಮತ್ತು ಅನುಶ್ರೀ ಎಲ್ಲರೂ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು. ಬಾಲ್ಕಿ ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷ ಪಟ್ಟನು. ಎಲ್ಲರೂ ತಿರುಪತಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬರೋಣ ಎಂದು ಬಾಲ್ಕಿ ಹೇಳಿದನು. ಅಪ್ಪಯ್ಯ, ನೀವು ಹೋಗಿ ಬನ್ನಿ, ತೊಟ್ಟ ಹತ್ರ ಯಾರಾದ್ರೂ ಇರ್ಬೇಕು ಇಲ್ಲಹಂದ್ರೆ ಮಾವಿನ ಕಾಯಿ ಕದಿಯುತ್ತಾರೆ. ಬಾಲ್ಕಿ ಮೂಡಿ ಕೊಡ್ತೀಯಾ ಎಂದ ಅನುಶ್ರೀ ಕೇಳಿದಳು, ಅದಕೆ ಬಾಲ್ಕಿ ಖಂಡಿತವಾಗಿ ನನ್ನ ಹೆಂಡ್ತಿ ಡಿಸ್ಟಿಂಕ್ಷನ್‌ನಲ್ಲಿ ಪಸ್ಸಾಗಿದಾಳೆ. ಯಾವಾಗ ಹೋಗುದು ಅಪ್ಪಿ ಎಂದಳು ಅನುಪಮ್ಮ. ಮುಂದಿನ ಸೋಮವಾರ ಎಂದನು. ಅನುಶ್ರೀ ಓಕೆ ಓಕೆ ಎಂದಳು. ಅನುಪಮ್ಮ, ಅನುಶ್ರೀ ನ ನೋಡುತ ಬಾ ಇವತ್ತು ಇಬ್ರು ಬಟ್ಟೆನೆಲ್ಲ ಹೋಗಿಯೋಣ ಎಂದು ಇಬ್ಬರು ಹಿತ್ತಲಿನ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟರು.

ಅಧ್ಯಾಯ-6 ಗೋವಿಂದಾಯ ನಮೋ ನಮಃ

ನಾವು ಮುಂದಿನ ಸೋಮವಾರ ತಿರುಪತಿ ಹೋಗ್ತಾ ಇದೀವಿ, ಎಲ್ಲರೂ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಕ್ಲೀನಾಗಿ ಜೋಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ ಎಂದನು ಬಾಲ್ಕಿ. ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಶ್ರೀ, ನಾವ್ ಹೆಂಗ್ ಹೋಗ್ತಿವಿ ಕಾರಲ್ಲ ಬಸ್ಸಲ್ಲ ಟ್ರೈನ್ ಅಲ್ಲ, ಕಾರಲ್ಲು ಹೋಗೋಕೆ ಅಷ್ಟೊಂದು ದುಡ್ಡ್ ಎಲ್ಲಿದೆ, ಸುಮ್ನೆ ಎಲ್ರು ಬಸಲ್ ಹೋಗೋಣ ಎಂದಳು ಅನುಪಮ.

ಆ ದಿನ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು ಬೆಳಗಿನ್ ಜಾಗ 6 ಗಂಟೆಗೆ, ಕಾರ್ ಬಂದು ಮನೆ ಮುಂದೆ ನಿಂತಿತ್ತು, ಎಲ್ಲರೂ ಕಾರಲ್ಲಿ ಕೂತೃ, ಬಾಲ್ಕಿ ಮುಂದೆ ಕೂತಿದ್ದ ಅನುಶ್ರೀ ಹಾಗೂ ಅನುಪಮಾ ಹಿಂದೆ ಕೂತಿದ್ರು.

ಅನುಶ್ರೀ ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷದಲ್ಲಿದ್ಲು , ಕಾರು ಕೋಲಾರ ದಾಟಿ ಮುಂದೆ ಹೋಗ್ತಾಯಿತ್ತು, ಆಗ ಮದ್ಯ ದಾರಿಲಿ ತಿಂಡಿಗೆ ನೆಲೆಸಿದ್ರು, ಆಗ ಅನುಪಮಾ ಕಾರಲ್ಲಿ ಹೋಗೋಕೆ ಅಷ್ಟೊಂದು ದುಡ್ಡ್ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂತು ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದು, ಆಗ ಬಾಲ್ಕಿ ತೆಂಗಿನ ಕಾಯಿ ದುಡ್ಡು ಬಂದಿತ್ತು ಹಾಗಾಗಿ ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಅದರಲ್ಲೇ ಹೋಗ್ರಿ ಅಂತ ಕೊಟ್ರು ಎಂದ. ಬ್ಯಾಂಕ್ ಲೋನ್ ಕಟ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದು, ಕಟ್ತಾ ಇದ್ದೀವಿ ಎಂದನು, ಕಟ್ತಾ ಇದ್ದೀವಿ ಅಂದ್ರೆ, ಕಟ್ತಾ ಇದೀನಿ ಅಷ್ಟೇ ಎಂದು ನಕ್ಕನು.

ಬಿಸಿ ಇಡ್ಲಿ ದೋಸೆ ತಿಂದು ಕಾಫಿ ಕುಡಿದು ಮತ್ತೆ ಕಾರಹತ್ತಿ ತಿರುಪತಿ ಕಡೆ ಹೊರಟರು. ದಾರಿದಕ್ಕೂ ಬಂಡೆ ಕಲ್ಲುಗಳು, ಗಿಡ ಮರಗಳು ಸಾಗ್ತಾ ಇದುವು.

ಸಂಜೆ 6:00ಗೆ ತಿರುಪತಿ ಸೇರುದ್ರು, ಲಾಡ್ಜ್ ಮಾಡಿದರು ಎಲ್ಲರೂ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದು ಬೆಳಗ್ಗೆ ತಿರುಮಲ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತಿದ್ರು. ನಂತರ ಬಾಲ್ಕಿ ಮುಡಿ ಕೊಟ್ಟನು, ಆಗ ಅನುಶ್ರೀ ಇನ್ಮೇಲೆ ನಿನ್ನ ಬಾಳಿಕೆ ಅಂತ ಕರೆಯಲ್ಲ ಬೋಡ ಅಂತ ಕರೀತೀನಿ ಅಂದಳು, ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಕುಮ ಕೋಪ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹಾಗೆಲ್ಲ ಕರಿಬಾರದು ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಕೊಂಡಿರು ನೀನು ಎಂದಳು, ಅದಕ್ಕೆ ಬಾಲ್ಕಿ ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡು ಅವಳು ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗಿ ಏನೋ ತಮಾಷೆ ಮಾಡ್ತಾಳೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಯಾಕೆ ಕೋಪ ಮಾಡ್ಕೊಂತೀಯ ನೀನು ಎಂದನು. ಅನುಶ್ರೀ ಸಾರಿ ಎಂದಳು.

ದೇವರ ದರ್ಶನ ಎಲ್ಲಾ ಮುಗುದ್ಮೇಲೆ, ಸಂಜೆ ತಿರುಮಲದಲ್ಲಿ ಓಡಾಡ್ತಾ ಇದ್ರು, ಗಂಡನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಜೊತೆಯಾಗಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಆಗ್ತಾ ಇದ್ಲು ಅನುಪಮ. ಅವಾಗವಾಗ ಗಂಡನ್ ತಲೆ ನೋಡಿ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕಳು, ನಂತರ ಕಾರು ಹತ್ತಿ ಊರಿನ ದಾರಿ ಹಿಡಿದರು. ತುಂಬಾ ಸುಸ್ತಾಗಿದೆ ಎಲ್ಲರೂ, ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ ಆಗಿದ್ದೆ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಅಪಯಾಚ ಕೂತಿದ್ರು, ಭಾಲ್ಕಿ ಕಾಫಿ ಮಾಡಿ ಹೆಂಡ್ತಿ ಕಾಫಿ ಕೊಟ್ಟ, ಕಾಫಿ ಕುಡಿದ ಅನುಪಮಾ ಇನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಲ್ಕೊತೀನಿ, ಕೈ ಕಾಲ್ ಎಲ್ಲ ತುಂಬಾ ನೋಯ್ತಾ ಇದೆ ಎಂದಳು, ಅದಕ್ಕೆ ಭಾಲ್ಕಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಅವಳು ಕಾಲು ಒತ್ತುದ್ನೋ, ಬೆನ್ನು ಕೂಡ ಒತ್ತಿದನು. ಅವಳು ನಿದ್ದೆ ಜಾರಿದ್ಲು, ಸರಿ ನಿನ್ ರೆಸ್ಟ್ ತಗೋ, ನಾನ್ ಸ್ವಲ್ಪ ತೋಟದ್ ಕಡೆ ಹೋಗ್ ಬರ್ತೀನಿ ಎಂದು ಹೊರಟು ಹೋದನು.

ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅನುಪಮಾ ಫೋನ್ ರಿಂಗ್ ಆಯಿತು, ನಿದ್ದೆ ಮಂಪರಿನಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ರಿಸೀವ್ ಮಾಡಿ ಹಲೋ ಎಂದಳು, ಆ ಕಡೆಯಿಂದ, ಕಾಲೇಜ್ ನ ಪ್ಲೇಸ್ಮೆಂಟ್ ಸೆಲ್ ಇಂದ ಕಾಲ್ ಬಂದಿತ್ತು, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಮಾತಾಡಿದ್ನಂತ್ರ, ಓಕೆ ಮೇಡಂ ಎಂದುಳು. ತಕ್ಷಣ ಎದ್ದು, ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ದೇವರ ದೀಪ ಹಚ್ಚಿ, ಗಂಡನಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಳು, ಆಗ ಅಪ್ಪಯ್ಯ, ಅವನಿಗೆ ಊಟ ತಗೊಂಡು ಕೊಡವ್ವ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾನೆ ಎಂದರು, ಇವತ್ತು ಮಾವಿನ ಕಾಯಿ ಕೇಳ್ತಾವ್ರೆ, ಅವನು ಬರೋದು ಸಂಜೆ ಆಗುತ್ತೆ ಎಂದರು, ಸರಿಯಪ್ಪ ಎಂದು ಹೇಳಿ, ಅನುಶ್ರೀ ನ ಎಬ್ಸಿ, ಅವಳಿಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸಿ ಇಬ್ರು ತೋಟದ ಕಡೆ ಹೊರಟರು.

ದಾರಿ ಊದ್ದಕ್ಕೂ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು, ಭಾಲ್ಕಿ ಹೇಗೆ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅಂತ ಅನುಪಮಾ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದು. ಇವರಿಬ್ಬರನ್ನ ನೋಡಿ, ಏನ್ ನೀವ್ಯಾಕ ಉಟ್ಟ ತರಕ್ ಹೋಗಿದ್ರಿ, ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ನಾನೆ ಬರ್ತಾ ಇದೆ ಎಂದನು, ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಪಮಾ,ನೀನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದ ಏನೂ ಊಟ ಮಾಡಿಲ್ವಲ್ಲ ಅಪ್ಪಿ ನೀನು ಅದಕ್ಕೆ ತಂದೆ ಎಂದಳು. ಇನ್ನು ಎಷ್ಟೊತ್ ಆಗುತ್ತೆ ಮಾವಿನ ಕಾಯಿ ಕೇಳೋದು ಎಂದಳು ಅನುಪಮ, ಭಾಲ್ಕಿ ಇನ್ನೂ ಒಂದು ಗಂಟೆ ಆಗುತ್ತೆ ಎಂದನು. ನಾನು ನಿನ್ ಜೊತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತಾಡಬೇಕು ಅಪ್ಪಿ, ಏನು ಎಂದನು, ನಾನು ನಾಳೆ ಇಂಟರ್ವ್ಯೂ ಅಟೆಂಡ್ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದಳು, ಹೌದಾ ಒಳ್ಳೆ ವಿಷಯನೇ, ತಿರುಪತಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲಾ ಒಳ್ಳೇದಾಗ್ತಾ ಇದೆ ಎಂದನು. ಸರಿ ಹೋಗಿ ಬಾ ಎಲ್ಲ ಒಳ್ಳೆದಾಗ್ಲಿಂದಾನು, ನಿಜವಾಗಲೂ ನಾನು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗ್ಲಾ ಎಂದಳು. ನಿನ್ನಿಷ್ಟ ನನ್ನ ಬಲವಂತ ಏನು ಇಲ್ಲ, ಸರಿ ನಾಳೆ ಹೋಗ್ತೀನಿ ಎಂದಳು.

ಅಧ್ಯಾಯ-7 ದೇವ ಲೋಕ ಪ್ರೇಮ ಲೋಕ...

ಇಂಟರ್ವ್ಯೂ ಗೆ ಬಂದಿದ್ದ ಅನುಪಮ, ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ಹೊರಡುವಾಗ ಆಫರ್ ಲೆಟರ್ನೊಂದಿಗೆ ಹೊರಟಳು. ದಾರಿ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಹೊಸ ಕನಸು ಹೊಸ ಆಸೆ ಹೊಸ ಜೀವನ ಹೊಸ ಹೊಸ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿದ್ದಳು.

ಭಾಲ್ಕಿ ಬಸ್ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ಅಲ್ಲಿ ಕಾಯ್ತಾ ಇದ್ದ, ಇವಳ ನಗುಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿದ ಭಾಲ್ಕಿ ಸಕ್ಸಸ್ ಅಂದ, ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಪಮಾ ಹೌದು ಎಂದಳು. ದಾರಿ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಅನುಪಮಾ ಗಂಡನನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಬೈಕಿನಲ್ಲಿ ಕೂತಿದಳು. ಬಾಲ್ಕಿಯ ಎದೆ ಸವರುತ. ಮನೆ ತಲುಪಿದಳು. ಎಲ್ಲರ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಖುಷಿ ಆನಂದ ಸಂತೋಷ ಇತ್ತು. ಅನುಪಮಾ ಅಪ್ಪಯ್ಯನ ಮುಂದೆ ಇಂಟರ್ವ್ಯೂ ಪ್ರೋಸೆಸ್ ಬಗ್ಗೆ ದೀರ್ಘವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು,. ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಅನುಪಮ ಮತ್ತು ಬಾಲ್ಕಿಯ ಮಿಲನೋತ್ಸವ ಜೋರಾಗಿತ್ತು, ನಂತರ ಇಬ್ಬರು ತಮ್ಮ ಹೊಸ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಕನಸುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು, ಆಗ ಅನುಪಮಾ ಇನ್ನೂ ಒಂದೆರಡು ವರ್ಷ ಮಗು ಬೇಡ ಅನ್ಸುತ್ತೆ ಅಪ್ಪಿ ಎಂದಳು, ನಿನ್ನಿಷ್ಟ ಎಂದನು. ಇನ್ಮೇಲಾದ್ರೂ ಆದರೂ ಗುಡ್ಡೆ ಬಿಸ್ಕೆಟ್ ತಿನ್ನೋದನ್ನ ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡು ಎಂದನು, ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಪಮ, ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ ಅಪ್ಪಿ ಅಂದಳು, ಅದಕ್ಕವನು ಅಯ್ಯೋ ನನ್ ಗುಡ್ಡೆ ಬಿಸ್ಕೆಟ್ ಎಂದನು. ಮತ್ತೊಂದು ಸುತ್ತಿನ ಮಿಲನೋತ್ಸವದ ನಂತರ ಇಬ್ಬರು ಗಾಡ್ ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರಿದರು.

ಮುಂಜಾನೆ ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದ ಬಾಲ್ಕಿ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಬಂದನು, ಅನುಪಮಗಳನ್ನು ಕರೆದು ಸಿಟಿಗೆ ಹೋಗ್ತಾಯಿದ್ದೀನಿ ಬಾ ಎಂದನು, ಸರಿ ಎಂದು ಹೋರಾಟ ನಿಂತಳು ಅನುಪಮಾ. ಬೈಕು ವೇಗವಾಗಿ ಹಳ್ಳಿ ರೋಡ್ ಇಂದ ಟಾರ್ ರಸ್ತೆಗೆ ಚಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಗಂಡನ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡ ಅನುಪಮಾ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದಳು, ಬಾಲ್ಕಿ ಅವಾಗವಾಗ ಎಚ್ಚರಿಸುತ್ತ ಮಾತನಾಡಿಸುತಿದನು, ಬಾಲ್ಕಿ ತೋಟಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಔಷಧಿಗಳನ್ನು ಜೋಪಾನವಾಗಿ ಒಂದು ಚೀಲದಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದನು, ಅನುಪಮಾ ನೋಡ್ತಾ ಇದನ್ನು ಮುಟ್ಟಬೇಡ ಮಾರಾಯ್ತಿ ಎಂದನು, ಚೀಲವನ್ನು ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಟ್ಯಾಂಕ್ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟು ಬೈಕ್ ಓಡಿಸುತ್ತಾ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬಂಕಿಗೆ ಬಂದನು, ಐನೂರು ರೂಪಾಯಿಗೆ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಹಾಕ್ಸಿದ ನಂತರ, ದುಡ್ಡಿಗಾಗಿ ಪರ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಜೇಬಿನಲ್ಲಿ ತಡಕಾಡಿದನು, ಆದರೆ ಎಲ್ಲೂ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ, ಅನುಪಮಳನ್ನು ಕೇಳಲು ಸಂಕೋಚ ಪಟ್ಟು, ತನ್ನ ಪರ್ಸಿನ ಮೂಲೆಯಲಿ ಇದ್ದ ಐನೂರುಪಾಯಿಯನ್ನು ತೆಗೆದು ಇದು ತುಂಬಾ ಅದೃಷ್ಟವಂತ ದುಡ್ಡು ಇವತ್ತು ಇದು ಖರ್ಚಾಗೋಯ್ತು ಎಂದನು, ಬಂಕಿನಲ್ಲಿ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗಿ ನೋಡಿ ನಕ್ಕಳು.

ಬೈಕತ್ತಿ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದರು, ಆಗ ಅನುಪಮಾ ನನ್ನನ್ನ ಕೇಳಬಹುದಿತ್ತು ನನ್ನತ್ರ ಇತ್ತು ದುಡ್ಡು ಎಂದಳು, ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ನಿನಗೇನು ಏನಕ್ಕಾದ್ರೂ ಬೇಕಾಗುತ್ತೆ ಇಟ್ಕೊಂಡಿರು ಎಂದನು. ಬೈಕು ಜೋರಾಗಿ ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು, ಬಾಲ್ಕೀ ಹಾಡು ಹೇಳುತ್ತಾ ಬೈಕನ್ನು ವೇಗ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದನು. ಅನುಪಮಾ ಅವನನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೋತಿದಳು. ಏನ್ ರಾಯುರು, ತುಂಬಾ ಜೋರಾಗ್ ಹಾಡಿಲ್ಲ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ, ನಾಳೆ ನನಗೆ ಆಫೀಸಿದೆ, ಮೊದಲನೇ ದಿನ ನೆನಪಿರಲಿ, ಸುಮ್ನೆ ಮಲಗಿದ್ರೆ ಸರಿ ರಾತ್ರಿ, ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ನಾನೇ ಬಂದು ಹಾಲಲ್ಲಿರೋ ಸೋಫಾ ಮೇಲೆ ಮಲ್ಕೊಳ್ತೀನಿ ಎಂದಳು, ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು ಇಲ್ಲ ಮಾರಾಯ್ತಿ ನೀನು ಆರಾಮಾಗಿ ಮಲಗು, ನಾನೇ ಸೋಫಾ ಮೇಲ್ ಮಲಗ್ತೀನಿ ಎಂದನು. ಇಬ್ಬರು ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮ ಸಲಾಪಗಳನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಮನೆ ತಲುಪಿದರು. ಊಟವಾದ ನಂತರ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಎಲ್ಲರೂ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು, ಆಗ ಅನುಶ್ರೀ ಅಕ್ಕ ನನಗೆ ಏನು ಕೊಡುಸ್ತೀಯ ನೀನು ಮೊದಲು ಸಂಬಳದಲ್ಲಿ ಅಂದಳು, ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಪಮ ನಿನಗೇನು ಬೇಕು ಹೇಳು ನಾನು ಕೊಡುಸ್ತೀನಿ ಅಂದಳು. ಅದಕ್ಕೆ ಬಾಲ್ಕಿ, ನೀನು ಗುಡ್ಡೆ ಬಿಸ್ಕೆಟ್ ಅವಳು ಪಾರ್ಲೆ-ಜಿ ಬಿಸ್ಕೆಟ್ ಎಂದನು. ಅದಕೆ ಅನುಶ್ರಿ ಓಹ್ ಎಂದಳು.ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಅಪ್ಪಯ್ಯ, ಮಲಗವ ನಿನ್ ಬೇಗ ನಾಳೆ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಎಂದರು. ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ರೂಮ್ ಸೇರಿದರು, ಆಗ ಅನುಪಮಾ, ಏನ್ ರಾಯರು ಹಾಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಲ್ವಾ, ಅದಕ್ಕೆ ಭಾಲ್ಕಿ ಇಲ್ಲ ಇಲ್ಲೇ ಸೈಲೆಂಟಾಗಿ ಮಲಗ್ತೀನಿ ಅಂದನು. ಅನುಪಮ ನಗುತ್ತ ಸರಿ ನೋಡೋಣ ಎಷ್ಟು ಸೈಲೆಂಟ್ ಆಗಿರ್ತೀರ ಅಂತ. ಇಬ್ಬರು ಮಲಗಿದರು, ಆದರೆ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ನಿದ್ದೆ ಹತ್ತಲಿಲ್ಲ, ಆಗ ಅನುಪಮಾ, ಅಪ್ಪಿ ಎಂದಳು ಅಷ್ಟೇ, ಭಾಲ್ಕಿ ಅವಳನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಮಲಗಿದರು.

ಮರುದಿನ ಬೆಳ್ಳೆಗೆ ಎದ್ದು, ರೆಡಿಯಾಗಿ ದೇವರಿಗೆ ಕೈ ಮುಗಿದು, ಅನುಶ್ರೀಗೆ ಬೈ ಹೇಳಿ ಗಂಡನೊಂದಿಗೆ ಬೈಕ್ ಹತ್ತಿ ಬಸ್ ಸ್ಟೋಪಿನ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟರು, ದಾರಿಮಧ್ಯೆ ಬೈಕ್ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅನುಪಮಾ ತನ್ನ ಗಂಡನ ತಬ್ಬಿ , ಅಪ್ಪಿ ಎಂದಳು, ಅದಕೆ ಭಾಲ್ಕಿ ಏನು ಎಂದನು, ಆಗ ಅನುಪಮಾ, ನಾನು ನಿನಗೆ ತುಂಬ ಕಷ್ಟ ಕೋಟಿದೀನಿ ಅಲ್ಲವ ಎಂದಳು , ಅದಕೆ ಭಾಲ್ಕಿ, ನೀನು ನನ್ನ ಮುದ್ದಿನ ಹೆಂಡತಿ, ಗಂಡ ಹೆಂಡ್ತಿ ಸಂಬಂಧ ಅಂದ್ರೆ, ಒಬ್ಬರಿಗೆ ಒಬ್ಬರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಇಂದ ಆಸರೆಯಾಗಿ ಇರೋದು, ಇದ್ದರ್ಲೆ ಕಷ್ಟದ ಮಾತು ಯಾಕೆ ಬರುತ್ತೆ ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿ ಬಸ್ಟಾಪ್ ಕಡೆ ಹೊರಟ್ನು.

ಬಸ್ ಹತ್ತಿದ ಅನುಪಮ್ಮಾ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಗಂಡನ ಕಡೆ ನೋಡಿ ಮುಗುಳು ನಗುತ್ತ ಬೈ ಮಾಡಿದಳು, ಇಬ್ಬರ ಕಣ್ಣನಚಲಿ ಹನಿ ಇತ್ತು.

ಬಸ್ ವೇಗವಾಗಿ ಮುಂದೇ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು, ಅನುಪಮಾ ಗಂಡನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುತಿದ್ದಳು, ನನ್ನ ಅಪ್ಪಿ, ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಕಳ್ಕೊಂಡ, ಅವನ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ ಮನೆಯಲಿ ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಡಿಪ್ಲೊಮಾ ವರೆಗೂ ಓದಿದ, ಕೆಲಸ ಅಂತ ಏನಿಲ್ಲ, ಆದ್ರೆ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಕೊಡಬೇಕಾದ ಪ್ರೀತಿ, ಗೌರವ , ಸಂಬಂಧದ ಗೌರವ ಎಲ್ಲಾ ಇದೇ ನನ್ನ ಅಪ್ಪಿಗೆ. ನನ್ನಗೆ ಏನು ಕಷ್ಟ ಹಾಗಬರೆದೆಂದು ತುಂಬ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನೋಡಿಕೊಳ್ತಾನೆ ನನ್ನ ಅಪ್ಪಿ. ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಅವನ ಕಂಡ್ರೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ, ಹಾಗೂ ತುಂಬಾ ಗೌರವ, ನನ್ ಏನಾದ್ರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಜೋರಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಅಪ್ಪಿ ಅತ್ರ ಅಪ್ಪಯ್ಯ ನಂಗೆ ಬ್ಯೇತಾರೆ. ಅನುಶ್ರೀಗಂತು ಭಾಲ್ಕಿ ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ, ಭಾಲ್ಕಿ ಬಂದ್ಮೇಲೇನೆ ನಾನು ಊಟ ಮಾಡೋದು ಅಂತ ಅಟ್ಟ ಮಾಡ್ತಾಳೆ. ಅದು ನನ್ ಅಪ್ಪಿ ಅಂದ್ರೆ. ದೇವರೇ ನಾನು ನನ್ನ ಅಪ್ಪಿನ ಚನ್ನಾಗಿ ನೋಡಕಬೇಕು, ನನ್ನ ಮದುವೆಯಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಅಪ್ಪಿ ಅಪ್ಪಯ್ಯನ ಹತ್ರ, ನಂಗೆಗೊತ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ ಇಂಥ ಒಂದು ಒಳ್ಳೇ ಮನೆಗೆ ನಾನು ಆಳಿಯನಾಗಿ ಹೋಗ್ತೀನಿ ಅಂತ ಎಂದು ಹೇಳಿದ, ಹಾಗ ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಇನ್ಮುಂದೆ ಈ ಮನೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನಿಂದೆ ಕಣ್ಣಪ್ಪ ಎಂದ್ರು. ನಮ್ಮ ನೆಂಟರು ಎಲ್ಲ ಯಾರನು ತಂದು ಮಾದುವೆ ಮಾಡಿದರೆ ಎಂದ್ರು, ಹಾಗ ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಅವನು ಈ ಮನೆ ಯಜಮಾನ ನನ್ನ ಆಳಿಯ ಎಂದು ಜೋರಾಗಿ ಗದರಿದರು, ಅವತಿನಿಂದ ಎಲ್ಲರೂ ಸುಮಾನದ್ರು. ಭಾಲ್ಕಿ ನನ್ನ ಮುದ್ದಿನ ಗಂಡ, ಅಲ್ಲ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಪ್ಪಿ. ತನ್ನ ಪರ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಅವನ್ ಫೋಟೋ ನೋಡಿ ನಕ್ಕಳು ಒಮ್ಮೆ. ಆಗ ಬಸ್ ಸ್ಪೀಕರ್ ನಿಂದಾ ಒಂದು ಹಾಡು ಬರ್ತಿತು, ಅದನು ಕೇಳೀ ಅವಳ ಮನದಲ್ಲಿ ಏನು ಒಂಥರಾ ಖುಷಿ ಆಯಿತು.

ದೇವ ಲೋಕ ಪ್ರೇಮ ಲೋಕ ನನ್ನ ಮನೆಯಿಗೆ, ಇಲ್ಲಿ ನಾನು, ನನ್ನ ಗಂಡ, ನನ್ನ ಮಗುವೇ, ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ, ಪ್ರತಿ ಹಗಲು ಬರೀ ನಗುವೇ........

ಅಧ್ಯಾಯ-8 ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆ

ಕಛೇರಿಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ದಿನ ಅನುಪಮ್ಮ HR ಕ್ಯಾಬಿನ್‌ಗೆ ಹೋಗಿ ಅವರನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದರು, HR, ಇಂದು ನಿಮ್ಮಗೆ ಓರಿಯಂಟೇಶನ್ ಪ್ರೋಗ್ರಾಂ ಇರುತ್ತೆ, ನಾಳೆಯಿಂದ ನಿಮ್ಮ ತರಬೇತಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದರು. ಅಂದು 5 ಸದಸ್ಯರು ಹೊಸದಾಗಿ ಸೇರಿದರು, 2 ಮಹಿಳಾ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳು ಮತ್ತು ಮೂರು ಪುರುಷ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳು . HR ಅವರು ನೀತಿ, ನಿಯಮಗಳು ಮತ್ತು ನಿಬಂಧನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದರು, ರಜೆ ನೀತಿ, ಪ್ರೋಟೋಕಾಲ್ ಅನ್ನು ಅನುಸರಿಸಬೇಕು ಎಂದರು . ಊಟದ ವಿರಾಮದಲ್ಲಿ ಗೊತಾಯಿತು, ನಾಳೆಯಿಂದ ಟ್ರೇನಿಂಗ್ ಅನ್ನು ಜಮದಗ್ನಿ ಕೊಡ್ತಾರೆ ಅಂತ, ಅವರೆಗೆ ಮೂಗಿನ ತುದಿಯಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತೆ ಕೊಪ್ಪ ಎಂದು ಮಾತನಾಡಿಕೊಳುತಿದರು. ಅವನ ಹೆಸರು ಕಲ್ಯಾಣ್, ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಜನ ಅವನನ್ನು ಹಾಗೆ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅನೇಕ ಜನರು ಅವನನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅವನು ಉತಮ ಕೆಲಸಗಾರ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ನಿಷ್ಠನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ, ಎಂದು ಮಾತಾಡಿಕೊಳುತಿದರು. ಇದರ ಪರಿವೇ ಇಲ್ಲದೆ ಫೋನ್ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಗಂಡನಿಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ ಮಾತನಾಡುತಿದಳು.ಗಂಡನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುವಾಗ, ಬಾಲ್ಕಿ ಅವನು ಮೂರು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿಗಾಗಿ ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇಂದು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ 2:00 ಗಂಟೆಗೆ ಹೋಗುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದನು. ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಅಂದರೆ ಹೇಗೆ ಅಂದಳು ಅನುಪಮಾ, ಅವನು ಕಳೆದ ವಾರ ಹೇಳಿದರು, ನಾನು ನಿಮಗೆ ಹೇಳಲು ಮರೆತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದ. ಸರಿ ಹೋಗಿ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಬಾ ಅಂದಳು.

ಊಟದ ನಂತರ, ಕಲ್ಯಾಣ ಅವರ ತರಬೇತಿ ಅವಧಿ ಆರಂಭವಾದ ನಂತರ ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್ ಸಾಫ್ಟ್‌ವೇರ್, ಅದರಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ತರಬೇತಿ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಮೊದಲ ದಿನವಾದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲರೂ ಸಮಯಚಿತದಿಂದ ಎಲ್ಲರೂ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು, ನಂತರ ಅಧಿವೇಶನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಎಲ್ಲರ ಬಗ್ಗೆ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು, ಒಳ್ಳೆಯ ಮತ್ತು ಜಾಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿ, ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್ ಸಾಫ್ಟ್‌ವೇರ್ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ಅನುಮಾನಗಳಿದ್ದರೂ ನಾಳೆ ಕೇಳಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು, ಇಂದು ಮೊದಲ ದಿನ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ನೋಡಿ ಆನಂದಿಸಿ. ಕಚೇರಿಯ ಗಾಸಿಪ್‌ಗಳನ್ನು ಆನಂದಿಸಿ ಎಂದರು. ಅವರು ಬೇಗ ಹೊರಟರು, ನಂತರ ಎಚ್‌ಆರ್ ಬಂದು ನಾಳೆಯಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಲಿದೆ, ಕಲ್ಯಾಣ್ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರನ್ನೂ ಗ್ರಾಹಕರ ಸಂಬಂಧ ಮತ್ತು ದಾಖಲೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಕಲ್ಯಾಣ್ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು, ಕೆಲವು ಸೀನಿಯರ್ ಹೇಳುವ ರೀತಿಗು ತುಂಬಾ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿತ್ತು, ಅವರು ವಿನಮ್ರ ಮತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದರು.

ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಫೈಲ್ ಸೆಕ್ಷನ್ವಿ ಭಾಗದ ಅಂಬಿಕಾ ನಮ್ಮ ತರಬೇತಿ ಕೋಣೆಗೆ ಬಂದಳು, ಓಹ್ ಓಹ್ ಯು ಾರೆ ಸರ್ಚಿನ್ಗ್ನೀ ನಂದ ಕಿಶೋರ್ ಅಂದರು, ಅದಕೆ ಅಂಬಿಕಾ, ಮೇಡಂ ಎಂದು ರಾಗವಾಗಿ ನಕ್ಕು ಹೋದಳು. ನಂತರ ತಿಳಿದ್ದು ಬಂದದ್ದು, ಅವರಿಬ್ಬರೂ, ತುಂಬಾ ಸಲುಗೆಯಿಂದ ಇರುತಾರೆ, ಆದರೆ ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ದೂರ ದೂರ ಎಂದು. ಆಫೀಸಿನ ಹೊರಗಡೆ, ಬೈಕಿನಲ್ಲಿ ಸುತಾಡುತಾರೆ, ವೀಕೆಂಡ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಪಿಕ್ಚರ್ಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದು. ಅವರು ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದ ಸಂಜೆಯವರೆಗೆ ತಿರುಗಾಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವನು ಅವಳೊಂದಿಗೆ ವಿಪರೀತವಾಗಿದ್ದಾಗ ಅವಳು ದೂರವಿರುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ತಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಚುಂಬಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅದು ಇಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ.

ಸಂಜೆ, ಆಫೀಸ್ ಮುಗಿಸಿ, ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಅನುಪಮಾ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಯಾವ ರೀತಿಯ ಜನರು ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಮದುವೆಯಾಗಿಲ್ಲ, ಮದುವೆಯಾಗಲಿದ್ದೀರಾ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲವೇ ಎಂಬುದು ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ, ಆದರು ಅವರ ನಡುವೆ ಏನು ತಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಚುಂಬಿಸುವುದು, ಏನು ಕೊಳಕು ಜನ ಇವರು ಎಂದುಕೊಂಡಳು. ಅವಳು ತನ್ನ ಗಂಡನಿಗೆ ಹೇಳಬೇಕೆಂದು ಯೋಚಿಸಿದಳು, ಆದರೆ ನಂತರ ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗದಂತೆ ತಡೆಯಬಹುದು ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾದಳು.

ಬಸ್ ಅವಳ ಹಳ್ಳಿ ನಿಲ್ದಾಣವನ್ನು ತಲುಪಿತು, ಅವಳ ತಂದೆ ಮತ್ತು ಸಹೋದರಿ ಅವಳಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರು, ಮೂವರೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಅವರ ಮನೆಗೆ ನಡೆದರು ಮತ್ತು ಅನುಶ್ರೀ ನಿಮ್ಮ ಮೊದಲ ದಿನ ಹೇಗಿದೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದರು, ಸರಿ, ಸರಿ ಆದರೆ ನಾನು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕಲಿಯಬೇಕಾಗಿದೆ. ಕಲ್ಯಾಣ್‌ನಿಂದ ಕಲಿಯಬೇಕು ಎಂದು ಕೊಂಡಳು.

ಮನೆಗೆ ತಲುಪಿದ ನಂತರ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅನುಶ್ರೀ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಲು ಹೋದಳು, ಇದನ್ನು ನೋಡಿದ ಅನುಪಮಾ ನೀನು ಯಾಕೆ ಇದೆಲ್ಲ ಮಾಡುತ್ತಿದೀಯಾ, ನಾನು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದಳು, ನಂತರ ಇಬ್ಬರೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ಅಡುಗೆ ಮಾಡುವಾಗ, ಅನುಪಮಾ ಅನು ನೀನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಬೇಕು, ಇಂದು ನಾನು ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಜನರನ್ನು ನೋಡಿದೆ, ಅವರು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ, ಅವರ ನಡವಳಿಕೆಯು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ನಾವು ಹಳ್ಳಿಗಳಿಂದ ಬಂದಿದ್ದೇವೆ, ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಕ್ಷಣ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುವುದು ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ ನಾವು ಉತ್ತಮ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಶಾಲೆ ಮತ್ತು ಕಾಲೇಜುನಲ್ಲಿ ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಯಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕವಾಗಿರಬೇಕು ಎಂದಳು. ಕೆಲವು ಮೂರ್ಖರು ಅಂಬಿಕಾ ಮತ್ತು ನಂದ ಕಿಶೋರ್ ಅವರಂತೆಯೇ ಕಚೇರಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಕಲ್ಯಾಣ್ ಅವರಂತಹ ಕೆಲವು ಒಳ್ಳೆಯ ಜನರು, ತುಂಬಾ ವಿನಮ್ರ ಮತ್ತು ಸಜ್ಜನರು ಸಹ ಇದ್ದಾರೆ. ಊಟ ಮಾಡುವಾಗ ಅನುಶ್ರೀ, ಬಾಲ್ಕಿ ಫೋನ್ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ, ಬಹುಶಃ ಅವನು ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಅಪ್ಪ ಹೇಳಿದರು. ಓಹ್, ನಾನು ಬಾಲ್ಕಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಲು ಮರೆತಿದ್ದೇನೆ, ನಾನು ಈ ಈಡಿಯಟ್ಸ್ ಆಫೀಸ್ ಕಥೆಗಳು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ, ಅವಳು ಫೋನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಗಂಡನಿಗೆ ಡೈಲ್ ಮಾಡಿದಳು, ನೀವು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ತಲುಪಿದ್ದೀರಾ, ರಾತ್ರಿ ಊಟ ಮಾಡಿದ್ದೀರಾ, ಅವನು ಈಗಷ್ಟೇ ಗೆಸ್ಟ್ ಹೌಸ್ ತಲುಪಿದೆನೆ, ಇಲ್ಲಿಯೇ ಇರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ಇಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಚಳಿ, ಅದ್ರ್ ನೀನು ಇಲ್ಲ, ತುಂಬಾ ಮಿಸ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡೇ ನಿನ್ನ ಎಂದ. ಅನುಪಮಾ,ಬೇಗ ಬಾ ಅಪ್ಪಿ ಎಂದಳು ಅನುಪಮಿ ಸ್ವಲ್ಪಹೊತ್ತು ಅಪ್ಪನ ಬಳಿ ಮಾತನಾಡಿ ಮಲಗಲು ತನ್ನ ಕೋಣೆಗೆ ಹೋದಳು. ಎಸ್ಟುತದ್ರು ನಿದ್ದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ,

ಗಂಡ ಮತ್ತು ಹೆಂಡತಿಯ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ಸುಂದರ ಸಂಬಂಧವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಾನು ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದೇನೆ. ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಾನು ಅನೇಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ, ಅನುಭವಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಗಂಡ-ಹೆಂಡತಿ ಎಂದರೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇರುವವರು, ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ನಡೆಸುವವರು ಮತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ಪರಸ್ಪರ ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಾರೆ. ದೇವರು ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಪುರುಷ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀಯರನ್ನು ಒಡನಾಡಿಯಾಗಿ ಮಾಡಿದನೇ. ಆದರೆ ಕೆಲವರು ಬೇವರ್ಸಿಗಳು ಅದೇನೆಲ್ಲ ಮರೆತು ನಾಯಿ ಥರ ಜೀವೆನ ಮಾಡತಾರೆ ಎಂದುಕೊಂಡು, ಬಾರದ ನಿದ್ದೆಗೆ ಬಲವಂತದಿಂದ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಮಲಗಿದಳು.

ಪತಿ-ಪತ್ನಿಯರ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಬಾಂಧವ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಪ್ರೀತಿ, ನಗು ಮತ್ತು ಜೀವಮಾನದ ಆನಂದದಿಂದ, ಈ ಸುಂದರ ಸಂಬಂಧವು ಕೊಡಿರುತದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ.

ಅಧ್ಯಾಯ-9 ಮೊದಲ ಭೇಟಿ

ಕಲ್ಲಿಂಗ್ ಬೆಲ್ ಜೋರಾಗಿ ಶಬ್ದವಾಯಿತು, ಆಗ ಲಾವಣ್ಯ, ಏಸ್ ಎಂದಳು, ಅಕಡೆಯಿಂದ ರೂಮ್ ಸರ್ವೀಸ್ ಮೇಡಂ, ಕಾಫಿ ಫರ್ ಯೂ ಎಂದನು, ಓಹ್ ಗಂಟೆ 7:00 ಆಗಿದೆ ಎಂದು ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದಳು, ರೂಮ್ ಸರ್ವೀಸ್ಗೆ ಬಂದವರು ಕಾಫಿ ಇಟ್ಟು, ಬ್ರೇಕ್ ಫಾಸ್ಟ್ ಯಾವಾಗ ಮೇಡಂ ಎಂದರು, ಅದಕೆ ಲಾವಣ್ಯ, I will come down ಎಂದಳು. ರಿಸೆಪ್ಷನ್ ನಿಂದ ನಂದಕಿಶೋರ್ ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ಪಡೆದು ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ, ನಾನು ಲಾವಣ್ಯ ಎಂದಳು, ಗಾಬರಿಗೊಂಡ ನಂದಕಿಶೋರ್ ಏನ್ ಬೇಕು ಎಂದನು, ನಾನು ಹಾಸ್ಪಿಟಲ್ಗೆ ಬರ್ತೀನಿ, ಅನುಪಮಾ ಅವರನ್ನ ನೋಡೋಕೆ ಎಂದಳು, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಮೌನವಿತ್ತು, ಆಗ ಅನುಪಮಾ, ಡೊಂಟ್ ವರ್ರಿ, ನಾನು ಡಾಕ್ಟರ ಹಾಗಿ ಬಂದು ನೋಡ್ತೇನೆ ಎಂದಳು, ಓಕೆ ಎಂದನು ನಂದಕಿಶೋರ್, ಆಗ ಅನುಪಮಾ ನಾನು ಯಾರು ಎಂದು ನಿಮ್ಮಗೆ ಬಿಟ್ಟರೆ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ, I promise you ಎಂದಳು. ಓಕೆ ಎಂದನು. ಹಾಸ್ಪಿಟಲ್ ಹೋಗಿ ಅಮ್ಮನ ನೋಡ್ತಿನಿ ಅನ್ನೋ ಖುಷಿ ಎಲ್ಲಿ ಇದ್ದಳು.

ಲಾವಣ್ಯ ಬಾಲ್ಕಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ, ಅಪ್ಪ, ನಾನು ಅನುಪಮ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲಿದ್ದೇನೆ ಇವತ್ತು. ಬಾಲ್ಕಿ ಅನುಶ್ರೀಗೆ ಫೋನ್ ಕೊಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಮಗಳು ಅನುಪಮ್ಮನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲಿದ್ದಲೇ ಎಂದನು. ಹುಷಾರು, ಜೋಪಾನ ಮಗಳೇ ಎಂದು ಫೋನ್ ಇಟ್ಟಳು ಅನುಶ್ರೀ. ಇವಳೆಗೆ ಯಾಕೆ ಬೇಕು ಇದೆಲ್ಲ, ಎಂದು ಬಾಲ್ಕಿನ ನೋಡಿದಳು. ಬಾಲ್ಕಿ ನಾನು ತೊಟ್ಟಕೆ ಹೋಗಿ ಬರ್ತೀನಿ ಎಂದನು. ಅನುಶ್ರೀ, ರಂಗಣ್ಣನ ಕಾರ್ಕೊಡುಹೋಗಿ ಜೊತೆಯಲಿ ಎಂದಳು. ಸಂಜೆ ಇಬ್ಬರು ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗೋಣ ಎಂದನು,ಇಬ್ಬರು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸಮತಿಸಿಕೊಂಡ್ರು.ಇತ್ತ ಲಾವಣ್ಯ ಹಾಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಹೋಗಲು ರೆಡಿಯಾದಳು. ಲಾವಣ್ಯ ಕಾರನ್ನು ಬುಕ್ ಮಾಡಲು ರಿಸೆಪ್ಷನಿಸ್ಟ್‌ಗೆ ತಿಳಿಸಿದಳು. ದಾರಿ ಮದ್ಯದಲೇ ಕಾರನು ನಿಲಿಸಿ ದೇವಸ್ಥಾನಕೆ ಹೋದಳು, ದೇವರ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ದೇವರೇ ನಂಗೆ ಶಕ್ತಿ ಕೊಡು ಎಂದು ಬೇಡಿಕೊಂಡಳು. ಮತ್ತೆ ಕಾರು ಹಾಸ್ಪತ್ರೆ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿತು, ಲಾವಣ್ಯ ಮನದಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಮೂಡಿದವು.

ಅಮ್ಮ, ನನ್ನು ಯಾಕೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದೆ?

ಅಪ್ಪ, ನಿನ್ನ ತುಂಬ ಪ್ರೀತಿಯೆಂದ ನೋಡ್ಕೊಡಿಲ್ವ?

ನಂದಕಿಶೋರ್ ಹಿಂದೆ ಹೋಗಿ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮನ ಯಾಕೆ ಕಳದೆ?

ಸಂಬಂಧಗಳಿಗೆ ಬೆಲೆನೇ ಇಲ್ವಾ ಅಮ್ಮ?

ಅನುಶ್ರೀ ಅಮ್ಮ, ಹುಚ್ಚ ಹಾಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಯಾಕ್ ಇದ್ರೂ ಗೊತ್ತ?

ಈ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತರ ಸಿಗುತ, ನಂಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಕಾರು ಆಸ್ಪತ್ರೆ ತಲುಪಿತು, ಲಾವಣ್ಯ ಸ್ಪೆಷಲ್ ವಾರ್ಡ್ ಕಡೆಗೆ ಭಯದಿಂದ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದಳು.

ಸ್ಪೆಷಲ್ ವಾರ್ಡ್ ನ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದು ಲಾವಣ್ಯ ಒಳಗೆ ಹೋಗ್ತಾಳೆ ಅವಳು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣಿಸುವುದು ಅವಳಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಮಲಗಿರೋದು. ಒಳಗಡೆ ಇದ್ದ ನರ್ಸ್ನನ, ಹೇಗಿದ್ದಾರೆ ಇವಾಗ ಇವರು, ಅದಕ್ಕೆ ನರ್ಸು ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ಸ್ವಲ್ಪ ಸುಸ್ಥಿದೆ ಏನೋ ಟೆನ್ಶನ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಅಷ್ಟೇನೆ. ಓಕೆ ನಾನು ಇವರನ್ನ ನೋಡ್ಕೋತೀನಿ ನೀನು ಹೊರಡು ಅಂತ ಹೇಳಿ ನರ್ಸ್ ನ ಕಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಬೆಡ್ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿದ್ದ ಅಮ್ಮುನ್ ನೋಡಿ ಲಾವಣ್ಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರ್ ಬರುತ್ತೆ . ನನ್ನಮ್ಮ, ನನ್ ಹೆತ್ತಮ್ಮ ,ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ಅಮ್ಮ.

ಸಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅನುಪಮಾ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಹೊರಳಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಆಗ ಲಾವಣ್ಯ ಹತ್ರ ಹೋಗಿ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಏನಾಗಿದೆ ಮೇಡಂ ಏನಾದ್ರೂ ಬೇಕಾಗಿತ್ತಾ ಅಂತ ಕೇಳಿದರು. ತಕ್ಷಣ ಗಾಬರಿಯಾದ ಅನುಪಮಾ ಯಾರು ನೀವು ಎಲ್ಲಿ ಅವರು ನೀವು, ಎಷ್ಟು ಚನ್ನಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಮಾತಾಡ್ತಿರ ಎಂದು ಕೇಳಿದರು. ಅದಕ್ಕೆ ಲಾವಣ್ಯ ನನ್ನೆಸ್ರು ಡಾಕ್ಟರ್ ಲಾವಣ್ಯ ಅಂತ ನಮ್ಮೂರು ಹೊಸೂರು ಆದ್ರೆ ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿದ್ದೆ ಅದಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕನ್ನಡ ಬರುತ್ತೆ ನಿಮಗೂ ಕನ್ನಡ ಬರುತ್ತೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ನಾನ್ ಮಾತಾಡ್ದೆ. ನಿಮ್ ಕನ್ನಡ ಕೇಳಿ, ನಂಗ್ ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷ ಆಯ್ತು ಅಂದ್ರು ಅನುಪಮ. ಏನಾದರೂ ಬೇಕಾಗಿತ್ತಾ ನಿಮಗೆ ಎಂದು ಲಾವಣ್ಯ ಕೇಳಿದಳು, ಅದಕ್ಕೆ, ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಕೂತ್ಕೋಬೇಕು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತೀರಾ, ಲಾವಣ್ಯ ಓಡಿ ಹೋಗಿ ಅಮ್ಮನ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಹಾಸಿಗೆ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿದ್ದು, ಲಾವಣ್ಯಗೆ ಏನೋ ಸಂತೋಷ ಏನೋ ಆನಂದ, ಅನುಪಮಾ ಅವರನ್ನು ಹಾಗೆ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು ತಕ್ಷಣ ಅನುಪಮಾ ಸರಿ ಅಂದ್ರು, ಅಗ ಲಾವಣ್ಯ ಓಕೆ ಮೇಡಮ್ ಅಂದು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ನಿಂತಳು. ನಿಮ್ ತಂದೆ ತಾಯಿ ಏನು ಮಾಡ್ತಾ ಇದರ ಲಾವಣ್ಯ ಎಂದು ಕೇಳಿದರು ಅನುಪಮ, ಅಪ್ಪಮ್ಮ ಯಾರು ಇಲ್ಲ ಅಣ್ಣ ಇದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಸುಳ್ಳಾಡಿದಳು ಲಾವಣ್ಯ. ಆಗ ಲಾವಣ್ಯನ ಪಕ್ಕ ಕರ್ದು ಕೂತ್ಕೋ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಅವಳನ್ನು ಕೈ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು, ನಿನ್ ನೋಡಿದ್ರೆ ನನಗೇನು ಒಂತರಾ ಆಗ್ತಾಯಿದೆ ಏನಾಗ್ತಾ ಇದೆ ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, but I feel something new, but I can't express and say what it is. ಅನುಪಮಗಳ ಕೈ ನೋಡುತ್ತಾ ಲಾವಣ್ಯ ನಿಮಗೆ ಎಷ್ಟು ಜನ ಮಕ್ಕಳು ಮೇಡಂ ಅಂತ ಕೇಳಿದಳು, ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಪಮಾ ನನ್ನಗೆ ಒಬ್ಬನೇ ಮಗ ಇರೋದು ಅಂದ್ಲು, ಇಲ್ಲ ನಿಮ್ ಕೈ ರೇಖೆ ಪ್ರಕಾರ ನಿಮಗೆ ಎರಡು ಮಕ್ಕಳು ಇರಬೇಕಿತ್ತು, ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡಿ ಎಂದಳು ಲಾವಣ್ಯ. ಡಾಕ್ಟರ್ ನಾನು ಆಚೆ ಹೋಗಿ ಬರಬಹುದಾ, ಮೇಡಂ ನಿಮಗೆ ಇನ್ನು 2 ದಿಸ ಬೆಡ್ ರೆಸ್ಟ್ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ ಡಾಕ್ಟರ, has per your case chart ಎಂದಳು ಲಾವಣ್ಯ. ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ನೀವು ನನ್ ಜೊತೆ ಬನ್ನಿ ನಿಮಗೆ ಕಾರ್ ಡ್ರೈವ್ ಬರುತ್ತಾ ಎಂದರು, ಅದಕ್ಕೆ ಲಾವಣ್ಯ ಓಕೆ ಮೇಡಂ ಬರುತ್ತೆ, ತಕ್ಷಣ ಬಾಗಿಲು ಓಪನ್ ಅದ ಸದ್ದಾಯಿತು ಡಾಕ್ಟರ್ಸ್ ಮತ್ತು ನರ್ಸ್ ಒಳಗೆ ಬಂದ್ರು, ಆಗ ತಕ್ಷಣ ಲಾವಣ್ಯ ವಾರ್ಡ್ ಇಂದ ಸೈಲೆಂಟಾಗ್ ಆಚೆ ಬಂದ್ರು ಕೂತಿದ್ರು. ಸ್ಪೆಷಲ್ ವಾರ್ಡ್ ಆಚೆ ಬಂದು ಒಂದು ಕಿಟಕಿ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ಅಳ್ತಾ ಇದ್ಲು. ನನಗೆ ಏನ್ ಆಗ್ತಾ ಇದೆ, ನಾನೇನ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇದೀನಿ, ನಾನು ಯಾಕೆ ಬಂದಿದ್ದೀನಿ ಇಲ್ಲಿಗೆ, ನನಗೇನು ಅರ್ಥ ಆಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ ದೇವರೇ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಭಯ ಆಗ್ತಾ ಇದೆ. ಅವರಿಗೆ ನಿಜ ಹೇಳೋದ, ನಾನ್ ನಿಮ್ ಸ್ವಂತ ಮಗಳು ಅಂತ.

to be continued..........

ಅಧ್ಯಾಯ- ದೇವರ ಅಟ್ಟ